Αθήνα, 19 Νοεμβρίου 2008

Αριθ. πρωτ.: 1100281/11341/Β0012

ΘΕΜΑ: Έξοδος εταίρου Ε.Π.Ε. με βάση δικαστική απόφαση.

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 106 του ν.2238/1994, σε περίπτωση διάλυσης ημεδαπής ανώνυμης εταιρείας θεωρείται ως κέρδος, φορολογούμενο στο όνομα του νομικού προσώπου, το ποσό που λαμβάνουν οι μέτοχοι πέραν του πράγματι καταβληθέντος και μη επιστραφέντος σε αυτούς μετοχικού κεφαλαίου και των κερδών που έχουν υπαχθεί σε φορολογία με βάση τις διατάξεις του παρόντος. Οι διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παραγράφου αυτής, έχουν ανάλογη εφαρμογή και σε περίπτωση διάλυσης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης

2. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της περ.γ' της παρ.2 του άρθρου 107 του ν.2238/1994, ορίζεται ότι η δήλωση φόρου εισοδήματος υποβάλλεται από τα ημεδαπά νομικά πρόσωπα που έχουν τεθεί υπό εκκαθάριση, μέσα σε ένα (1) μήνα από τη λήξη της εκκαθάρισης για τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν κατά την περίοδο αυτή. Σε περίπτωση παράτασης της εκκαθάρισης πέραν του έτους υποβάλλεται προσωρινή δήλωση για τα εισοδήματα κάθε έτους μέσα σε ένα μήνα από τη λήξη του, επιφυλασσόμενης της υποβολής οριστικής δήλωσης συγχρόνως με τη λήξη της εκκαθάρισης.

3. Επίσης, με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 104 του Κ.Φ.Ε. ορίζεται ότι για τα νομικά πρόσωπα που έχουν τεθεί σε εκκαθάριση, ως διαχειριστική περίοδος για την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου αυτού λαμβάνεται η περίοδος μεταξύ του χρόνου που τέθηκαν αυτά σε εκκαθάριση και του χρόνου λήξης αυτής.

4. Εξάλλου, με τις διατάξεις του άρθρου 43 του ν. 3190/1955 ορίζεται ότι σε κάθε περίπτωση κατά την οποία ένας ή περισσότεροι εταίροι εξέρχονται από την εταιρεία, η καταβολή προς αυτούς της αξίας της μερίδας συμμετοχής τους δεν μπορεί να γίνει πριν την λόγω της μείωσης του εταιρικού κεφαλαίου τροποποίηση της εταιρικής σύμβασης, κατά τις διατάξεις των άρθρων 41 και 42 (παρ. 1). Εάν δεν ληφθεί απόφαση από τη συνέλευση για τη μείωση του εταιρικού κεφαλαίου εντός 15 ημερών από την κοινοποίηση προς την εταιρεία της απόφασης του προέδρου πρωτοδικών με την οποία προσδιορίζεται η αξία της μερίδας συμμετοχής του εξερχόμενου εταίρου ή εάν δεν ακολουθήσει εντός ευλόγου χρόνου ή διαδικασία που αναγράφεται στο άρθρο 42, ο εξερχόμενος εταίρος μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη λύση της εταιρείας.

5. Με τις διατάξεις του άρθρου 46 του ν.3190/1955 ορίζεται, ότι όταν λύεται η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης για οποιονδήποτε λόγο, πλην της κήρυξης αυτής σε κατάσταση πτώχευσης, ακολουθεί το στάδιο της εκκαθάρισης. Μέχρι πέρατος της εκκαθάρισης και της διανομής, η εταιρεία λογίζεται ότι εξακολουθεί να υπάρχει, διατηρεί δε και την επωνυμία αυτής, στην οποία προστίθενται οι λέξεις «υπό εκκαθάριση».

6. Όπως προκύπτει από το άρθρο 43 του ν.3190/1955, η ολοκλήρωση της διαδικασίας μείωσης του κεφαλαίου αποτελεί προαπαιτούμενο για την καταβολή της αξίας της μερίδας συμμετοχής σε εξερχόμενους της εταιρείας εταίρους. Στη συνέχεια, με την καταβολή στον εξερχόμενο εταίρο της αξίας της μερίδας συμμετοχής του, χάνει ο εταίρος αυτός την εταιρική του ιδιότητα και η εταιρεία συνεχίζεται μεταξύ των υπολοίπων εταίρων. Η μη τήρηση των υποχρεώσεων της παρ. 2 του άρθρου 43 για τη διενέργεια των απαραιτήτων πράξεων για την ολοκλήρωση της μείωσης του κεφαλαίου και της τροποποίησης του καταστατικού εκθέτει την εταιρεία στον κίνδυνο να οδηγηθεί σε λύση, ύστερα από αίτηση του εξερχόμενου εταίρου (Ε. Περάκη, Το δίκαιο της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, Νομική Βιβλιοθήκη, 1994).

7. Από το σχετικό έγγραφό σας προκύπτει, ότι με την αριθ. 5612/2007 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών προσδιορίστηκε η αξία της εταιρικής μερίδας του κυρίου ..., εταίρου στην «... ΕΠΕ», προκειμένου για την έξοδό του από την εταιρεία. Η εταιρεία δεν προέβη σε μείωση κεφαλαίου και καταβολή στον κύριο ..., της αξίας της μερίδας συμμετοχής του. Στη συνέχεια, με την αριθ. 2670/2008 απόφαση του Εφετείου Αθηνών διατάχθηκε η λύση της εταιρείας.

8. Μετά από όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, προκύπτει ότι με βάση τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος αλλά και του νόμου περί εταιρειών περιορισμένης ευθύνης, η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης μετά τη λύση της τίθεται σε εκκαθάριση, εξακολουθεί δηλαδή να υφίσταται και να υπέχει φορολογικές υποχρεώσεις.