Φοροδοξίες, 16.03.2025

Γνωρίζετε ότι...

Εκτεταμένη φορολογική μεταρρύθμιση έχει εξαγγείλει η Κυπριακή Δημοκρατία με κυριότερη αλλαγή την αύξηση του συντελεστή εταιρικού φόρου από 12,5% σε 15%.

Διατηρούνται ωστόσο, τα υφιστάμενα φορολογικά καθεστώτα για τις εξής περιπτώσεις: η έκπτωση του τεκμαρτού τόκου επί του κεφαλαίου των εταιριών, η φορολόγηση του ναυτιλιακού εισοδήματος με βάση την χωρητικότητα των πλοίων (tonnage tax), η ειδική φορολογία των πνευματικών δικαιωμάτων (IP box regime), η απαλλαγή από τη φορολόγηση των μερισμάτων και η απαλλαγή από το φόρο υπεραξίας από την πώληση μετοχών και άλλων τίτλων. Επίσης, Θα καταργηθεί η Ειδική Εισφορά Άμυνας στα μισθώματα και θα μειωθεί στο 5% επί των μερισμάτων που εισπράττουν φυσικά πρόσωπα φορολογικοί κάτοικοι Κύπρου. Επιπλέον, η φορολογική κλίμακα για τα φυσικά πρόσωπα θα τροποποιηθεί, με αύξηση του αφορολόγητου ορίου στα 20.500 Ευρώ και την προσθήκη νέων κλιμακίων, φθάνοντας το 35% για εισοδήματα άνω των 80.000 Ευρώ. Η μεταρρύθμιση αφορά και στη φορολογική κατοικία των φυσικών προσώπων με την εισαγωγή - μεταξύ άλλων ρυθμίσεων -και νέου κριτηρίου με βάση το "κέντρο επιχειρηματικών συμφερόντων". Οι αλλαγές έχουν τεθεί σε διαβούλευση και κάποιες από αυτές αναμένεται να έχουν ισχύ από το 2025.

Δεν λαμβάνονται υπόψη εισοδήματα συγγενικού προσώπου φορολογουμένου για την κάλυψη εμβάσματος όταν δεν αποτελεί συνδικαιούχο ή τροφοδότη του τραπεζικού λογαριασμού από τον οποίο προήλθε το έμβασμα.

Ο φορολογικός έλεγχος καταλόγισε στον ελεγχόμενο φόρο εισοδήματος για το οικονομικό έτος 2012, καθώς θεωρήθηκε ότι τα κεφάλαια που μετέφερε στο εξωτερικό μέσω εμβάσματος αποτελούν αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Η ΔΕΔ και στη συνέχεια το Διοικητικό Πρωτοδικείο και Εφετείο απέρριψαν τους ισχυρισμούς του φορολογουμένου και έκαναν δεκτό αφενός ότι δεν παραβιάζεται το φορολογικό και τραπεζικό απόρρητο από τα όργανα του ελέγχου, που έλαβαν στοιχεία για τραπεζικούς λογαριασμούς του φορολογουμένου και αφετέρου ότι δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη τα εισοδήματα του πατέρα του φορολογουμένου για την κάλυψη του ποσού του εμβάσματος, διότι όχι μόνο δεν υπήρξε συνδικαιούχος στους επίμαχους λογαριασμούς αλλά ούτε καταθέτης στον τροφοδότη λογαριασμό με κάποια ειδική έννομη σχέση. Το ΣτΕ επικύρωσε την απόφαση του Εφετείου κάνοντας δεκτό ότι δεν λαμβάνονται υπόψη εισοδήματα συγγενικού προσώπου φορολογουμένου για την κάλυψη εμβάσματος, όταν δεν είναι συνδικαιούχος ή τροφοδότης του τραπεζικού λογαριασμού από τον οποίο προήλθε το έμβασμα (ΣτΕ 617/2024).

Δεν συμπαρασείρουν την κατοικία αλλοδαπής εταιρίας στην Ελλάδα τα γραφεία του Ν. 89 εφόσον πραγματοποιούν τις εργασίες που προβλέπονται στην άδεια εγκατάστασης τους.

Η παροχή των υπηρεσιών που προβλέπει ο α.ν. 89/1967 δεν συνιστά από μόνη της άσκηση πραγματικής διοίκησης κατά την έννοια του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, ούτε συνεπάγεται ότι η επιχείρηση αποκτά φορολογική κατοικία στην Ελλάδα. Οι υπηρεσίες αυτές έχουν υποστηρικτικό χαρακτήρα και δεν περιλαμβάνουν στοιχεία διοίκησης ή λήψης επιχειρηματικών αποφάσεων. Ωστόσο, η εξαίρεση αυτή ισχύει μόνο εφόσον η δραστηριότητα της επιχείρησης περιορίζεται αυστηρά στις υπηρεσίες για τις οποίες έχει χορηγηθεί άδεια εγκατάστασης. Αν διαπιστωθεί ότι, πέραν αυτών, κατά παράβαση της άδειας εγκατάστασης, ασκούνται λειτουργίες που πληρούν τα κριτήρια της πραγματικής διοίκησης, όπως η λήψη στρατηγικών αποφάσεων, η διαχείριση οικονομικών και επιχειρησιακών θεμάτων ή η άσκηση ελέγχου επί των δραστηριοτήτων της εταιρίας, τότε η εταιρία ή οι συνδεδεμένες με αυτήν επιχειρήσεις μπορεί να θεωρηθούν φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας (Ε.2076/2019).

Η μη αναγνώριση αξίωσης καταβολής τόκων για χρονικό διάστημα μικρότερο των 90 ημερών δεν προσβάλλει τον πυρήνα του δικαιώματος του φορολογουμένου προς αποκατάσταση της ζημίας του.

Στην υπό κρίση υπόθεση, το Συμβούλιο της Επικρατείας εξέτασε την αίτηση ανώνυμης εταιρίας, η οποία ζητούσε την καταβολή τόκων για ποσό φόρου εισοδήματος που της είχε επιστραφεί. Προηγήθηκε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, το οποίο ανέφερε ότι η αξίωση για επιστροφή φόρου δεν γεννήθηκε με την αρχική προσφυγή, αλλά με τη δημοσίευση της αντίστοιχης απόφασης που διαπίστωσε το αχρεώστητο της καταβολής του φόρου. Επίσης, υποστήριξε ότι η εταιρία δεν δικαιούται τόκους, καθώς η επιστροφή φόρου είχε γίνει εντός 90 ημερών, σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ), ο οποίος δεν προβλέπει καταβολή τόκων σε αυτήν την περίπτωση. Η αιτούσα υποστήριξε ότι η εφαρμογή του ΚΦΔ παραβιάζει το Eνωσιακό δίκαιο, καθώς δεν εξασφαλίζει αποζημίωση για τη στέρηση της περιουσίας της από την αχρεώστητη καταβολή φόρου. Ωστόσο, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η αντίθεση του ΚΦΔ με το Ενωσιακό δίκαιο δεν ήταν καθοριστική για την έκβαση της υπόθεσης και απέρριψε την αίτηση (ΣτΕ 771/2024).