Αθήνα, 21 Σεπτεμβρίου 2007

Αριθ. πρωτ.: 1033188/10430/Β0012

ΘΕΜΑ: Χαρακτηρισμός εκτελούμενων εργασιών ως τεχνικού έργου. ΣΧΕΤ.: Η από 29.03.2007 αίτησή σας.

Απαντώντας στη σχετική αίτησή σας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Με τις διατάξεις της περ.β' της παρ.1 του άρθρου 55 του ν.2238/94 ορίζεται, ότι στα εισοδήματα εργοληπτών κατασκευής κάθε είδους τεχνικών έργων και ενοικιαστών δημόσιων, δημοτικών, κοινοτικών ή λιμενικών προσόδων παρακρατείται φόρος με συντελεστή τρία τοις εκατό (3%) που υπολογίζεται στην αξία του κατασκευαζόμενου έργου ή του μισθώματος. Υπόχρεος σε παρακράτηση ορίζεται το Δημόσιο γενικά και κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που ενεργεί εκκαθάριση ή καταβολή για τις περιπτώσεις αυτές.

2. Όπως έχει γίνει δεκτό από τη διοικητική και τη δικαστηριακή νομολογία, εργολάβος ή εργολήπτης τεχνικών έργων είναι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο του οποίου κύρια επαγγελματική απασχόληση είναι η εργολαβική εκτέλεση τεχνικών έργων, δηλαδή οικοδομικών, λιμενικών, υδραυλικών, οδοποιίας, γεφυροποιίας, σιδηροδρόμων και έργων υπαίθρου γενικά, άσχετα αν διατηρεί ή όχι επαγγελματική στέγη.

Ως τεχνικό έργο θεωρείται και η εργασία προσθήκης κάποιου στοιχείου ή ιδιότητας επί υπάρχοντος ήδη πράγματος, ανεξάρτητα αν τα συνδεόμενα θα αποτελέσουν ενιαίο ή όχι πράγμα (π.χ. εγκατάσταση μηχανημάτων).

Στην πιο πάνω έννοια του έργου δεν περιλαμβάνονται κατ’ αρχήν οι ασκούντες εμπορική ή βιοτεχνική επιχείρηση προμηθευτές οικοδομικών προϊόντων κι αν ακόμη, σύμφωνα με τις συναλλακτικές συνήθειες, εκτός από την πώληση των προϊόντων της επιχείρησης τους, εκτελούν και την παρεπόμενη εργασία της τοποθέτησης αυτών μέσα στα πλαίσια του όλου εκτελούμενου έργου. Τούτο, γιατί στις περιπτώσεις αυτές το κύριο στοιχείο είναι η πώληση του είδους και όχι η ανάληψη κατασκευής του έργου, γι’ αυτό και εφαρμόζονται οι διατάξεις περί πωλήσεως, σύμφωνα με τις οποίες αυτοί δικαιούνται να εισπράξουν τίμημα (άρθρο 513 του Α.Κ.) και όχι αμοιβή. Είναι όμως δυνατόν και στις περιπτώσεις αυτές (π.χ. προμήθεια και εγκατάσταση μηχανημάτων), η εργασία της τοποθέτησης ή εγκατάστασης, δηλαδή το στοιχείο της εκτέλεσης του έργου, να εμφανίζεται μέσω της συμβάσεως ως κύριον (προέχον, έναντι αυτού της πωλήσεως), οπότε έχουν εφαρμογή οι διατάξεις περί μισθώσεως έργου και όχι αυτές περί πωλήσεως, καθόσον κατά το άρθρο 683 του ΑΚ, μόνο σε περίπτωση αμφιβολίας, δηλαδή όταν από τη σύμβαση δεν προκύπτει η κύρια παροχή, εφαρμόζονται οι διατάξεις περί πωλήσεως.

Συνεπώς, ο νομικός χαρακτηρισμός κάποιας σύμβασης στην οποία οι παροχές των συμβαλλομένων ανήκουν σε πλείονας τύπους συμβάσεως, είναι θέμα πραγματικό και συνεπώς, σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξευρίσκεται, από το περιεχόμενο της σύμβασης και των συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών, ποια παροχή είναι κυρία, προκειμένου βάσει αυτής να χαρακτηρισθεί η συναφθείσα σύμβαση, ως πώληση ή μίσθωση έργου (Α.6991/ΠΟΛ. 214/1971 διαταγή μας).

3. Από τα στοιχεία που μας θέσατε υπόψη με τη σχετική αίτησή σας προκύπτει, ότι η εταιρεία σας «...» έχει συνάψει σύμβαση συνεργασίας με άλλη εταιρεία η οποία περιλαμβάνει την αγορά, εγκατάσταση και συντήρηση γεννητριών αιολικής ενέργειας.

4. Μετά από όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω προκύπτει, ότι η εξαγωγή ασφαλούς συμπεράσματος, για το εάν έχουν εφαρμογή στην εν λόγω περίπτωση οι διατάξεις της περ.β' της παρ.1 του άρθρου 55 του ν.2238/94, προϋποθέτει τη μελέτη της συναπτόμενης σύμβασης και ως θέμα πραγματικό έγκειται στην εξελεγκτική αρμοδιότητα της Φορολογούσας Αρχής που θα ερευνήσει τα πραγματικά περιστατικά και θα αποφανθεί ανάλογα.