Αθήνα, 1 Ιουνίου 2007

Αριθ. Πρωτ.: 1049491/957/ Α0012

ΘΕΜΑ: Υπόχρεος υποβολής αίτησης για διοικητική επίλυση της διαφοράς και υπογραφής του πρακτικού συμβιβασμού, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 70 του ν.2238/1994, σε περίπτωση παύσης των εργασιών της πτώχευσης και κήρυξης του πτωχού συγγνωστού ή μη.

Σε απάντηση του με αριθμό πρωτοκόλλου 5453/15-5-2007 εγγράφου σας, αναφορικά με το θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 70 του ν.2238/1994, μεταξύ των άλλων ορίζεται ότι, η πρόταση για διοικητική επίλυση της διαφοράς υποβάλλεται, προκειμένου για πτωχεύσαντα από το σύνδικο, ο οποίος προτείνει τη διοικητική επίλυση της διαφοράς και υπογράφει και την πράξη που ορίζεται στην παράγραφο 6 του άρθρου αυτού.

2. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του πιο πάνω άρθρου και νόμου, ορίζεται ότι, η πρόταση υποβάλλεται στον προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας που έχει εκδώσει το φύλλο ελέγχου, με το δικόγραφο της προσφυγής ή με ιδιαίτερη αίτηση που κατατίθεται μέσα στη νόμιμη προθεσμία για την άσκηση της προσφυγής.

3. Εξάλλου, με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του ίδιου άρθρου και νόμου, ορίζεται ότι, αν υποβληθεί αίτημα για διοικητική επίλυση της διαφοράς με ιδιαίτερη αίτηση, η προθεσμία για την άσκηση της προσφυγής αναστέλλεται με την υποβολή της αίτησης, μη υπολογιζομένης της ημέρας υποβολής αυτής και συνεχίζει από την επόμενη εργάσιμη για τις δημόσιες υπηρεσίες ημέρα της ημέρας υπογραφής της πράξης ματαίωσης ή μερικής επίλυσης της διαφοράς.

4. Ακόμη, με τις διατάξεις της παραγράφου 7 του αυτού άρθρου και νόμου, ορίζεται ότι η συζήτηση της αίτησης για τη διοικητική επίλυση της διαφοράς και η υπογραφή της σχετικής πράξης μπορεί να γίνει και από ειδικό πληρεξούσιο του υπόχρεου, εφόσον κατατεθεί στον αρμόδιο προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας ή του ελεγκτικού κέντρου πληρεξούσιο έγγραφο δημόσιο ή ιδιωτικό με θεώρηση του γνήσιου της υπογραφής από την κατά νόμο αρμόδια αρχή.

5. Με τις διατάξεις του άρθρου 637 του Εμπορικού Νόμου ορίζεται ότι, «εάν αι εργασίαι της πτωχεύσεως δεν δύνανται να εξακολουθήσωσι δι’ έλλειψιν περιουσίας, το δικαστήριον

δύναται, επί τη εκθέσει του εισηγητού και ακουσθέντων των συνδίκων, να κηρύξει και εξ επαγγέλματος την παύσιν των εργασιών της πτωχεύσεως. Εν τοιαύτη περιπτώσει οι πιστωταί αναλαμβάνουσι την ενάσκησιν των ατομικών αυτών δικαιωμάτων. Αλλά δια της αυτής αποφάσεως το δικαστήριον, ένεκεν ιδιαίτερων λόγων και ακουσθέντων των συνδίκων, δύναται ν’ αποφανθή ότι ο πτωχεύσας είναι συγγνωστός. Η εκτέλεσις της περί αποπερατώσεως της πτωχεύσεως αποφάσεως αναστέλλεται επί ένα μήνα από της χρονολογίας αυτής».

6. Η δικαστηριακή νομολογία έχει κατά καιρούς αποφανθεί ότι, από την κήρυξη της παύσης των εργασιών της πτώχευσης εξακολουθεί να υπάρχει η πτώχευση αλλά τελεί σε αδράνεια. Κατά την διάρκεια αυτής της αδρανείας της παύει το λειτούργημα του συνδίκου καθώς και η παραπέρα διαχείριση της πτωχευτικής περιουσίας εκ μέρους του, την οποία, έκτοτε, αναλαμβάνει ο πτωχός, που δικαιούται συγχρόνως ν’ ασκήσει τα δικαιώματά του ενεργητικά και παθητικά, να συνεχίσει τις δίκες και να παρίσταται στο δικαστήριο χωρίς σύμπραξη του συνδίκου, τα καθήκοντα του οποίου αναβιώνουν μόνο μετά την ανάκληση ή εξαφάνιση της απόφασης που κηρύσσει την παύση των εργασιών της πτώχευσης. Ο πτωχός νομιμοποιείται να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης που κηρύσσει την παύση των εργασιών της πτώχευσης η οποία έχει ως αποτέλεσμα οι πτωχευτικοί πιστωτές να αναλαμβάνουν την άσκηση των ατομικών διώξεών τους και μόνο στην περίπτωση που το δικαστήριο κηρύξει τον πτωχό συγγνωστό, δεν προσωποκρατείται για απαιτήσεις των πτωχευτικών πιστωτών, οι οποίοι μπορούν να επιληφθούν μόνο της περιουσίας του.

7. Επίσης, με την 10973631/1321/ΔΕ - Α/ΠΟΛ.1244/17.10.2001 διαταγή μας, με την οποία κοινοποιήθηκε η 307/2001 Γνωμοδότηση του Γ' Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και η οποία έγινε αποδεκτή από τον Υφυπουργό Οικονομικών, μεταξύ των άλλων, ρητά διατυπώθηκε ότι στην περίπτωση που οι εργασίες της πτώχευσης έχουν παύσει, λόγω ελλείψεως ενεργητικού, τότε εξαιτίας της συνακόλουθης παύσης του λειτουργήματος του συνδίκου, μόνος νομιμοποιούμενος προς διεξαγωγή των δικών σε κάθε περίπτωση τυγχάνει ο πτωχός.

8. Με το ανωτέρω έγγραφό σας, μας πληροφορείτε ότι διενεργήσατε τακτικό έλεγχο σε ατομική επιχείρηση που είχε κηρυχθεί σε πτώχευση και επιδώσατε τις εκθέσεις και τα σχετικά φύλλα ελέγχου στον πτωχό και στον σύνδικο της πτώχευσης. Την 60η ημέρα από της επιδόσεώς τους, υποβλήθηκε αίτηση διοικητικής επίλυσης των διαφορών επ’ ονόματι του πτωχού. Το αρμόδιο Πρωτοδικείο κήρυξε την παύση των εργασιών της πτώχευσης λόγω έλλειψης ενεργητικού και τον πτωχό μη συγγνωστό, σε χρόνο προγενέστερο των ανωτέρω επιδόσεων. Κατά της πιο πάνω απόφασης του Πρωτοδικείου ασκήθηκε έφεση προκειμένου να κηρυχθεί ο πτωχός συγγνωστός. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν ο ανωτέρω πτωχός νομιμοποιείται στην ιδίω ονόματι υποβολή αίτησης για διοικητική επίλυση της διαφοράς προκειμένου να έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 70 του ν.2238/1994, περί της προβλεπόμενης αναστολής της προθεσμίας για την άσκηση της προσφυγής.

9. Κατόπιν των όσων εκτέθηκαν, σας γνωρίζουμε ότι ο πτωχός του οποίου κηρύχθηκε η παύση των εργασιών της πτώχευσης λόγω έλλειψης ενεργητικού από το αρμόδιο πρωτοδικείο και ανεξάρτητα αν ο ίδιος κηρύχθηκε συγγνωστός ή μη, είναι ο μόνος νομιμοποιούμενος σε υποβολή αίτησης για διοικητική επίλυση των διαφορών φορολογικού ελέγχου καθώς και σε υπογραφή της σχετικής πράξης συμβιβασμού σε περίπτωση επέλευσης συμφωνίας και συνεπώς οι διατάξεις της παραγράφου. 6 του άρθρου 70 του ν.2238/1994, περί της προβλεπόμενης αναστολής της προθεσμίας για την άσκηση της προσφυγής εφαρμόζονται και στην περίπτωση αυτή και τούτο καθόσον η κήρυξη της παύσης των εργασιών της πτώχευσης λόγω έλλειψης ενεργητικού από το αρμόδιο πρωτοδικείο επάγεται την παύση του λειτουργήματος του συνδίκου. Το γεγονός ότι ασκήθηκε έφεση από τον ανωτέρω μη συγγνωστό πτωχό κατά της απόφασης του Πρωτοδικείου προκειμένου να κηρυχθεί συγγνωστός, δεν επηρεάζει την ανωτέρω διαδικασία.