Αθήνα, 13 Μαρτίου 2008

Αριθ. πρωτ.: 1039444πε/757/Α0012

ΘΕΜΑ: Τεκμήριο διαβίωσης δευτερεύουσας κατοικίας Ελλήνων μονίμων κατοίκων αλλοδαπής.

1. Με τις διατάξεις της περ. α' της παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 2238/1994 ορίζεται τεκμαρτή δαπάνη διαβίωσης και για το ετήσιο τεκμαρτό μίσθωμα ιδιοκατοικούμενης ή μισθούμενης δευτερεύουσας κατοικίας άνω των 150 τ. μ.. Το τεκμαρτό μίσθωμα μιας ή περισσότερων δευτερευουσών εξοχικών κατοικιών υπολογίζεται σε καθεμία από αυτές για τρεις (3) μήνες το έτος.

2. Η διάταξη αυτή ισχύει αδιάφορα αν ο ιδιοκτήτης, επικαρπωτής ή μισθωτής της δευτερεύουσας κατοικίας είναι μόνιμος κάτοικος Ελλάδος ή μόνιμος κάτοικος αλλοδαπής.

3. Για τους μονίμους κατοίκους αλλοδαπής που έχουν την κύρια κατοικία τους στην αλλοδαπή, οποιαδήποτε ιδιοκατοικούμενη ή μισθούμενη κατοικία από αυτούς στην Ελλάδα, αποτελεί δευτερεύουσα κατοικία τους.

Επίσης, με τις υφιστάμενες διατάξεις, αν η επιφάνεια της ιδιοκατοικούμενης δευτερεύουσας κατοικίας υπερβαίνει τα 150 τ. μ. και βρίσκεται σε αστικό κέντρο, υπολογίζεται τεκμαρτή δαπάνη διαβίωσης για όλο το έτος, ενώ αν αυτή είναι εξοχική, υπολογίζεται τεκμαρτή δαπάνη διαβίωσης μόνο για τρεις (3) μήνες το έτος.

4. Μικρότερο χρονικό διάστημα από τα ανωτέρω εφαρμόζεται π.χ. σε περίπτωση που η ιδιοκατοικούμενη δευτερεύουσα κατοικία αγοράστηκε ή πουλήθηκε στην αρχή ή στο τέλος του οικείου οικον. έτους, οπότε ο φορολογούμενος έχει την κυριότητα ή την επικαρπία του ακινήτου για χρονικό διάστημα μικρότερο από τα προαναφερόμενα (σχετ. το 1032434/314/Α0012/28.3.2007 έγγραφό μας).

5. Εξάλλου θεωρείται ότι ιδιοκατοικείται μια δευτερεύουσα κατοικία και στην περίπτωση που δεν είναι κενή, εφόσον είναι κατάλληλα εξοπλισμένη με έπιπλα και λοιπά αναγκαία σκεύη και μέσα και ο ιδιοκτήτης ή ο επικαρπωτής αυτής έχει τη δυνατότητα να τη χρησιμοποιήσει με βάση τις συγκεκριμένες πραγματικές συνθήκες και δυνατότητες που έχει ο ίδιος.

Κενή θεωρείται μια κατοικία που δεν μπορεί να κατοικηθεί, είτε γιατί δεν είναι εξοπλισμένη με έπιπλα, σκεύη και λοιπά μέσα, είτε γιατί δεν βρίσκεται σε φυσική κατάσταση κατάλληλη να κατοικηθεί, όπως π.χ. σε περίπτωση που είναι ημιτελής ή γκρεμισμένη κλπ.

6. Ανεξάρτητα όμως από τα παραπάνω, η διαπίστωση σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση του κενού ή μη ενός ακινήτου ή της ιδιοκατοίκησης ή μη αυτού, καθώς και του χρόνου χρήσης αυτού που δηλώνεται από τους φορολογούμενους αποτελεί θέμα πραγματικό, που υπάγεται στη δική σας εξελεγκτική εξουσία και σε περίπτωση αμφισβήτησης, των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων.