Αθήνα, 4 Ιουλίου 2008

Αριθ. πρωτ.: 1119480/2332ττ.ε/Α0012

ΘΕΜΑ: Φορολογική αντιμετώπιση της αποζημίωσης λόγω απόλυσης που καταβάλλεται σε αλλοδαπό εργαζόμενο που απασχολείτο σε εταιρεία του ομίλου στην Ελλάδα δυνάμει σύμβασης δανεισμού προσωπικού.

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 57 του ΚΦΕ (ν.2238/1994), στο εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ο φόρος παρακρατείται από εκείνον, που απασχολεί κατά σύστημα έμμισθο ή ημερομίσθιο προσωπικό, είτε καταβάλλει συντάξεις, επιχορηγήσεις και κάθε άλλη παροχή. Η παρακράτηση ενεργείται κατά την καταβολή.

2. Ακόμα, με τις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 59 του ίδιου νόμου όσοι παρακρατούν φόρο, σύμφωνα με τις διατάξεις, μεταξύ άλλων, του άρθρου 57, υποχρεούνται να αποδίδουν αυτόν με εφάπαξ καταβολή στη δημόσια οικονομική υπηρεσία της έδρας τους.

3. Ως τόπος που προκύπτει το εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, θεωρείται η χώρα στην οποία ο μισθωτός προσφέρει τις υπηρεσίες του, ανεξάρτητα από τον τόπο εγκατάστασης (έδρα) του εργοδότη (ΣτΕ 1297/78).

4. Όπως έχει γίνει δεκτό από τη διοίκηση (1048358/903/Α0012/17.7.1997 έγγραφο μας), όποιος απασχολεί στην Ελλάδα έμμισθο ή ημερομίσθιο προσωπικό, έχει υποχρέωση, παρακράτησης φόρου εισοδήματος μισθωτών υπηρεσιών, έστω κι αν αυτός δεν είναι μόνιμα εγκατεστημένος στην Ελλάδα, αρκεί η απασχόληση του προσωπικού να είναι συστηματική και όχι συμπτωματική.

5. Στην προκείμενη περίπτωση, βάσει των αναφερομένων στα ανωτέρω (α) και (γ) σχετικά έγγραφά σας και κατόπιν τηλεφωνικής μας επικοινωνίας, ημεδαπή εταιρεία απασχολεί στην Ελλάδα αλλοδαπό μισθωτό (φορολογικό κάτοικο Ιταλίας) δυνάμει σύμβασης δανεισμού προσωπικού που έχει συνάψει με συνδεδεμένη αλλοδαπή εταιρεία του ομίλου.

Η συμβατικά συμφωνηθείσα διάρκεια αυτής προβλεπόταν τριετής (από 1.12.2005 έως 31.12.2008).

Στο πλαίσιο της ανωτέρω συμφωνίας, το σύνολο των αποδοχών του εργαζομένου καταβάλλεται μέσω της αλλοδαπής εταιρείας και στη συνέχεια η αλλοδαπή εταιρεία εκδίδει τιμολόγιο στην ελληνική προκειμένου να χρεωθεί το συνολικό κόστος μισθοδοσίας του εν λόγω εργαζομένου. Η ελληνική εταιρεία παρακρατεί σε μηνιαία βάση και αποδίδει το σχετικό Φόρο Μισθωτών Υπηρεσιών (Φ.Μ.Υ) στην αρμόδια οικονομική υπηρεσία. Περαιτέρω, ο αλλοδαπός υπάλληλος είναι ασφαλισμένος στον αλλοδαπό ασφαλιστικό φορέα, έχει λάβει πιστοποιητικό συνέχισης της Ασφάλισης στο κράτος αυτό και απαλλάσσεται και από την πρόσθετη υποχρέωση ασφάλισης του στον αντίστοιχο ελληνικό ασφαλιστικό φορέα.

Η ελληνική εταιρεία επιθυμεί την παύση της εργασιακής σχέσης (νωρίτερα από την αρχικώς συμφωνηθείσα και συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 2008) και την απόλυση του αλλοδαπού μισθωτού. Η σχετική αποζημίωση θα καταβληθεί από την αλλοδαπή εταιρεία, όπως ακριβώς και η μισθοδοσία, και θα εκδοθεί τιμολόγιο προς την ελληνική εταιρεία για όλο το ποσό της αποζημίωσης.

6. Με βάση τα παραπάνω, εφόσον ο εργαζόμενος για τον οποίο ρωτάτε είναι φορολογικός κάτοικος εξωτερικού και είναι ασφαλισμένος στον αλλοδαπό ασφαλιστικό φορέα, το ποσό που εισπράττει ως αποζημίωση από την αλλοδαπή εταιρεία με αφορμή την απόλυσή του, φορολογείται με βάση τις γενικές διατάξεις του ΚΦΕ ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες. Οι διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 14 του ΚΦΕ στις οποίες αναφέρεστε δεν έχουν εφαρμογή καθόσον η αποζημίωση αυτή δεν καταβάλλεται με βάση τις διατάξεις του ν.2112/1920 (ΦΕΚ Α' 67).

7. Τέλος, η Ελληνική Εταιρεία οφείλει να παρακρατήσει και να αποδώσει το σχετικό φόρο μισθωτών υπηρεσιών και στην αμοιβή που καταβάλλεται στον αλλοδαπό εργαζόμενο εξαιτίας της απόλυσής του, καθόσον και το ποσό αυτό αποτελεί εισόδημα του εργαζομένου που απορρέει εξαιτίας της εργασίας του στην Ελλάδα.

8. Τα παραπάνω ισχύουν υπό την προϋπόθεση ότι δεν ορίζεται κάτι διαφορετικό από αυτά που αναφέρονται στη σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας μεταξύ Ελλάδας και της εν λόγω χώρας (Ιταλία).