Αθήνα, 8 Μαΐου 2008

Αριθ. πρωτ.: 1039103/657/Α0012

ΘΕΜΑ: Απαντήσεις σε ερωτήματα.

1. Με τις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 5 του ν.2238/1994, ορίζεται ότι κατά τη διάρκεια του γάμου οι σύζυγοι έχουν υποχρέωση να υποβάλουν κοινή δήλωση των εισοδημάτων τους, στα οποία ο φόρος, τα τέλη και οι εισφορές που αναλογούν υπολογίζονται χωριστά στο εισόδημα καθενός συζύγου.

2. Επίσης, με τις διατάξεις της παρ.2 του άρθρου 61 του ίδιου νόμου, ορίζεται ότι για τους εγγάμους, για τους οποίους συντρέχουν οι προϋποθέσεις του πρώτου εδαφίου της παρ.1 του άρθρου 5, υπόχρεος σε επίδοση δήλωσης είναι ο σύζυγος και για τα εισοδήματα της συζύγου του. Ειδικά, υποχρεούνται να επιδώσουν φορολογική δήλωση, ο καθένας χωριστά για το συνολικό εισόδημά του, οι σύζυγοι, όταν:

α) Έχει διακοπεί η έγγαμη συμβίωση κατά το χρόνο υποβολή της δήλωσης.

Το βάρος της απόδειξης για τη διακοπή φέρει ο φορολογούμενος. β) Ο ένας από τους δύο συζύγους είναι σε κατάσταση πτώχευσης.

γ) Ο ένας από τους δύο συζύγους έχει τεθεί σε δικαστική ή νόμιμη απαγόρευση ή τελεί υπό δικαστική αντίληψη.

3. Εξάλλου, με τις διατάξεις της παρ.4 του άρθρου 74 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι για τους εγγάμους, εφόσον συντρέχει περίπτωση της παρ.1 του άρθρου 5, η οφειλή για φόρο, τέλη και εισφορές, που αναλογούν στα εισοδήματα τους βεβαιώνεται στο όνομα του συζύγου, η ευθύνη όμως για την καταβολή της οφειλής που αναλογεί στα εισοδήματα καθενός συζύγου, βαρύνει καθένα σύζυγο χωριστά.

Επίσης, εφόσον συντρέχει η περίπτωση της παρ.2 του άρθρου 5, για την καταβολή της οφειλής, η οποία αναλογεί επιμεριστικά στο εισόδημα που προστίθεται και φορολογείται στο όνομα του ενός συζύγου, ευθύνεται εις ολόκληρον και ο άλλος σύζυγος.

Αν με αίτηση του ενός συζύγου ζητηθεί ο διαχωρισμός της οφειλής που προκύπτει από την κοινή δήλωση των συζύγων, ο αρμόδιος προϊστάμενος της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας υποχρεούται να του ανακοινώσει με σχετικό έγγραφό του το ποσό αυτής της οφειλής. Το έγγραφο αυτό αποτελεί νόμιμο τίτλο, η ισχύς του οποίου ανάγεται στο χρόνο που έγινε η βεβαίωση του ολικού ποσού αυτής της οφειλής. Οι υπόχρεοι σε υποβολή δήλωσης, στις περιπτώσεις α' και β' της παρ.3 του άρθρου 61, ευθύνονται εις ολόκληρον με τους υπόχρεους για την καταβολή του φόρου και έχουν δικαίωμα αναγωγής.

4. Εξάλλου στην περίπτωση η' του άρθρου 6 της 1017701/306/Α0012/ΠΟΛ. 1040/19.2.01 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών, ορίζεται ότι σε περίπτωση υποβολής χωριστών δηλώσεων των συζύγων, λόγω διάστασης αυτών, για την απόδειξη της διάστασης απαιτείται η συνυποβολή με τη δήλωση φόρου εισοδήματος, αντιγράφου αγωγής για διαζύγιο ή διατροφή ή πρακτικού κατανομής της κοινής περιουσίας για συναινετικό διαζύγιο.

5. Με βάση τα παραπάνω, η υποβολή χωριστής δήλωσης φόρου εισοδήματος από τους συζύγους, λόγω διακοπής της έγγαμης συμβίωσης πρέπει να συνοδεύεται για κάθε σύζυγο, με κάποιο από τα δικαιολογητικά που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο. Αν δεν συνυποβάλλονται αποδεικτικά στοιχεία, η απόδειξη της διάστασης βαραίνει τον φορολογούμενο, είναι θέμα πραγματικό και έγκειται στην κρίση του Προϊσταμένου της αρμόδιας Δ.Ο.Υ..

6. Περαιτέρω, στις περιπτώσεις που κάποιος φορολογούμενος δεν έχει κανένα εισόδημα (πραγματικό ή τεκμαρτό) και επιθυμεί να υποβάλει δήλωση φορολογίας εισοδήματος, δεν νομιμοποιείται η υπηρεσία σας να αρνηθεί την παραλαβή μιας τέτοιας δήλωσης εφόσον κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τις διατάξεις του Κ.Φ.Ε..

7. Με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 62 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν.2238/1994), ορίζεται ότι με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών καθορίζεται κάθε φορά ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, τα δικαιολογητικά ή άλλα στοιχεία τα οποία συνυποβάλλονται με τη δήλωση.

8. Επίσης, με τις διατάξεις της παραγράφου 5 του ίδιου άρθρου, ορίζεται ότι ο υπόχρεος για την επίδοση της δήλωσης βεβαιώνει υπεύθυνα, έχοντας γνώση των συνεπειών των άρθρων 86, 87, 88 και 90 (βλέπε αντίστοιχα άρθρα του ν.2523/1997) την ειλικρίνεια και το περιεχόμενο της δήλωσης και των λοιπών συνυποβαλλόμενων με αυτήν εντύπων.

9. Ακόμα με το άρθρο 66 του ίδιου Κώδικα προβλέπεται ότι ο Προϊστάμενος της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας, στα πλαίσια του φορολογικού ελέγχου, δύναται να ζητήσει από τον υπόχρεο τις αναγκαίες διευκρινίσεις προσκομίζοντας κάθε λογαριασμό και κάθε στοιχείο που είναι χρήσιμο για τον καθορισμό του εισοδήματος.