ΘΕΜΑ: Κοινοποίηση των διατάξεων των παραγράφων 18, 21 και 45 του άρθρου 3 του ν.4110/2013.

Σας κοινοποιούμε τις διατάξεις των παραγράφων 18, 21 και 45 του άρθρου 3 του ν.4110/2013 (ΦΕΚ 17AV23.1.2013) και σας παρέχουμε τις ακόλουθες οδηγίες για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή τους:

1. Με την παράγραφο 18 του άρθρου 3 του νόμου αυτού αντικαταστάθηκε το εικοστό εδάφιο της υποπερίπτωσης γγ’ της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 31 του ν.2238/1994, ώστε η προϋπόθεση της κατάθεσης σε πιστωτικό ίδρυμα των ποσών των δωρεών και χορηγιών προκειμένου να αναγνωρισθούν για έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων να καταλαμβάνει όλους τους δωρεοδόχους και όλα τα ποσά των δωρεών ή χορηγιών, ανεξαρτήτως του ύψους αυτών. Ειδικότερα, με βάση τις νέες διατάξεις, τα ποσά των δωρεών και των χορηγιών της υποπερίπτωσης αυτής λαμβάνονται υπόψη, δηλαδή αναγνωρίζονται για έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων, μόνον εφόσον έχουν κατατεθεί σε τραπεζικό λογαριασμό του νομικού προσώπου που λαμβάνει τη δωρεά ή χορηγία, ενώ με τις προϊσχύσασες διατάξεις, η έκπτωση των δωρεών ή χορηγιών, με εξαίρεση τις δωρεές που καταβάλλονταν στους δωρεοδόχους του πρώτου εδαφίου αυτής της υποπερίπτωσης (Δημόσιο, ΟΤΑ κλπ.) αναγνωρίζονταν μόνο εφόσον τα ποσά αυτά κατατίθονταν στο Ταμείο Παρακαταθικών και Δανείων ή σε λογαριασμό του νομικού προσώπου που τηρούσε σε τράπεζα στην περίπτωση που υπερέβαιναν τα 290 ευρώ ετησίως.

Οι νέες αυτές διατάξεις έχουν εφαρμογή, σύμφωνα με την περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 28 του ίδιου νόμου για δαπάνες (δωρεές ή χορηγίες) που πραγματοποιούνται από το οικονομικό έτος 2014 (χρήση 2013) και μετά. Επειδή όμως ενδέχεται πολλές επιχειρήσεις να έχουν πραγματοποιήσει δωρεές ή χορηγίες πριν από τη δημοσίευση του ν. 4110/2013 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δηλαδή πριν τις 23/1/2013, με την παρούσα γίνεται δεκτό, ότι στις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2014 που θα υποβληθούν, θα αναγνωρίζονται για έκπτωση τα συγκεκριμένα ποσά δωρεών ή χορηγιών που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι την ημερομηνία αυτή με βάση τις προϊσχύσασες διατάξεις.

2. Με την παράγραφο 21 του ίδιου άρθρου προστίθενται νέα εδάφια στην περίπτωση ε’ της παραγράφου 1 του άρθρου 31 του Κ.Φ.Ε. Με βάση το πρώτο νέο εδάφιο, στην περίπτωση κατά την οποία οι μη εκπιπτόμενοι φόροι της περίπτωσης αυτής (φόρος υπεραξίας ν.2065/1992, Φ.Α.Π., Ε.Τ.ΑΚ., Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε., έκτακτη εισφορά ακινήτων ν.3808/2009) επαναχρεώνονται στην αντισυμβαλλόμενη επιχείρηση, εκπίπτουν ως δαπάνη της επιχείρησης που τους επαναχρεώνει εφόσον έχουν αποτελέσει έσοδο φορολογητέο για αυτήν. Για παράδειγμα, αν κατόπιν συμφωνίας εκμισθωτή ακινήτου και του μισθωτή αυτού έχει συμφωνηθεί η επαναχρέωση/ μετακύλιση στον μισθωτή των εν λόγω φόρων οι οποίοι κατά νόμο επιβαρύνουν τον εκμισθωτή, αυτοί εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα του εκμισθωτή, δεδομένου ότι έχουν αντίστοιχα αποτελέσει έσοδο φορολογητέο για αυτόν.

Οι ανωτέρω διατάξεις έχουν εφαρμογή, σύμφωνα με την περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 28 του νόμου αυτού, για δαπάνες που πραγματοποιούνται από το οικονομικό έτος 2014 (χρήση 2013) και μετά. Ωστόσο, επειδή το αποτέλεσμα από την επαναχρέωση των ανωτέρω φόρων είναι φορολογικά ουδέτερο για αυτόν που ενεργεί την μετακύλιση των φόρων αυτών και συνεπώς δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Δημοσίου, με την παρούσα γίνεται δεκτό, για λόγους χρηστής διοίκησης, ότι οι υπόψη διατάξεις έχουν εφαρμογή και για δαπάνες (φόρους) που έχουν επαναχρεωθεί μέσα στο έτος 2012 (οικονομικό έτος 2013), δεδομένου ότι δεν έχει παρέλθει το οικείο οικονομικό έτος.

Με βάση το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου αυτής, η έκτακτη ειδική εισφορά αλληλεγγύης του ν.4093/2012, η οποία επιβάλλεται επί του τιμήματος των πωλήσεων ηλεκτρικής ενέργειας στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΟΥΑ κατά το χρονικό διάστημα από 1.7.2012 έως 30.6.2014, εκπίπτει ισόποσα μέσα σε μια πενταετία από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων. Δεδομένου ότι τα ποσά που αντιστοιχούν στην ανωτέρω εισφορά υπολογίζονται και παρακρατούνται σε κάθε εκκαθάριση από την ΛΑΓΗΕ ΑΕ ή τη ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ, κατά περίπτωση, η έκπτωση της εν λόγω δαπάνης θα διενεργείται από τις επιχειρήσεις τμηματικά και ισόποσα μέσα σε μια πενταετία, αρχής γενομένης από τη χρήση εντός της οποίας παρακρατήθηκε και όχι από τη χρήση εντός της οποίας πραγματοποιήθηκε η πώληση της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας επί της οποίας υπολογίσθηκε η εν λόγω εισφορά. Τα ποσά της εισφοράς αλληλεγγύης βαρύνουν εξολοκλήρου τα αποτελέσματα της χρήσης εντός της οποίας έγινε η παρακράτηση αυτών, ενώ η έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων σε πέντε (5) έτη πραγματοποιείται εξωλογιστικά με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος τους στην οποία υποχρεωτικά μεταφέρεται ως λογιστική διαφορά το εκάστοτε εναπομένον προς έκπτωση ποσό των επόμενων χρήσεων.

Με το τελευταίο εδάφιο των ίδιων ως άνω διατάξεων ορίζεται, ότι οι διατάξεις του εδαφίου αυτού ισχύουν από την έναρξη ισχύος του ν. 4093/2012, δηλαδή από τις 12.11.2012 και μετά και επομένως, οι ως άνω διατάξεις καταλαμβάνουν και τα ποσά της έκτακτης εισφοράς που έχουν παρακρατηθεί στη χρήση 2012. Ως εκ τούτου, για τις επιχειρήσεις των οποίων η χρήση λήγει την 31.12.2012, το ένα πέμπτο της έκτακτης εισφοράς του ν.4093/2012 η οποία έχει παρακρατηθεί εντός της χρήσης αυτής (δηλαδή για το διάστημα 1.7.2012-31.12.2012) θα εκπεσθεί από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων στη χρήση αυτή, ενώ τα υπόλοιπα τέσσερα πέμπτα θα εκπεσθούν τμηματικά και ισόποσα στις χρήσεις 2013 έως και 2016. Για τα ποσά τα οποία θα παρακρατηθούν σε επόμενες χρήσεις (2013 και 2014), ο χρόνος έναρξης της πενταετίας θα είναι οι χρήσεις αυτές.

3. Με την παράγραφο 45 του ίδιου άρθρου προστίθεται νέα υποπερίπτωση εε’ στην περίπτωση α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 31 του Κ.Φ.Ε. σύμφωνα με την οποία, εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων, ως γενικό έξοδο διαχείρισης, το ποσό της δαπάνης των εισφορών που καταβάλλονται σε ταμεία ασφάλισης, εφόσον η καταβολή τους είναι υποχρεωτική από το νόμο καθώς και το ποσό των καταβαλλόμενων εισφορών στις περιπτώσεις προαιρετικής ασφάλισης σε ταμεία που έχουν συσταθεί με νόμο.

Οι διατάξεις αυτές θεσπίστηκαν μετά την αντικατάσταση του άρθρου 9 του Κ.Φ.Ε. με την παρ. 1 του άρθρου 1 του παρόντος νόμου, με την οποία καταργήθηκε η έκπτωση από το φόρο εισοδήματος της δαπάνης των εισφορών που καταβάλλονται από τους φορολογούμενους. Επομένως, οι διατάξεις αυτές αφορούν αποκλειστικά τις εισφορές που καταβάλλουν οι ασκούντες ατομική επιχείρηση ή ελευθέριο επάγγελμα και δεν καταλαμβάνουν τις εισφορές που καταβάλλονται από τα πρόσωπα της παρ. 4 του άρθρου 2 και του άρθρου 101 του Κ.Φ.Ε., καθόσον δεν αποτελούν παραγωγική δαπάνη γι’ αυτά προκειμένου να αφαιρεθούν από τα ακαθάριστα έσοδα τους. Οι διατάξεις αυτές ισχύουν για δαπάνες που πραγματοποιούνται από το οικον. έτος 2014 (χρήση 2013) και μετά.

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ