ΠΟΛ.1126/25-10-06: Κοινοποίηση των άρθρων 28-30 του Ν. 3492/2006 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 210/5-10-2006) Φόρος και τέλη χαρτοσήμου ασφαλίστρων. Τέλος συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας.

Κοινοποίηση των άρθρων 28-30 του Ν. 3492/2006 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 210/5-10-2006) Φόρος και τέλη χαρτοσήμου ασφαλίστρων. Τέλος συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας.

Κοινοποιούμε κατωτέρω τις διατάξεις των άρθρων 28, 29, 30 του Ν. 3492/2006 "Οργάνωση συστήματος ελέγχου για τη διασφάλιση της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης του κρατικού προϋπολογισμού και των εκτός του κρατικού προϋπολογισμού φορέων και φορολογικές ρυθμίσεις", που δημοσιεύτηκε στο Φύλλο Εφημερίδας Κυβερνήσεως Τεύχος Α 210 και παρέχουμε τις ακόλουθες οδηγίες για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή τους.

Αρθρο 28

Τέλη χαρτοσήμου επί των ασφαλίστρων παροχής οδικής βοήθειας σε περίπτωση βλάβης ή ατυχήματος οδικού οχήματος.

Με τις διατάξεις αυτού του άρθρου ορίζεται ότι οι διατάξεις της παραγράφου 16 α του άρθρου 15 του Κ.Τ.Χ. όπως ισχύουν, σύμφωνα με τις οποίες, οι αποδείξεις πληρωμής ασφαλίστρων σε κάθε είδους ασφαλίσεις, υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου δύο επί τοις εκατό 2% ( πλέον εισφοράς 20% υπέρ ΟΓΑ επί του χαρτοσήμου), εφαρμόζονται ανάλογα και επί των αποδείξεων πληρωμής ασφαλίστρων για παροχή οδικής βοήθειας σε περίπτωση βλάβης ή ατυχήματος οδικού οχήματος ή άλλων συναφών ατομικών υπηρεσιών. Στο ίδιο τέλος υπόκεινται οι αποδείξεις πληρωμής ασφαλίστρων για την παροχή υπηρεσιών οδικής βοήθειας, είτε εισπράττονται με μορφή συνδρομής, είτε εκτάκτως και ανεξάρτητα αν εισπράττονται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή ενώσεις προσώπων.

Επισημαίνεται ότι το τέλος χαρτοσήμου, κατά τα προαναφερόμενα υπολογίζεται και επί του συνεισπραττόμενου φόρου ασφαλίστρων, όπως αναλόγως εφαρμοζόταν και με το καθεστώς του φόρου κύκλου εργασιών (Σχετ. Εγκύκλιος 1105665/7439/ΠΟΛ. 1044/12-2-1992).

Υπενθυμίζεται ότι τα τέλη χαρτοσήμου στις αποδείξεις ασφαλίστρων αποδίδονται από τους υποχρέους, μέχρι και την εικοστή ημέρα των μηνών Μαρτίου, Μαϊου , Αυγούστου και Νοεμβρίου, για τα εκδοθέντα στοιχεία κατά το προηγούμενο ημερολογιακό τρίμηνο στην αρμόδια για τη φορολογία εισοδήματος Δ.Ο.Υ. (άρθρο 30 Π.Δ. 99/77, όπως διατηρήθηκε σε ισχύ με τις διατάξεις της παρ. 10 του άρθρου 39 Π.Δ. 186/92 (Κ.Β.Σ.).

Οι διατάξεις του άρθρου αυτού ισχύουν από την πρώτη του επόμενου μήνα από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, δηλαδή την 1η Νοεμβρίου 2006 και καταλαμβάνουν αποδείξεις ασφαλίστρων που εκδίδονται από την ημερομηνία αυτή και μετά.

Αρθρο 29

Φόρος ασφαλίστρων

1. ΓΕΝΙΚΑ

Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού ορίζεται ότι επιβάλλεται φόρος επί των ασφαλίστρων με την ονομασία " φόρος ασφαλίστρων".

Ουσιαστικά, δεν πρόκειται για επιβολή νέας φορολογίας αλλά για τη μετονομασία του Φόρου Κύκλου Εργασιών(Φ.Κ.Ε.) σε "Φόρο Ασφαλίστρων" με τις ίδιες προϋποθέσεις και για τις ίδιες συναλλαγές όπως ο Φ.Κ.Ε., διατηρούνται οι ίδιες απαλλαγές που ίσχυαν και επιπλέον συγκεντρώνονται οι σχετικές διατάξεις σε ενιαίο κείμενο.

2. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ (παρ.2)

Αντικείμενο του φόρου ασφαλίστρων, είναι τα απαιτητά ασφάλιστρα και τα πάσης φύσεως δικαιώματα που απορρέουν από την ασφαλιστική σύμβαση.

Ως ασφάλιστρο θεωρείται κάθε χρηματική παροχή του ασφαλιζόμενου προς τον ασφαλιστή, η οποία έχει ως σκοπό τη δημιουργία κεφαλαίου προς αποκατάσταση της τυχόν ζημιάς που θα προκύψει στον ασφαλιζόμενο από τον κίνδυνο που έχει ασφαλισθεί.

Σημειώνεται, όπως είχε ερμηνευθεί και με το καθεστώς των διατάξεων του Φ.Κ.Ε. και συγκεκριμένα με το άρθρο 13 παρ.4 του Ν.Δ. 4486/65 (ΦΕΚ Α 131), η αληθής έννοια των διατάξεων του άρθρου 14 του Ν. 1620/51 είναι ότι οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις υπόκεινται στο φόρο αυτό για το σύνολο των ασφαλίστρων που αποκτούν περιλαμβανομένων και των πάσης φύσεως δικαιωμάτων χωρίς μείωση για τις παρεχόμενες εκπτώσεις.

3. ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΦΟΡΟΥ (παρ. 2)

Οι συντελεστές του φόρου ορίζονται ως εξής:

α. 20% επί των ασφαλίστρων κλάδου πυρός. Ειδικά, για τα ασφάλιστρα για κάλυψη κινδύνου πυρκαγιάς επί καπνών σε φύλλα ο συντελεστής διαμορφώνεται σε 15%. Ανάλυση στη συνέχεια στο κεφάλαιο των απαλλαγών στ΄ περίπτωση.

β. 4% επί των ασφαλίστρων κλάδου ζωής.

γ. 10% επί των ασφαλίστρων των λοιπών κλάδων.

4. ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΦΟΡΟ (παρ. 3)

Στην παρ.3 του άρθρου αυτού αναφέρονται τα πρόσωπα τα οποία υπόκεινται στο φόρο αυτό. Ειδικότερα ορίζεται, ότι υπόκεινται στο φόρο ασφαλίστρων:

α. Οι ημεδαπές ασφαλιστικές επιχειρήσεις.

Αναφορικά με τη νομική μορφή της ασφαλιστικής επιχείρησης, επισημαίνεται ότι, όπως είχε γίνει δεκτό τόσο διοικητικά όσο και από το Συμβούλιο της Επικρατείας σε φόρο κύκλου εργασιών υπάγεται κάθε επιχείρηση ανεξάρτητα από τη μορφή της, εφόσον ασκεί ασφαλιστικές εργασίες και αποκτά έσοδα από ασφάλιστρα, επομένως οι υπόχρεοι σε απόδοση Φ.Κ.Ε. εξακολουθούν να αποτελούν υποχρέους σε φόρο ασφαλίστρων. Για παράδειγμα τα αλληλοβοηθητικά και αλληλοασφαλιστικά ταμεία συνεταιρισμών υποχρεούνται σε απόδοση Φ.Κ.Ε. επί των ασφαλίστρων (εισφορών) που εισπράττουν από τα μέλη τους (Απόφ. ΣτΕ 362/1976) οπότε εξακολουθούν να υποχρεούνται σε απόδοση φόρου ασφαλίστρων.

β. Οι αλλοδαπές ασφαλιστικές επιχειρήσεις και αλληλέγγυα οι φορολογικοί αντιπρόσωποι αυτών.

Επισημαίνεται ότι σε φόρο ασφαλίστρων υπόκεινται και τα εγκατεστημένα υποκαταστήματα στην Ελλάδα ασφαλιστικών επιχειρήσεων με έδρα εκτός Ελλάδος.

Υπενθυμίζεται ότι, όπως ορίζεται στις διατάξεις του άρθρου 42 ζ του Ν.Δ. 400/70, όπως ισχύει, κάθε ασφαλιστική επιχείρηση, που είναι εγκατεστημένη σε άλλο κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (Ε.Ο.Χ.), εφόσον συνάπτει ασφαλιστήρια συμβόλαια που αφορούν κινδύνους ή ασφαλιστικές υποχρεώσεις που βρίσκονται στην Ελλάδα υπό το καθεστώς της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, δηλαδή χωρίς υποχρέωση ίδρυσης στην Ελλάδα υποκαταστήματος ή πρακτορείου, για τα ασφάλιστρα των οποίων εφαρμόζεται η ελληνική νομοθεσία, υποχρεούται να διορίσει φορολογικό αντιπρόσωπο στην Ελλάδα, ο οποίος έχει όλες τις φορολογικές υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που έχουν οι εγκατεστημένες στην Ελλάδα ασφαλιστικές επιχειρήσεις (Σχετ. Εγκύκλιος 1015344/235/Τ. και Ε.Φ./ΠΟΛ. 1049/5-2-1997).

Για την απόδοση του φόρου ασφαλίστρων και γενικότερα για την εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν την επιβολή του φόρου αυτού στα ασφάλιστρα στην προαναφερόμενη περίπτωση εξακολουθεί να ευθύνεται αλληλεγγύως και η ασφαλιστική επιχείρηση που είναι εγκατεστημένη σε άλλο κράτος-μέλος της Ε.Ε. και του Ε.Ο.Χ. (εντολέας) και ο φορολογικός αντιπρόσωπος.

γ. Φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή ενώσεις προσώπων που εισπράττουν ασφάλιστρα παροχής οδικής βοήθειας σε περίπτωση ατυχήματος οδικού οχήματος είτε με τη μορφή συνδρομής είτε εκτάκτως.

Ειδικότερα, διευκρινίζεται ότι, η υπαγωγή στο φόρο των ασφαλίστρων της παροχής οδικής βοήθειας σε περίπτωση βλάβης ή γενικά ατυχήματος οδικού οχήματος γίνεται γιατί όπως έχει δεχθεί το ΔΕΚ μια εργασία χαρακτηρίζεται ως ασφαλιστική, αν από τη φύση της και τις συνθήκες τις οποίες παρέχεται συνιστά ασφαλιστική εργασία, ανεξάρτητα από τη νομική μορφή ή την ιδιότητα του φορέα που την παρέχει και με βάση την ανωτέρω ερμηνεία η παροχή οδικής βοήθειας συνιστά ασφαλιστική εργασία και ως εκ τούτου απαλλάσσεται του Φ.Π.Α. και υπάγεται πλέον στο Φόρο Ασφαλίστρων με τις κοινοποιούμενες διατάξεις.

5. ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΦΟΡΟΥ (παρ. 4)

Ο φόρος υπολογίζεται στο σύνολο των ασφαλίστρων, χωρίς καμία έκπτωση και επιρρίπτεται από τον κατά νόμο υπόχρεο σε βάρος του αντισυμβαλλόμενου έστω και αν αυτός απολαμβάνει γενικής απαλλαγής από κάθε φόρο υπέρ του Δημοσίου.

Εξαιρετικά, η εισφορά 1% υπέρ του Ταμείου Εθνικής Οδοποιϊας (Τ.Ε.Ο) δεν υπάγεται σε φόρο ασφαλίστρων, όπως έχει γίνει δεκτό με το Α. 24914/1218/27-1- 1978 έγγραφό μας για το Φ.Κ.Ε.

6. ΧΡΟΝΟΣ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ (παρ.6)

Η υποβολή της δήλωσης από τους υπόχρεους γίνεται στα έντυπα των δηλώσεων που ορίζονται με την απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών 1093729/703/Τ.&Ε.Φ. ΠΟΛ. 1125/24-10-2006 με την οποία καθορίζεται και η πράξη προσδιορισμού του φόρου ασφαλίστρων και το πρακτικό διοικητικής επίλυσης της διαφοράς.

Η δήλωση απόδοσης του φόρου ασφαλίστρων υποβάλλεται τρεις μήνες μετά τη λήξη του ημερολογιακού τριμήνου. Δηλαδή για το Α τρίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου- Μαρτίου, η καταβολή θα γίνει εντός του Ιουνίου.

Για το Β τρίμηνο Απριλίου, Μαϊου, Ιουνίου, η καταβολή θα γίνει εντός του Σεπτεμβρίου.

Για το Γ τρίμηνο Ιουλίου, Αυγούστου, Σεπτεμβρίου, η καταβολή θα γίνει εντός του Δεκεμβρίου.

Για το Δ τρίμηνο Οκτωβρίου, Νοεμβρίου, Δεκεμβρίου, η καταβολή θα γίνει εντός του Μαρτίου του επομένου έτους.

Εξαιρετικά, για να μην υποβληθούν δύο δηλώσεις για το τελευταίο τρίμηνο του 2006, γίνεται δεκτό, τα οφειλόμενα ποσά φόρου κύκλου εργασιών επί των ασφαλίστρων κατά το μήνα Οκτώβριο 2006 (έως την κατάργηση του φόρου αυτού) να περιληφθούν στην ίδια δήλωση που θα υποβάλλουν οι υπόχρεοι για την απόδοση των οφειλομένων ποσών ασφαλίστρων για τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο 2006.

Διευκρινίζεται ότι η απόδοση του τέλους χαρτοσήμου επί των ασφαλίστρων γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.1β του αρθ. 30 του Π.Δ. 99/77 (Κ.Φ.Σ). όπως αυτές ισχύουν και έχουν διατηρηθεί σε ισχύ με το άρθρο 39 παρ.10 του Π.Δ. 186/92 (Κ.Β.Σ.). Δηλαδή, η απόδοση του τέλους χαρτοσήμου γίνεται μέχρι την 20η των μηνών Μαρτίου, Μαϊου, Αυγούστου, Νοεμβρίου για το προηγούμενο αντίστοιχο ημερολογιακό τρίμηνο.

7. ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΕΙΣ - ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ (παρ. 7)

Η επιβολή προσαυξήσεων και γενικά η διαδικασία βεβαίωσης, καταλογισμού και καταβολής του φόρου και τα της παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου προς επιβολή του φόρου, διέπονται από τις διατάξεις που εφαρμόζονται κάθε φορά στη φορολογία εισοδήματος.

Σημειώνουμε ότι οι προσαυξήσεις (πρόσθετοι φόροι) που επιβάλλονται στο φόρο ασφαλίστρων είναι οι οριζόμενες στις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 1 του Ν. 2523/97 (διοικητικές και ποινικές κυρώσεις στη φορολογική νομοθεσία) όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με τις διατάξεις του άρθρου 24 του Ν. 3296/2004, δηλαδή: 1,5% για την εκπρόθεσμη δήλωση, 3% για την ανακριβή δήλωση, 3,5% για τη μη υποβολή δήλωσης, για κάθε μήνα καθυστέρησης.

8. ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ (παρ. 5)

Σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 28 απαλλάσσονται από το φόρο τα ασφάλιστρα τα οποία με τις ισχύουσες διατάξεις απαλλάσσονταν από το φόρο κύκλου εργασιών που επιβαλλόταν με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 14 του α.ν. 1524/1950 (ΦΕΚ Α 246) ο οποίος κυρώθηκε με τις διατάξεις του άρθρου πρώτου του Ν. 1620/1951 (ΦΕΚ Α 2).

Παραθέτουμε τις γενικές απαλλαγές περιληπτικά και σε συνημμένο παράρτημα το κείμενο των ισχυουσών διατάξεων.

α. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 14 του Ν. 1620/1951, από το φόρο ασφαλίστρων απαλλάσσονται τα ασφάλιστρα κλάδων μεταφορών τα οποία αφορούν ασφαλίσεις σκαφών και εμπορευμάτων που εισάγονται στην ημεδαπή ή εξάγονται στην αλλοδαπή. Η διάταξη αυτή ερμηνεύτηκε με την διάταξη της παρ.7 του άρθρου 15 του Ν.Δ. 2561/1953 ότι στην ανωτέρω απαλλαγή, περιλαμβάνονται και τα ασφάλιστρα που αφορούν ασφαλίσεις αεροσκαφών.

β. Σύμφωνα με τις διατάξεις του β εδαφίου του άρθρου 3 του Ν.Δ. 551/1970 απαλλάσσεται ο κλάδος των πλοίων και αεροσκαφών από το φόρο ασφαλίστρων.

γ. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 52 του Ν.Δ. 400/70 απαλλάσσονται από το φόρο ασφαλίστρων τα ασφάλιστρα ζωής εφόσον τα συναπτόμενα ασφαλιστήρια συμβόλαια είναι διάρκειας τουλάχιστον 10 ετών.

δ. Επίσης απαλλάσσεται η αντασφάλιση κινδύνων (αντασφάλιστρα) γιατί αν υπαγόταν στο φόρο ασφαλίστρων θα υπήρχε διπλή φορολόγηση του ιδίου αντικειμένου. (Μία στην αρχική σύμβαση ασφάλισης και μία στην σύμβαση αντασφάλισης).

ε. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 64 του Ν. 542/1977 απαλλάσσονται από το φόρο ασφαλίστρων τα ασφάλιστρα που εισπράττονται για την ασφάλιση ορισμένων κινδύνων επιχειρήσεων που υπάγονται στις διατάξεις του Ν.Δ. 2687/1953 "περί επενδύσεως και προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού".

στ. Με την παράγραφο 3 του άρθρου 6 του Ν. 2281/1952 απαλλάσσονται τα ασφάλιστρα για κάλυψη κινδύνου πυρκαγιάς επί καπνών σε φύλλα από το πέντε τοις εκατό (5%) της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Επομένως ο συντελεστής του φόρου ασφαλίστρων του κλάδου πυρός, ειδικά για αυτή την περίπτωση διαμορφώνεται στο 15%, από 20% που ορίζεται γενικά, δεδομένου ότι το 20% που ορίστηκε στις διατάξεις του κοινοποιούμενου νόμου, προήλθε από την άθροιση του συντελεστή ασφαλίστρων πυρός που ήταν 15% και το ποσοστό υπέρ της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας που ήταν 5%.

9. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ. ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ (παρ.9)

Από την έναρξη ισχύος του παρόντος άρθρου, καταργούνται οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 14 του α.ν. 1524/1950, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Ν. 1620/1951 και κάθε διάταξη που αντίκειται ή ρυθμίζει διαφορετικά θέματα που ρυθμίζονται με το άρθρο αυτό. Δηλαδή καταργείται ο φόρος κύκλου εργασιών, που επιβαλλόταν στα ασφάλιστρα από 1 Νοεμβρίου 2006 και αντικαθίσταται με το φόρο ασφαλίστρων.

Όπου στις ισχύουσες διατάξεις γίνεται αναφορά στο "φόρο κύκλου εργασιών" επί των ασφαλίστρων των προαναφερόμενων διατάξεων νοείται ο φόρος ασφαλίστρων των διατάξεων του άρθρου αυτού.

10. ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ (παρ.10)

Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου, ισχύουν από την πρώτη του επόμενου μήνα από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, δηλαδή από την 1η Νοεμβρίου 2006 και καταλαμβάνουν ασφάλιστρα και πάσης φύσεως δικαιώματα τα οποία καθίστανται απαιτητά από την ημερομηνία αυτή και μετά.

Αρθρο 30

Τέλος συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 30 του Ν. 3492/2006 το τέλος των συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας που βαρύνει τους συνδρομητές των επιχειρήσεων παροχής κινητής τηλεφωνίας που επιβλήθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 12 του Ν. 2579/1998, αναπροσαρμόζεται ως εξής:

2. Το τέλος κινητής τηλεφωνίας υπολογίζεται προ του Φ.Π.Α. για κάθε μηνιαίο λογαριασμό κάθε σύνδεσης, σύμφωνα με τα παραπάνω προκαθορισμένα κλιμάκια. Για την εξεύρεση του κλιμακίου λαμβάνεται υπόψη ο συνολικός μηνιαίος λογαριασμός, περιλαμβανομένου και του πάγιου τέλους που εισπράττεται υπέρ της επιχείρησης, χωρίς το φόρο προστιθέμενης αξίας.

3. Για διευκόλυνσή σας παρατίθενται παραδείγματα εξεύρεσης των ανωτέρω κλιμακίων:

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ:

4. Διευκρινίζεται ότι στις περιπτώσεις που εκδίδεται ένας λογαριασμός, για πολλές συνδέσεις (εταιρικά πακέτα), το τέλος υπολογίζεται στην καθαρή αξία κάθε σύνδεσης.

5. Επίσης, σημειώνεται, όπως έχει γίνει δεκτό, ότι στις περιπτώσεις που για μία σύνδεση εκδίδονται περισσότεροι του ενός (1) λογαριασμοί σε διαφορετικούς συνδρομητές, τότε το ανωτέρω τέλος επιβάλλεται σε κάθε έναν από τους λογαριασμούς αυτούς ξεχωριστά.

Π.χ. Πρόγραμμα με βάση το οποίο επιχείρηση προσφέρει στους υπαλλήλους της συνδέσεις με μηνιαίο όριο λογαριασμού τα 50 Ευρώ. Εάν ο συνολικός λογαριασμός υπερβεί τα 50 Ευρώ η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας εκδίδει χωριστό λογαριασμό στο όνομα της επιχείρησης για τα 50 Ευρώ και άλλο λογαριασμό στο όνομα του υπαλλήλου-χρήστη του κινητού με την επιπλέον διαφορά.

6. Το τέλος το εισπράττουν οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας από τους συνδρομητές και το αποδίδουν στη δημόσια οικονομική υπηρεσία που είναι αρμόδια για τη φορολογία εισοδήματος, με μηνιαίες δηλώσεις που υποβάλλονται μέχρι το τέλος του μεθεπόμενου μήνα από την έκδοση κάθε λογαριασμού, ανεξάρτητα από το χρόνο που γίνεται η εξόφληση του λογαριασμού.

7. Το νέο τέλος συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας επιβάλλεται στους λογαριασμούς που εκδίδονται από την 1-11-2006 και μετά, ανεξάρτητα από την χρονική περίοδο των υπηρεσιών που καλύπτουν.

8. Τέλος, ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης του τέλους συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας καθώς και η πράξη προσδιορισμού και το πρακτικό διοικητικής επίλυσης της διαφοράς καθορίστηκε με την 1093727/671/Τ. &Ε.Φ./ ΠΟΛ. 1124/24-10-2006 Απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛ 1126/2006 ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΩΝ

1. Ν. 1620/1951/(ΦΕΚ Α-2) Κύρωση - Τροπ. Α.Ν. 1524/50 περί φορολογικών ρυθμίσεων

Αρθρον πρώτον

Κυρούται ο Αναγκ. Νόμος υπ΄ αριθ. 1524/1950 "περί καταργήσεως φορολογιών και περί διατάξεών τινών των φόρων ειδών πολυτελείας, καταναλώσεως, κύκλου εργασιών και τελών ψυχαγωγίας " δημοσιευθείς δια του υπ΄ αριθ. 246 της 29ης Οκτωβρίου 1950 φύλλου της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως (Κ.Ν. 1950 σελ. 758) τροποποιούμενος και συμπληρούμενος αφ΄ ης ίσχυσεν, ως ακολούθως:

Αρθρ. 14 παρ. 4 Ν. 1620/1951

"4. Απαλλάσσονται του φόρου τα ασφάλιστρα κλάδων μεταφορών τα αφορώντα ασφαλίσεις σκαφών και εμπορευμάτων εισαγομένων εις την χώραν ή εξαγομένων εις την αλλοδαπήν."

Αρθρο. 13 παρ. 4 του Ν.Δ. 4486/1965 (ΦΕΚ Α 131):

" Η αληθής έννοια του άρθρου 14 του Ν. 1620/1951, ως ετροποποιήθη δια της παραγράφου 7 του άρθρου 17 του Ν.Δ. 4242/1962, είναι ότι αι ασφαλιστικαί επιχειρήσεις υπόκεινται εις τον φόρον κύκλου εργασιών του Α.Ν. 660/1937 δια το σύνολον των κτωμένων ασφαλίστρων, περιλαμβανομένων και των παρομαρτούντων εν τη ασφαλιστική συμβάσει πάσης φύσεως δικαιωμάτων, άνευ μειώσεως τούτων κατά τα ποσά των παρεχομένων εκπτώσεων"

2. Ν.Δ. 551/1970 (ΦΕΚ Α-114) ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ ΠΛΟΙΩΝ ΚΑΙ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ ’ρθρα 1 & 3 περ. Β΄

Αρθρον 1

Κατά την έννοιαν του παρόντος νόμου:

1. Αντικείμενον της ασφαλίσεως πλοίων και αεροσκαφών είναι:

α) οι κίνδυνοι ους εκτίθενται το πλοίον και το αεροσκάφος, αι μηχαναί και τα λοιπά παραρτήματα και εξαρτήματα αυτών, τα εφόδια, οι ναύλοι, αι δαπάναι αι σχετικαί με την κίνησιν και την κανονικήν λειτουργίαν του πλοίου και η υπεραξία αυτών.

β) οι κίνδυνοι ναυπηγήσεως και κατασκευής αυτών.

γ) Η εκ της εκμεταλλεύσεως αυτών ευθύνη έναντι τρίτων.

δ) Οι κίνδυνοι και αι συναφείς υποχρεώσεις, αίτινες καλύπτονται υπό αλληλασφαλιστικών οργανισμών (προστασίας, αποζημιώσεως κ.λ.π.) και

ε) Η ασφάλιση των πληρωμάτων, καθώς και κάθε άλλος συναφής κίνδυνος από αυτούς που προβλέπονται (στο εδαφ. Α) στην παράγραφο 1 του άρθρου 13 του Ν.Δ. 400/1970, όπως τροποποιήθηκε, εφόσον ο συναφής κίνδυνος υπαχθή στις αφαλίσεις πλοίων και αεροσκαφών με κοινή απόφαση των Υπουργών Εμπορίου και Εμπορικής Ναυτιλίας" Η περ. ε΄ αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 33 του Π.Δ. 118/1985 (Α 35).

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Κατά το άρθρο 32, παρ. 4 του Ν. 1041/1980 (Α 75):

"Εις την έννοια των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του Ν.Δ. 55`/1970 "περί ιδιωτικής επιχειρήσεως Ασφαλίσεως Πλοίων και Αεροσκαφών" περιλαμβάνονται και αι ασφαλίσεις πληρωμάτων πλοίων και αεροσκαφών. Αι διατάξεις της παρούσης εφαρμόζονται από της ενάρξεως ισχύος του Ν.Δ. 551/1980, εξαιρέσει των περιπτώσεων, καθ΄ ας οι φόροι, δι΄ ους προβλέπεται απαλλαγή κατά τας διατάξεις του εδαφίου β΄ του άρθρου 3 του Ν. Διατάγματος τούτου, έχουν επιρριφθή υπό των υποχρέων, τυχόν δε καταβληθέντες δεν επιστρέφονται".

Αρθρον 3

Εις τας κατά το άρθρον 2 του παρόντος Ασφαλιστικάς Εταιρείας παρέχονται, κατ΄ εξαίρεσιν, αι ακόλουθοι διευκολύνσεις και απαλλαγαί:

β) η απαλλαγή των ασφαλίστρων, αντασφαλίστρων, προμηθειών, εκπτώσεων, αποζημιώσεων και πάσης άλλης εκ της ασκήσεως "των κατά το άρθρο 1 του παρόντος ασφαλίσεων" προκυπτούσης υποχρεώσεως από παντός τέλους χαρτοσήμου, φόρου, τέλους ή δικαιώματος υπέρ του Δημοσίού ή τρίτων και εισφοράς υπέρ οιουδήποτε Οργανισμού ή Ταμείού ή Οργανώσεως δι΄ οιανδήποτε αιτίαν. Η ως άνω απαλλαγή δεν αφορά τα συμβολαιογραφικά δικαιώματα άτινα δεν δύνανται να υπερβώσι τας πέντε χιλιάδας (5.000) δι΄ έκαστον συμβολαιογραφικόν έγγραφον.

Στα εδάφια α και β του παρόντος άρθρου οι λέξεις "του κλάδου τούτου" αντικαταστάθηκαν με τις λέξεις "των κατά το άρθρο 1 του παρόντος ασφαλίσεων" δυνάμει της παρ.2 του άρθρου 35 του ΠΔ 118/1985 (Α35).

3. Ν.Δ. 400/1970 (ΦΕΚ Α-10) "ΠΕΡΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ " Άρθρο 52 παρ. 1

Αρθρον 52

"1. Τα καταβαλλόμενα ασφάλιστρα ζωής απαλλάσσονται του φόρου κύκλου εργασιών, εφ΄ όσον τα συναπτόμενα αφαλιστήρια συμβόλαια είναι διαρκείας τουλάχιστον 10 ετών."

4. Ν. 542/1977 (ΦΕΚ Α-41) Φορολογικά εταιρειών - Υπεραξία - Αποσβέσεις κ.λ.π.

Αρθρο 64

Απαλλαγή ασφαλίστρων εκ του φόρου κύκλου εργασιών

"Αρθρον 64

1. Απαλλάσσονται εκ του φόρου κύκλου εργασιών τα ασφάλιστρα και πάσης φύσεως δικαιώματα παρομαρτούντα τη ασφαλιστική συμβάσει εξ ασφαλίσεως ενίων κινδύνων των εις τας διατάξεις του Ν.Δ. 2687/1953 "περί επενδύσεως και προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού", υπαχθεισών επιχειρήσεων.

2. Η κατά την προηγούμενην παράγραφον απαλλαγή χορηγείται εις τας επιχειρήσεις εκείνας, αι οποίαι βάσει των οικείων μετά του Δημοσίου συμβάσεων ή Προεδρικών Διαταγμάτων, δικαιούνται αφαλίσεως ενίων κινδύνων εις το εξωτερικόν, η δε Τράπεζα της Ελλάδος υποχρεούται όπως χορηγή το απαιτούμενον συνάλλαγμα, και εφ΄ όσον αύται ασφαλίζονται εν τη ημεδαπή τα δε ασφάλιστρα των κινδύνων τούτων καταβάλλονται υπ΄ αυτών δι΄ εισαγωγής εκ της αλλοδαπής συναλλάγματος μη υποχρεωτικώς εκχωρησίμου εις την Τράπεζαν της Ελλάδος.

3. Η ισχύς του παρόντος άρθρου άρχεται από 1ης Μαρτίου 1976."

5. Ν. 2281/1952 (ΦΕΚ Α-297) Τροποποίηση διατάξεων φορολογικών νόμων κ.λ.π. διατάξεις ’ρθρο 6 παρ.3

"Αρθρο 6 φόρος κύκλου εργασιών"

"3. Απαλλάσσονται του κατά τας διατάξεις του Α.Ν 660/1937, ως ούτος ετροποποιήθη δια του άρθρου 14 του νόμου 1620/1951, του κυρώσαντος τον Α.Ν. 1524/1950, επιβαλλομένου φόρου κύκλου εργασιών 3% (5% με το άρθρο 45 παρ.1 Ν. 1249/1982 ΦΕΚ Α΄43) υπέρ της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας τα ασφάλιστρα επί καπνών εις φύλλα. Η παρούσα απαλλαγή εφαρμόζεται επί των από 1 Οκτωβρίου 1952 και εφεξής συναπτομένων ασφαλίσεων."