Αθήνα, 6 Μαρτίου 2008

Αριθ. πρωτ.: 1015106/235/Α0012

ΘΕΜΑ: Φορολογική μεταχείριση εισοδήματος που καταβάλλεται από εταιρεία με έδρα στο εξωτερικό σε Έλληνα εργαζόμενο σε αυτήν, στην Ελλάδα.

1. Με τις διατάξεις του άρθρου 2 του Κ.Φ.Ε. υποκείμενο του φόρου είναι κάθε φυσικό

πρόσωπο που αποκτά εισόδημα που προκύπτει στην Ελλάδα ανεξάρτητα από την ιθαγένεια, τον τόπο κατοικίας ή διαμονής του. Επίσης υποκείμενο του φόρου είναι, για τα εισοδήματά του που προκύπτουν στην αλλοδαπή, κάθε φυσικό πρόσωπο αδιάφορα από την ιθαγένειά του εφόσον έχει την κατοικία του στην Ελλάδα.

2. Συνεπώς με βάση τις διατάξεις αυτές πρόσωπα που δεν έχουν μόνιμη κατοικία στην Ελλάδα, αλλά διαμένουν σ’ αυτή, δεν υπόκεινται σε φορολογία για τα εισοδήματα που αποκτούν στην αλλοδαπή, υπόκεινται όμως σε φορολογία για τα εισοδήματα που αποκτούν στην Ελλάδα.

Αντίθετα αν η μόνιμη κατοικία είναι στην Ελλάδα το πρόσωπο υποβάλλεται σε φόρο για το παγκόσμιο εισόδημα που αποκτά. Στην περίπτωση αυτή από το ποσό του φόρου που αναλογεί στο συνολικό καθαρό εισόδημα εκπίπτει ο φόρος που αποδεδειγμένα καταβλήθηκε στην αλλοδαπή για το εισόδημα που προέκυψε σε αυτή μέχρι όμως του ποσού αυτού του φόρου που αναλογεί για αυτό το εισόδημα στην Ελλάδα. Για την εξεύρεση του ποσού του φόρου, το ποσό του φόρου που προκύπτει στην Ελλάδα στο συνολικό εισόδημα μειώνεται κατά το ποσό που προβλέπεται σύμφωνα με τις διατάξεις και μερίζεται ανάλογα με τα δύο τμήματα του εισοδήματος στην Ελλάδα και στην αλλοδαπή.

3. Περαιτέρω από τη διοίκηση έχει γίνει δεκτό ότι το εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, ανεξάρτητα αν καταβάλλεται στην Ελλάδα ή στην αλλοδαπή, προκύπτει στην Ελλάδα όταν οι εργασίες προσφέρονται ή παρέχονται στην Ελλάδα προκύπτει δε στην αλλοδαπή, όταν οι εργασίες προσφέρονται ή παρέχονται στην αλλοδαπή.

4. Τα παραπάνω ισχύουν με την επιφύλαξη όσων ορίζονται από τυχόν σύμβαση περί αποφυγής της διπλής φορολογίας εισοδήματος μεταξύ Ελλάδος και Ιρλανδίας.