Γνωρίζετε ότι...
Επιτρέπεται το Διοικητικό Δικαστήριο να λάβει υπόψη του αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται για πρώτη φορά ενώπιόν του από το διάδικο φορολογούμενο.

Υπενθυμίζουμε ότι τα Διοικητικά Δικαστήρια κατά την εκδίκαση του ενδίκου βοηθήματος ουσίας της φορολογικής προσφυγής, δεν περιορίζονται μόνο σε έλεγχο νομιμότητας της προσβαλλόμενης πράξης, αλλά εκτείνονται και στον έλεγχο της ουσίας της υποθέσεως. Στο πλαίσιο αυτό και στο πλαίσιο της ελεύθερης εκτίμησης και αξιολόγησης των αποδεικτικών στοιχείων, τα Διοικητικά Δικαστήρια δύνανται να λάβουν υπόψη τους όλα τα στοιχεία που προσκομίζει ο διάδικος φορολογούμενος, ακόμα και αν δεν τα είχε ήδη προσκομίσει ενώπιον της ΔΕΔ κατά την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής ή ενώπιον της αρμόδιας φορολογικής αρχής κατά το στάδιο του ελέγχου. Ειδικότερα, σε απόφασή του το ΣτΕ, διατύπωσε ότι η ανωτέρω παραδοχή είναι επιτρεπτή, υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω στοιχεία συνδέονται είτε με ισχυρισμούς που έχει ήδη προβάλει ο φορολογούμενος με την ενδικοφανή προσφυγή του με σκοπό να τους συμπληρώσει και όχι να τους μεταβάλει, είτε με αιτιάσεις που περιλαμβάνονται στην απόφαση της ΔΕΔ επί της προσφυγής. Το αυτό ισχύει και στην περίπτωση που τα νέα στοιχεία δεν τέθηκαν υπόψη της αρμόδιας φορολογικής αρχής, με το ΣτΕ να σημειώνει στην ίδια απόφαση ότι επιτρέπεται η λήψη υπόψη και αυτών των νέων στοιχείων χωρίς αυτό να υποδεικνύει διάθεση του Διοικητικού Δικαστηρίου να προβεί σε πρωτογενή φορολογικό έλεγχο καθ’ υπέρβαση της δικαιοδοσίας του (ΣτΕ 1162/2022).

Η κλήση σε ακρόαση του προσφεύγοντος φορολογούμενου ενώπιον της ΔΕΔ, είναι δυνητική, ενώ καθίσταται υποχρεωτική μόνο εφόσον πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις.

Σε υπόθεση ενώπιόν του, το ΣτΕ, ερμηνεύοντας τη σχετική διάταξη νόμου περί δικαιώματος ακροάσεως στο πλαίσιο άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής, έκρινε ότι η ΔΕΔ δεν υποχρεούται, αλλά απλώς δύναται να καλέσει τον υπόχρεο σε ακρόαση για να αναπτύξει περαιτέρω τους ισχυρισμούς και τα επιχειρήματα, τα οποία οφείλει ήδη να έχει αναφέρει εκτενώς στην προσφυγή του, και μάλιστα θεμελιωμένα με όλα τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία. Υποχρέωση κλήσεως σε ακρόαση του προσφεύγοντος γεννάται μόνο εφόσον η αρμόδια φορολογική αρχή θέσει υπόψη της ΔΕΔ νέα στοιχεία ή πραγματικά περιστατικά, τα οποία περιήλθαν σε γνώση της μετά την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης και συνεπώς, δεν θα μπορούσε να τα γνωρίζει ο φορολογούμενος προκειμένου να τα αντικρούσει μέσω της προσφυγής του. Η ανωτέρω υποχρέωση κλήσης δεν βρίσκει εφαρμογή στην περίπτωση που τα νέα στοιχεία προσκομίζονται από το φορολογούμενο. Ωστόσο, ακόμα και στην περίπτωση που θεμελιώνεται υποχρέωση κλήσης, η ΔΕΔ δεν υποχρεούται να καλέσει σε ακρόαση τον υπόχρεο, εάν δεν εκδώσει ρητή πράξη απορριπτική της ενδικοφανούς προσφυγής, αλλά απορρίψει σιωπηρώς την προσφυγή με την άπρακτη παρέλευση της προβλεπόμενης στο νόμο προθεσμίας, δεδομένου ότι η κλήση σε ακρόαση αποβλέπει στην ενημέρωση του διοικητικού οργάνου πριν αυτό διαμορφώσει την κρίση του επί των τιθέμενων με την ενδικοφανή προσφυγή ζητημάτων και εκδώσει ρητή πράξη επ’ αυτής (ΣτΕ 962/2022).

Μη διενέργεια παρακράτησης επί των αμοιβών που καταβάλλονται για τεχνικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες, επί αμοιβών διοίκησης και άλλων για παρόμοιων υπηρεσίων, οι οποίες παρέχονται στην Ελλάδα από μόνιμες εγκαταστάσεις νομικών προσώπων με φορολογική κατοικία στην Ελβετία.

Πιο συγκεκριμένα, με πρόσφατη εγκύκλιο διευκρινίστηκε ότι οι αμοιβές για τις ανωτέρω υπηρεσίες που λαμβάνει, μέσω της μόνιμης εγκατάστασής του στην Ελλάδα, νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, με φορολογική κατοικία στην Ελβετία δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου, κατ' όμοιο τρόπο με τα ημεδαπά νομικά πρόσωπα φορολογικούς κατοίκους Ελλάδας που λαμβάνουν παρόμοιες αμοιβές. Από την ως άνω απαλλαγή εξαιρούνται, ομοίως με τα ημεδαπά νομικά πρόσωπα, οι αμοιβές που λαμβάνουν τα πιο πάνω αλλοδαπά νομικά πρόσωπα για την προμήθεια κάθε είδους αγαθών ή υπηρεσιών από φυσικά ή νομικά πρόσωπα (διενέργεια παρακράτησης με συντελεστές 1%, 4% ή 8%), καθώς και οι αμοιβές που εισπράττονται από εργολήπτες κατασκευής κάθε είδους τεχνικών έργων και ενοικιαστών δημοσίων, δημοτικών και κοινοτικών ή λιμενικών προσόδων (διενέργεια παρακράτησης με συντελεστή 3%). Σημειώνεται πως όμοια αντιμετώπιση έχουν μόνιμες εγκαταστάσεις νομικών προσώπων-οντοτήτων με φορολογική κατοικία σε οποιοδήποτε άλλο κράτος με το οποίο έχει συναφθεί ΣΑΔΦ που εμπεριέχει διατάξεις ιδίου περιεχομένου με αυτό της ΣΑΔΦ Ελλάδας - Ελβετίας, περί μη διακριτικής μεταχείρισης (Ε.2019/2023).