Αθήνα, 4 Ιουλίου 2008

Αριθ. πρωτ.: 1067479/1263/Α0012

ΘΕΜΑ: Φορολογική μεταχείριση αποζημίωσης που καταβάλλει Γερμανική εταιρία σε εργαζόμενο της, κάτοικο Ελλάδος.

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 2 του ν.2238/1994, σε φόρο υπόκειται κάθε φυσικό πρόσωπο, το οποίο αποκτά εισόδημα, που προκύπτει στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από την ιθαγένεια και τον τόπο κατοικίας ή διαμονής του. Επίσης, ανεξάρτητα από την ιθαγένειά του, σε φόρο υπόκειται κάθε φυσικό πρόσωπο για τα εισοδήματά του, που προκύπτουν στην αλλοδαπή, εφόσον έχει την κατοικία του στην Ελλάδα.

2. Ο τόπος κατοικίας των φορολογουμένων, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά από φορολογική διάταξη ή από διμερή διακρατική σύμβαση αποφυγής της διπλής φορολογίας σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, κρίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 51 επ. ΑΚ. Ειδικότερα, το άρθρο 51 ΑΚ ορίζει, ότι: «το πρόσωπο έχει κατοικία τον τόπο της κύριας και μόνιμης εγκατάστασής του. Κανένας δε μπορεί να έχει συγχρόνως περισσότερες από μια κατοικίες», ενώ η διάταξη του άρθρου 52 ΑΚ ορίζει ότι: «η κατοικία διατηρείται, ωσότου αποκτηθεί νέα».

Όπως είναι γνωστό, για την απόκτηση της κατοικίας, με βάση τις πιο πάνω διατάξεις, απαιτούνται το υλικό στοιχείο της πραγματικής εγκατάστασης σε ορισμένο τόπο και το βουλητικό στοιχείο της μόνιμης εγκατάστασης τη βούληση δηλαδή του προσώπου να καταστήσει τον τόπο αυτό το κέντρο των βιοτικών του (κοινωνικών, επαγγελματικών κ.τ.λ.) σχέσεων. Η βούληση αυτή του ατόμου πρέπει να προκύπτει αντικειμενικά από ορισμένα γεγονότα και δεν αρκεί μόνο η σχετική δήλωση του, π.χ. στο οικείο δημαρχείο. Το άτομο με την παροδική απομάκρυνση του από τον τόπο της προηγούμενης κατοικίας του δεν αποκτά νέα κατοικία, εφόσον πρόθεση του δεν είναι να καταστήσει το νέο αυτό τόπο, κέντρο των βιοτικών του σχέσεων. Κατά συνέπεια, διατηρεί την ίδια κατοικία, που είχε πριν την εγκατάστασή του στο νέο τόπο (σχετική η Ν.5772 ΠΟΛ. 175/24.8.1982 Διαταγή μας, με την οποία κοινοποιήθηκε η 5109/13.7.1982 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου Οικονομικών για την έννοια της κατοικίας).

3. Με βάση τα παραπάνω, εφόσον ο εργαζόμενος για τον οποίο ρωτάτε ήταν κάτοικος Ελλάδος, με εργοδότη την αλλοδαπή εταιρεία και ήταν ασφαλισμένος νόμιμα στην αλλοδαπή, το ποσό που εισπράττει ως αποζημίωση με αφορμή την απόλυση του από τον αλλοδαπό εργοδότη, φορολογείται με βάση τις γενικές διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ) ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες αλλοδαπής προέλευσης . Οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 14 του ΚΦΕ στις οποίες αναφέρεστε δεν έχουν εφαρμογή καθόσον η αποζημίωση αυτή δεν καταβάλλεται με βάση τις διατάξεις του ν. 2112/1920 (ΦΕΚ Α' 67).