Αθήνα, 6 Δεκεμβρίου 2007 Αριθ. Πρωτ.:1072933/1544/Α0012

ΘΕΜΑ: Απαντήσεις σε φορολογικά ερωτήματα.

Σε απάντηση αίτησής σας, σας γνωρίζουμε τα εξής:

1. Το ποσό που θα λάβει συνολικά ο εργαζόμενος από τον εργοδότη του, δηλαδή αφενός αυτό της νόμιμης αποζημίωσης που προβλέπεται από την εργατική νομοθεσία και αφετέρου αυτό που καταβάλλεται από τον εργοδότη οικειοθελώς και υπερβαίνει εκείνο που θα έπρεπε να του καταβληθεί, θα φορολογηθούν συνολικά και ο φόρος θα υπολογιστεί με συντελεστή 20% στο συνολικό καθαρό ποσό της αποζημίωσης μετά την αφαίρεση ποσού είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ (άρθρο 14 τταρ.1 ν.2238/1994 και 1096854/2255 πε/Α0012/23.1.2007 έγγραφό μας).

2. Με τις διατάξεις της περίπτωσης γ' του άρθρου 17 του ν.2238/1994, ως ετήσια τεκμαρτή δαπάνη του φορολογούμενου, της συζύγου και των προσώπων που τους βαρύνουν λογίζονται και τα χρηματικά ποσά που πραγματικά καταβάλλονται, μεταξύ άλλων, για αγορά ή χρονομεριστική μίσθωση ακινήτων ή ανέγερση οικοδομών. Συνεπώς, οι δαπάνες ανέγερσης οικοδομής η οποία θα χρησιμοποιηθεί ως επαγγελματική στέγη αποτελούν τεκμήριο εφόσον δεν υπάρχει κάποια διάταξη που να προβλέπει διαφορετικά. Το ίδιο ισχύει και για τις προσθήκες, επεκτάσεις βελτιώσεις, οι οποίες προσθέτουν αξία στο ακίνητο οπότε τίθεται θέμα τεκμηρίου και η τυχόν προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίου πρέπει να δικαιολογηθεί.

3. Με την 348/06 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία έγινε δεκτή από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών και ισχύει από 18.12.06 και μετά, η αγορά ΕΔΧ ή ΦΔΧ αυτοκινήτου εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 4 του ν.3296/2004, περί απαλλαγής από το τεκμήριο της δαπάνης που καταβάλλεται για την αγορά πάγιου εξοπλισμού επαγγελματικής χρήσης από πρόσωπα που ασκούν ατομική εμπορική ή γεωργική επιχείρηση ή ελευθέριο επάγγελμα. Κατά την εφαρμογή των διατάξεων του Κ.Φ.Ε. επί των τεκμηρίων, πρωτεύον στοιχείο αποτελεί η καταβολή των χρημάτων, συνεπώς εάν η αγορά Φ.Ι.Χ. από ατομική επιχείρηση ως πάγιο στοιχείο, πραγματοποιείται πριν την 18.12.06 αλλά εξοφλείται μεταγενέστερα, εφόσον αποδεικνύεται από το φορολογούμενο ότι η καταβολή των χρημάτων έγινε μετά την 18.12.06, δεν έχει εφαρμογή το τεκμήριο βάσει της ανωτέρω γνωμοδότησης η οποία έχει γίνει δεκτή από τη διοίκηση (1114076/2675/ Α0012/9.1.2007 έγγραφό μας).

4. Τέλος, σύμφωνα με το 1121708/2300/Α0012/27.12.2005 έγγραφό μας, οι δαπάνες μισθοδοσίας κατασκευαστικής επιχείρησης, όταν οι ασφαλιστικές εισφορές υπέρ Ι.Κ.Α. καταβάλλονται από τον ιδιοκτήτη του έργου, καταχωρούνται στα βιβλία της και εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδά της. Επίσης, υπάρχει υποχρέωση παρακράτησης Φ.Μ.Υ..

5. Με την αριθμ. 1001883/10039/Β0012/ΠΟΛ. 1019/7.2.2006 ερμηνευτική εγκύκλιο του ν.3427/2005 διευκρινίσθηκε, ότι από τα ακαθ. έσοδα των επιχειρήσεων εκπίπτει ολόκληρο το ποσό της αποζημίωσης λόγω απόλυσης προσωπικού, έστω και αν καταβάλλεται ποσό μεγαλύτερο από αυτό που προβλέπουν οι ισχύουσες διατάξεις (ν.2112/1920 κ.λπ.), καθόσον το συνολικό ποσό αυτών φορολογείται στο όνομα του δικαιούχου, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 14 του ν.2238/1994 και περαιτέρω, καταβάλλεται σε αυτόν για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην επιχείρηση, όπως προβλέπεται και από τη νέα διάταξη της παρ. 16 του άρθρου 31 του Κ.Φ.Ε..

6. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της περ.ιδ' της παρ.1 του άρθρου 31 του ν.2238/1994, ορίζεται, ότι το καθαρό εισόδημα των επιχειρήσεων που τηρούν επαρκή και ακριβή βιβλία και στοιχεία δεύτερης και τρίτης κατηγορίας του Κ.Β.Σ. εξευρίσκεται λογιστικώς με έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα, μεταξύ άλλων, και των ποσών των δαπανών διαφημίσεων που βαρύνουν την επιχείρηση κατά το έτος της έκδοσης του προβλεπόμενου φορολογικού στοιχείου. Ειδικά τα ποσά των δαπανών, που υπόκεινται σε τέλος διαφημίσεων υπέρ δήμων και κοινοτήτων, δεν αναγνωρίζονται ως δαπάνη της διαφημιζόμενης επιχείρησης, αν δεν αποδεικνύεται η καταβολή του τέλους που αναλογεί με τριπλότυπο είσπραξης του οικείου δήμου ή κοινότητας.

7. Εξάλλου, με τις διατάξεις του άρθρου 15 του από 24.9/20.10.1958 β.δ/τος, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με την παρ.6 του άρθρου 9 του ν.2880/2001, ορίζεται ότι η προβολή προϊόντων σε χώρους καταστημάτων, που γίνεται είτε με την τοποθέτηση τους σε ειδικά σημεία εντός του καταστήματος είτε με έντυπα, δώρα, επιγραφές κάθε είδους είτε με άλλο παρόμοιο τρόπο, θεωρείται διαφήμιση και υπόκειται σε τέλος διαφήμισης, βάσει των εκδιδομένων από τα καταστήματα τιμολογίων παροχής υπηρεσιών. Το τέλος υπολογίζεται με συντελεστή 2% επί της διαφημιστικής δαπάνης που καταβάλλεται για τις πράξεις αυτές.

Προβολή προϊόντων που εντάσσεται στην παραπάνω έννοια της διαφήμισης συνιστούν μεταξύ άλλων οι εξής ενέργειες:

- η ενοικίαση χώρων σε ειδικά ράφια,

- η τοποθέτηση προϊόντων σε ειδικές προσθήκες ή περίπτερα.

8. Από τα ανωτέρω προκύπτει, ότι τα ποσά που καταβάλλονται από επιχείρηση σε επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου (super market), για την τοποθέτηση των εμπορευμάτων της σε εμφανή σημεία, υπόκεινται σε δημοτικό τέλος διαφήμισης και ως εκ τούτο εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα της με την απόδειξη καταβολής του δημοτικού τέλους διαφήμισης.

Τέλος, σχετικά με το αν υπόκεινται σε τέλος διαφήμισης, οι δαπάνες που πραγματοποιούνται για την αναγραφή του λογοτύπου επωνυμίας εταιρείας, σε φανέλες αθλητικών ομάδων καθώς και σε διαφημιστικές επιγραφές που τοποθετούνται σε γήπεδα, θα σας ενημερώσουμε αμέσως μόλις μας απαντήσει η αρμόδια Δ/νση του Υπουργείου Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (Δ/νση Οικονομικών των ΟΤΑ -Τμήμα Φορολογικό), στην οποία έχουμε υποβάλει σχετικό ερώτημα.