ΘΕΜΑ: «Αποσβέσεις παγίων περιουσιακών στοιχείων επιχειρήσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών και γεωθερμικών μονάδων, αιολικών πάρκων και υδροηλεκτρικών σταθμών».

Με αφορμή γραπτά και προφορικά ερωτήματα που υποβλήθηκαν μετά την κοινοποίηση και ερμηνεία των διατάξεων της παρ. 22 του άρθρου 3 του Ν. 4110/2013, με την Πολ. 1216/24-09-13 ερμηνευτική εγκύκλιο, διευκρινίζουμε τα εξής:

Στην παρ. 4 της εγκυκλίου αυτής, παρατίθενται οι νέοι συντελεστές απόσβεσης ανά πάγιο περιουσιακό στοιχείο και κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, σύμφωνα με την ταξινόμηση NACE rev2, αρχικά για όλους τους κλάδους επιχειρήσεων και κατόπιν κατά παρέκκλιση για συγκεκριμένα πάγια ή συγκεκριμένες δραστηριότητες.

Στην ίδια παράγραφο έχει τονισθεί ότι δεν πρέπει να γίνεται καταχρηστική εφαρμογή του προβλεπόμενου συντελεστή απόσβεσης 10% των «λοιπών πάγιων στοιχείων» κάθε φορά που διαπιστώνεται ότι, κάποια πάγια δεν περιγράφονται επακριβώς στον πίνακα των καθορισθέντων νέων συντελεστών απόσβεσης. Γι αυτό δόθηκε ένα ενδεικτικό παράδειγμα για τα «αιολικά πάρκα και τις φωτοβολταϊκές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας» στο οποίο αναφέρεται ο συντελεστής 4% για τις «μη κτιριακές εγκαταστάσεις».

Το παράδειγμα αυτό δεν είναι δεσμευτικό για τις παραπάνω επιχειρήσεις καθώς δεν τις υποχρεώνει να χαρακτηρίσουν το σύνολο των παγίων τους ως «μη κτιριακές εγκαταστάσεις». Αντίθετα στα πάγια που είτε από την περιγραφή του τιμολογίου αγοράς, είτε από την πραγματική τους χρήση ή άλλα ουσιώδη χαρακτηριστικά τους εντάσσονται σε άλλη κατηγορία παγίου, εφαρμόζεται ο οικείος συντελεστής απόσβεσης που προβλέπεται από τις διατάξεις της περίπτωσης στ' της παραγράφου 1 του άρθρου 31 του Ν. 2238/94.

Σε κάθε περίπτωση ο χαρακτηρισμός των παγίων περιουσιακών στοιχείων καθώς και η υπαγωγή τους σε συγκεκριμένο συντελεστή απόσβεσης είναι θέμα πραγματικό και κρίνεται καταρχήν από την ίδια την επιχείρηση και στη συνέχεια από αρμόδια ελεγκτική αρχή.