Αθήνα, 12 Φεβρουαρίου 2008 Αριθ. πρωτ.: 1012827/210/Α0012

ΘΕΜΑ: Τεκμαρτή δαπάνη διαβίωσης πρώτης κατοικίας που κληρονομήθηκε κατά το ήμισυ.

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης α' της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του ν.2238/1994 προκειμένου για τον προσδιορισμό της συνολικής ετήσιας δαπάνης διαβίωσης του φορολογουμένου, της συζύγου του και των προσώπων που συνοικούν και τους βαρύνουν, μεταξύ άλλων λαμβάνεται υπόψη και το ετήσιο τεκμαρτό μίσθωμα για ιδιοκατοικούμενη ή μισθούμενη κύρια κατοικία άνω των διακοσίων (200) τετραγωνικών μέτρων και για δευτερεύουσα κατοικία γενικώς άνω των εκατόν πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων, όπως αυτό εξευρίσκεται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 22, το οποίο πολλαπλασιάζεται με συντελεστή δύο (2). Τα ποσά της ετήσιας τεκμαρτής δαπάνης που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων της περίπτωσης αυτής, περιορίζονται κατά ποσοστό 50% στις περιπτώσεις που οι κατοικίες - κύριες και δευτερεύουσες - που προσδιορίζουν την τεκμαρτή δαπάνη αποκτήθηκαν από κληρονομιά ή δωρεά ή γονική παροχή, καθώς και αυτές που αποκτήθηκαν από κληρονομιά ή δωρεά ή γονική παροχή, καθώς και αυτές που αποκτήθηκαν από επαχθή αιτία από συνταξιούχο πριν από τη συνταξιοδότησή του.

2. Στην αίτησή σας αναφέρετε πως φορολογούμενος κατέχει το 50% οικίας, εμβαδού 360 τ. μ. και με βοηθητικούς χώρους 220 τ. μ., και αποκτά με χαριστική αιτία (κληρονομιά), το υπόλοιπο 50%.

3. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι, εφόσον ο φορολογούμενος είναι κύριος κατά 100% κατοικίας, με επιφάνεια άνω των διακοσίων (200) μέτρων και μόνο το 50% αυτής προέρχεται από κληρονομιά, δεν τυγχάνει της μείωσης του τεκμηρίου κατά ποσοστό 50%, καθόσον έχει αποκτήσει μόνο το 50% αυτής από κληρονομιά (σχετ.1056992/1145/Α0012/8.6.2005 έγγραφο).