Αθήνα, 19 Φεβρουαρίου 2008 Αριθ. πρωτ.: 1017040/261/Α0012

ΘΕΜΑ: Φορολόγηση τεχνικών επιχειρήσεων - Τεχνικά έργα.

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 34 του ν. 2238/1994 (ΚΦΕ) όπως ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με την παρ. 1 του άρθρου 12 του ν. 3522/2006 και οι οποίες έχουν εφαρμογή σύμφωνα με την παρ. 2 του ίδιου άρθρου και νόμου για δημόσια ή ιδιωτικά τεχνικά έργα που αναλαμβάνουν οι επιχειρήσεις (ατομικές, ΟΕ, ΕΕ κ.λπ.) από 1.1.2007 κα ι μετά , τα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων που ασχολούνται με την κατασκευή δημόσιων ή ιδιωτικών τεχνικών έργων γενικώς, προσδιορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του ΚΦΕ εφόσον τηρούνται επαρκή και ακριβή βιβλία και στοιχεία Β' και Γ' κατηγορίας του ΚΒΣ, δηλαδή λογιστικά.

2. Σύμφωνα με την πάγια θέση της διοίκησης ως τεχνικά έργα θεωρούνται και οι επί μέρους εργολαβικές εργασίες, εφόσον αυτές αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του έργου και εκτελούνται επί ανεγειρόμενων οικοδομών ή έχουν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία συστατικών μερών του κύριου πράγματος όπου για την τοποθέτηση τους απαιτούνται κατασκευαστικές εργασίες που εκτελούνται σε οικοδομές που ανεγείρονται και βρίσκονται σε συνάρτηση με την κύρια εργολαβία εκτέλεσης της οικοδομικής εργασίας. Δηλαδή δεν αποτελούν τεχνικά έργα οι εργασίες συντήρησης ή επισκευής σε ήδη υφιστάμενη εγκατάσταση, ούτε όταν εκτελούνται εργασίες από επιχειρήσεις κατασκευής και πώλησης συγκεκριμένων ειδών (στην τιμή πώλησης περιλαμβάνεται και η τοποθέτηση) καθόσον στην περίπτωση αυτή η τοποθέτηση είναι παρακολουθηματική και παρεπόμενη εργασία της πώλησης.

3. Με βάση τα παραπάνω, οι εργασίες επίχρισης κονιαμάτων σε νεόδμητες οικοδομές, αποτελούν τεχνικά έργα, σε κάθε περίπτωση όμως ο χαρακτηρισμός ενός έργου ως τεχνικού είναι θέμα πραγματικό και υπόκειται στην ελεγκτική αρμοδιότητα του προϊσταμένου της ΔΟΥ.

Τέλος, επισημαίνεται ότι για τις εργασίες επισκευής και συντήρησης σε υφιστάμενα κτίρια που δεν αποτελούν τεχνικά έργα, ο προσδιορισμός των κερδών σε κάθε περίπτωση εξευρίσκεται λογιστικά.