1089639/586/0015/4.10.2007

ΘΕΜΑ: Υποχρέωση ή μη προσκόμισης των αχρησιμοποίητων θεωρημένων στοιχείων για ακύρωση σε περίπτωση λύσης (διακοπής εργασιών) υποκαταστήματος.

Με την από 20.9.2007 αίτησή σας, μας γνωρίζετε ότι επιχείρηση μεταφέρει την έδρα της από την Αθήνα στο υποκατάστημά της στον Πειραιά. Κατά την διαδικασία μεταφοράς της έδρας, στο τμήμα Μητρώου της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. ζητήθηκε η λύση (διακοπή εργασιών) του υποκαταστήματος και η προσκόμιση των αχρησιμοποίητων στοιχείων του υποκαταστήματος στο τμήμα Κ.Β.Σ για ακύρωση. Ρωτάτε δε εάν ορθά ζητούνται τα αχρησιμοποίητα φορολογικά στοιχεία του υποκαταστήματος για ακύρωση από την Δ.Ο.Υ. Σε σχέση με το ανωτέρω ερώτημά σας, θέτουμε υπόψη σας τα ακόλουθα:

1. Κατά πάγια διοικητική θέση (εγκύκλιοι Σ 1956/ΠΟΛ. 194/18.6.1987, 1100480/863/Β0015/ΠΟΛ. 1264/6.11.2000, έγγραφό μας 1011014/60/0015/5.2.1999), προσκομίζονται για ακύρωση, όταν συντρέχει περίπτωση (π.χ. διακοπή εργασιών) μόνο τα θεωρημένα αχρησιμοποίητα φορολογικά στοιχεία, ( συμπεριλαμβανομένων και των στοιχείων που είχαν θεωρηθεί μέχρι 31/12/1996 και τα οποία είχαν καταστεί άκυρα ως προς την θεώρησή τους σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 24 του ν. 2515/1997) και όχι τα αθεώρητα στοιχεία ή βιβλία. Η ακύρωση στις περιπτώσεις αυτές γίνεται κατά τρόπο ώστε να αποκλείεται η χρησιμοποίηση αυτών, διασφαλίζοντας έτσι κατά κύριο λόγο τον ίδιο τον επιτηδευματία από ενδεχόμενη παράνομη έκδοση και χρήση αυτών.

Επίσης, με την εγκύκλιο Σ. 1691/32/ΠΟΛ 185/4.6.1986, τόσο στην περίπτωση αλλαγής της επωνυμίας νομικού προσώπου όσο και στην περίπτωση αλλαγής έδρας από τους επιτηδευματίες φυσικά ή νομικά πρόσωπα παρέχεται η δυνατότητα να θεωρούνται νέα στοιχεία, αφού όμως προηγούμενα ακολουθηθεί η διαδικασία της ακύρωσης των τυχόν υπόλοιπων θεωρημένων στοιχείων.

2. Όπως διευκρινίστηκε με το έγγραφο μας 1066321/446/0015/9.8.2007, η υποχρέωση προσκόμισης των θεωρημένων αχρησιμοποίητων φορολογικών στοιχείων υφίσταται σε κάθε περίπτωση ανεξάρτητα από το χρόνο διαφύλαξης των χρησιμοποιούμενων στοιχείων, δεδομένου ότι τα στοιχεία αυτά δεν αφορούν συγκεκριμένες χρήσεις αφού δεν έχουν χρησιμοποιηθεί.

Συμπερασματικά, ο χρόνος διαφύλαξης των φορολογικών στοιχείων και κατ’ επέκταση η παραγραφή του χρόνου διαφύλαξης αυτών, που ορίζεται με τις διατάξεις του άρθρου 21 του Κ.Β.Σ. συναρτάται με τις χρήσεις που αυτά αφορούν - εμπεριέχουν και όχι με το χρόνο θεώρησης αυτών, αφορά δηλαδή τα εξ ολοκλήρου χρησιμοποιημένα στοιχεία.

Κατά συνέπεια, η μη προσκόμιση από τον υπόχρεο, κατά την διακοπή των εργασιών του, των θεωρημένων αχρησιμοποίητων φορολογικών στοιχείων, επισύρει σε κάθε περίπτωση το πρόστιμο που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 5 (παρ. 8 περ. θ’) του ν. 2523/1997.

3. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 6 της Α.Υ.Ο.Ο 1070576/2627/ΔΜ/14.7.2005 – Φ.Ε.Κ. Β΄1062 «Ανακαθορισμός διαδικασιών και δικαιολογητικών κατά την υποβολή δηλώσεων έναρξης, μεταβολής και διακοπής εργασιών», τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα και οι ενώσεις προσώπων υποχρεούνται να υποβάλλουν εντός τακτής προθεσμίας από την οριστική παύση των εργασιών τους σχετική δήλωση. Πριν δε από τη σχετική καταχώριση της δήλωσης διακοπής εργασιών στο υποσύστημα Μητρώου ακυρώνονται υποχρεωτικά τα θεωρημένα στοιχεία του Κ.Β.Σ.

4. Σύμφωνα με τα προαναφερόμενα και στην περίπτωση διακοπής εργασιών υποκαταστήματος επιχείρησης (η οποία συνιστά μεταβολή και όχι διακοπή εργασιών της επιχείρησης), εφαρμόζονται ανάλογα τα αναφερόμενα στην ΠΟΛ 194/1987 για την ακύρωση των θεωρημένων αχρησιμοποίητων φορολογικών στοιχείων του υποκαταστήματος. Η προσκόμιση των στοιχείων αυτών για ακύρωση, μπορεί να γίνει από τον υπόχρεο πριν την καταχώρηση της σχετικής δήλωσης διακοπής του υποκαταστήματος και πάντως σε κάθε περίπτωση πριν από την οριστική διακοπή των εργασιών της επιχείρησης. Σε περίπτωση δε μη προσκόμισής τους επιβάλλεται, όπως προαναφέρεται το προβλεπόμενο πρόστιμο.

5. Τέλος, σημειώνεται ότι για τον τρόπο απόδειξης-δήλωσης ότι τα θεωρημένα φορολογικά στοιχεία έχουν χρησιμοποιηθεί (εξαντληθεί) ή όχι, σας γνωρίζουμε ότι η διαπίστωση αυτή είναι σε κάθε περίπτωση θέμα πραγματικό, η εξέταση του οποίου ανήκει στην αρμοδιότητα του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ή του υπαλλήλου που έχει ορισθεί από αυτόν, ο οποίος μπορεί να το εξετάζει με οποιονδήποτε πρόσφορο τρόπο (π.χ. από οποιαδήποτε αποδεικτικά στοιχεία που θα προσκομίσει ο υπόχρεος).