ΥΠΟΙΚ 014588/10175/Β0012/ΠΟΛ.1047/14.2.2000

Οι δεξαμενές και αντλίες καυσίμων που εγκαθιστούν οι εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών σε χώρο των μεσολαβούντων για τη διάθεση των προϊόντων τους πρατηριούχων πελατών τους δεν εμπίπτουν στις διατάξεις της περ. στ` της παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν.1892/1990.

Με αφορμή γραπτό ερώτημα που υποβλήθηκε στην Υπηρεσία μας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις των περ. α` και κη` της παρ. 1 του άρθρου 2 του Ν.1892/1990, οι βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις, αντίστοιχα, υπάγονται στο νόμο αυτό.

2. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της περ. στ` της παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν.1892/1990 ορίζεται ότι για την εφαρμογή των διατάξεων αυτού του νόμου παραγωγική επένδυση θεωρείται η κατασκευή καινούριων αποθηκευτικών χώρων, ψυκτικών χώρων, χώρων ξήρανσης και συντήρησης προϊόντων.

3. Ενόψει των ανωτέρω, δημιουργήθηκε το ερώτημα αν οι δεξαμενές και αντλίες που εγκαθιστά εταιρία εμπορίας πετρελαιοειδών σε χώρους των πρατηριούχων καυσίμων και βιομηχανιών, θεωρούνται αποθηκευτικοί χώροι αυτής και, κατά συνέπεια, εμπίπτουν στις διατάξεις της περ. στ` της παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν.1892/1990.

4. Το ΝΣΚ με την υπ` αριθ. 800/1999 Γνωμοδότησή του, που έγινε αποδεκτή από τον Υπουργό Οικονομικών, γνωμοδότησε ότι ειδικά για τις εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών, στις διατάξεις της περ. στ` του άρθρου 1 του Ν.1892/1990 εμπίπτουν αποκλειστικά οι προβλεπόμενοι από την ειδική γι` αυτές νομοθεσία (Ν.1571/1985) αποθηκευτικοί χώροι, δηλαδή οι ιδιόκτητοι χώροι τους, εντός των οποίων οι εταιρίες αποθηκεύουν τα προς διάθεση από αυτές στους πελάτες τους (πρατήρια - εργοστάσια) προϊόντα που ανήκουν στην κυριότητά τους.

5. Μετά από όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω προκύπτει ότι οι δεξαμενές και αντλίες καυσίμων που εγκαθιστούν οι εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών σε χώρο των μεσολαβούντων για τη διάθεση των προϊόντων τους πρατηριούχων πελατών τους δεν εμπίπτουν στις διατάξεις της περ. στ` της παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν.1892/1990, δηλαδή δεν αποτελούν παραγωγικές επενδύσεις του νόμου αυτού.

6. Συνημμένα σας κοινοποιούμε την υπ` αριθ. 800/1999 Γνωμοδότηση του ΝΣΚ.

Αριθμός Γνωμοδοτήσεως: 800/99 ----------------------------- ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ -------------------------------

Ε` Τμήμα Συνεδρίαση 30-12-1999 Πρόεδρος:Χρήστος Τσεκούρας Εισηγητής:Παναγιώτης Παναγιωτουνάκος (Πάρεδρος Ν.Σ.Κ.)

Περίληψη Ερωτήματος: Ερωτάται εάν οι δεξαμενές και οι αντλίες καυσίμων που εγκαθιστά η εταιρία ΕΚΟ στα πρατήρια βενζίνης και στα εργοστάσια τρίτων πελατών της αποτελούν αποθηκευτικούς χώρους, κατά την έννοια του όρου αυτού στην παρ. 1, περ. στ` του άρθρου 1 του Ν.1892/1990, με συνέπεια να θεωρούνται παραγωγικές επενδύσεις, για τις οποίες δικαιούται να ενεργήσει αφορολόγητες εκπτώσεις σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 12-14 του ίδιου νόμου.

Επί του ανωτέρω ερωτήματος το ΝΣΚ (Ε` Τμήμα) εγνωμοδότησε ομοφώνως ως ακολούθως:

Κατ` αρχάς, σημειώνεται ότι με την υπ` αριθ. 63/1997 Γνωμοδότηση του Δ` Τμήματος του ΝΣΚ έγινε δεκτό ότι από την ερμηνεία των διατάξεων του άρθρου 2, περ.(ια) και (κη) του άρθρου 2 του Ν.1892/1990, όπως ίσχυε μετά το Ν.2166/1993, προκύπτει ότι μια επιχείρηση υγρών καυσίμων μπορεί να τύχει όλων των κινήτρων που θεσπίζονται από τον Αναπτυξιακό αυτό Νόμο, δηλαδή επιχορήγηση επένδυσης, επιδότηση επιτοκίου, αφορολόγητες εκπτώσεις κ.λπ., μόνο με την τήρηση αθροιστικά των δύο προϋποθέσεων που τίθενται στη διάταξη της περ. ια` του άρθρου 2, δηλαδή εφόσον πραγματοποιεί επένδυση για τη δημιουργία αποθηκευτικών εγκαταστάσεων ή για την προμήθεια εξοπλισμού μεταφοράς ή διακίνησης υγρών καυσίμων και υγραερίων σε νησιωτικές περιοχές και συγχρόνως έχει την έδρα της σε Νομό από τις περιοχές Γ` και Δ` της Επικράτειας, όπως αυτές ορίζονται για τους σκοπούς εφαρμογής του νόμου.

Με την ως άνω Γνωμοδότηση έγινε, επίσης, δεκτό ότι για τη χορήγηση μόνο του κινήτρου των αφορολογήτων εκπτώσεων σε οποιαδήποτε εμπορική --------------------------------------------------------------------- επιχείρηση, επομένως και σε μια επιχείρηση εμπορίας πετρελαιοειδών, ------------------------------------------------------------------- αρκεί η πραγματοποίηση από αυτήν επένδυσης από τις αναφερόμενες στο άρθρο 1 του Αναπτυξιακού Νόμου, άνευ άλλης προϋποθέσεως, όπως είναι π.χ. αυτές που τίθενται στη διάταξη της περ. στ`.

Περαιτέρω, στον ίδιο Ν.1892/1990 "Για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη και άλλες διατάξεις" (Α` 101) και ειδικότερα στο άρθρο 1, παρ. 1, περ. στ`, ορίζονται τα εξής:

"1. Για την εφαρμογή των διατάξεων αυτού του νόμου παραγωγική ---------- επένδυση θεωρείται: α)..., β)...., στ) η κατασκευή καινούργιων ----------------------- -------- αποθηκευτικών χώρων, ψυκτικών χώρων, χώρων ξήρανσης και συντήρησης ------------------------------------------------------------------- προϊόντων, καθώς και η αγορά καινούργιων αυτοκινήτων - ψυγείων ή ------------------------------------------------------------------- πλοίων - ψυγείων". ----------------

Στις διατάξεις των άρθρων 12, 13 και 14 ορίζονται τα των αφορολογήτων εκπτώσεων και ειδικότερα το περιεχόμενο και η έκταση του κινήτρου που συνίσταται σε έκπτωση ποσοστού της δαπάνης για την επένδυση από τα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων του άρθρου 2, οι προϋποθέσεις πραγματοποίησης αυτών, καθώς και περιπτώσεις φορολόγησης των εκπτώσεων.

Επειδή, όμως, ούτε στα ανωτέρω άρθρα, ούτε στις λοιπές διατάξεις του Ν.1892/1990 δίδεται ο ορισμός των αποθηκευτικών χώρων, τυγχάνει αναγκαία η αναζήτηση της εννοίας των χώρων αυτών στην πλέον συναφή προς το θέμα της έκπτωσης φορολογική νομοθεσία και συγκεκριμένα στον ΚΦΣ (Π.Δ.99/1977), που ίσχυε κατά το χρόνο θεσπίσεως του Ν.1892/1990 και του οποίου η ορολογία λήφθηκε προφανώς υπόψη, αλλά και στη διέπουσα τις εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών ειδική νομοθεσία, δεδομένου ότι η εταιρία στην οποία αφορά το ερώτημα είναι μία εξ αυτών.

Ειδικότερα:

Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 39 του Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων (ΚΦΣ):

"1. Ο επιτηδευματίας, όστις δια την άσκηση του επαγγέλματός του πρόκειται να χρησιμοποιήσει οιανδήποτε επαγγελματική εγκατάστασιν εκτός της κυρίας τοιαύτης ή αποθηκευτικόν χώρον δια την αποθήκευσιν αγαθών, υποβάλλει, προ πάσης χρησιμοποιήσεως, δήλωσιν, εις τον Οικονομικόν Εφορον της έδρας της επιχειρήσεως".

Για την εφαρμογή της διατάξεως αυτής, αλλά και εκείνης του άρθρου 27, παρ. 3 του μεταγενέστερου ΚΒΣ, για την απογραφή των αποθεμάτων των επιχειρήσεων γίνεται δεκτό ότι αποθήκη ή αποθηκευτικός χώρος είναι κάθε ανεξάρτητος από το Κεντρικό ή το Υποκατάστημα επαγγελματικός χώρος, στον οποίο παραμένουν διάφορα αγαθά για μεγάλο ή μικρό χρονικό διάστημα, με σκοπό τη διαφύλαξή τους μέχρι να προωθηθούν στην αγορά. Στο χώρο αυτό γίνονται μόνο απλές παραδόσεις ή παραλαβές αγαθών, δηλ. φόρτωση προς τους πελάτες ή εκφόρτωση από τους προμηθευτές ή φορτοεκφόρτωση από και προς άλλες εγκαταστάσεις του ίδιου επιτηδευματία και δεν λαμβάνει χώρα καμία συναλλαγή με τον πελάτη ή τον προμηθευτή. (βλ. Δ.Σταματόπουλου, Κώδικας Φορολογικών Βιβλίων και Στοιχείων, άρθρ. 27 σε.537, έκδ.1994).

Από την ίδια διάταξη προκύπτει σαφώς η πλήρης εξάρτηση της αποθήκης από το κεντρικό τμήμα της επιχείρησης και η χρησιμοποίηση του χώρου αυτής για την άσκηση αυτού καθεαυτού του αντικειμένου της δραστηριότητάς της, πριν από τη διάθεση πάντως των εντός αυτής προϊόντων στην αγορά.

Περαιτέρω, στο Ν.1571/1985 "Ρύθμιση θεμάτων πετρελαϊκής πολιτικής και εμπορίας πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις", όπως ισχύει μετά τους Ν.1769/1988, Ν.2008/1992 και Ν.2289/1995, διαγράφεται ένα όλως αυστηρό και ειδικό καθεστώς για την εμπορία πετρελαιοειδών προϊόντων, στο οποίο αναφέρονται συγκεκριμένες υποχρεώσεις των εταιριών εμπορίας των προϊόντων αυτών, καθόσον αφορά στους αποθηκευτικούς των χώρους.

Πλέον συγκεκριμένως:

Στο άρθρο 1 του Ν.1571/1985 προβλέπονται τα εξής:

"1. Το κράτος χαράσσει τη πετρελαϊκή πολιτική της χώρας και επιδιώκει την προστασία του γενικού συμφέροντος στα πλαίσια του άρθρου 106 παρ.1, 2 και 3 του Συντάγματος. Είναι υπεύθυνο για το συντονισμό της προμήθειας αργού πετρελαίου και πετρελαιοειδών προϊόντων, της βιομηχανικής παραγωγής και της εμπορίας τους".

Επίσης, στο άρθρο 6 του ίδιου νόμου ότι: "οι εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών, που λειτουργούν σύμφωνα με τις διατάξεις αυτού του νόμου, έχουν υποχρέωση να εφοδιάζουν ομαλά και σταθερά την ελληνική αγορά με έτοιμα προϊόντα".

Στο άρθρο 10, παρ. 3 ότι: "Τα αποθέματα ασφαλείας διατηρούνται από τις υπόχρεες εταιρίες στους αποθηκευτικούς χώρους ιδιόκτητους ή μισθωμένους, εκτός διυλιστηρίων".

Στο άρθρο 14, παρ. 1 ότι: "η εμπορία πετρελαιοειδών ασκείται μόνον από νομικά πρόσωπα που διαθέτουν ειδική άδεια..." και στην παρ. 3 ότι: "στις εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών δεν χορηγείται άδεια λειτουργίας πρατηρίων υγρών καυσίμων".

Επίσης, στο άρθρο 15, παρ. 3 ότι: "Για τη χορήγηση αδειών εμπορίας ------------------------------- πετρελαιοειδών απαιτούνται: α)..., β) Αποθηκευτικοί χώροι ιδιόκτητοι ή ---------------------------------------------------------------------- και μισθωμένοι για μία τουλάχιστον τριετία. Οι αποθηκευτικοί χώροι κάθε ------------------------------------------------------------------------ εταιρίας πρέπει να βρίσκονται εντός ή εκτός διυλιστηρίου, σε συνεχή -------------------------------------------------------------------- λειτουργία και να χρησιμοποιούνται αποκλειστικώς για την αποθήκευση και ----------------------------------------------------------------------- διακίνηση προϊόντων που καλύπτουν πωλήσεις τουλάχιστον 10 ημερών ανά --------------------------------------------------------------------- κατηγορία προϊόντος, με βάση τις πωλήσεις του προηγούμενου χρόνου... --------------------------------------------------------------------- Στην έννοια των ελάχιστων ιδιόκτητων αποθηκευτικών χώρων περιλαμβάνονται και οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης υγρών καυσίμων, που είναι μισθωμένες, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.1665/1986, υπό την προϋπόθεση ότι ευρίσκονται εκτός διυλιστηρίων. Οι πιο πάνω ελάχιστοι ιδιόκτητοι αποθηκευτικοί χώροι, χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την αποθήκευση και διακίνηση προϊόντων πετρελαίου. Εταιρίες εμπορίας, που διαθέτουν άδεια Α, μπορούν να λάβουν και άδεια Ε, εάν καλύπτουν τους απαιτούμενους γι` αυτή χώρους με πενταετή τουλάχιστον μίσθωση".

Τέλος, στην παρ. 5 του τελευταίου άρθρου ορίζεται ότι: "Με απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας ορίζονται κατά κατηγορία άδειας, λαμβάνοντας υπόψη τη δυναμικότητα των αποθηκευτικών χώρων, η διαδικασία έκδοσης των αδειών, οι τεχνικές προδιαγραφές ασφαλούς λειτουργίας των εγκαταστάσεων, οι ανάγκες τους σε προσωπικό ασφαλείας και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια" (για τη σημασία, επί της αδείας εμπορίας πετρελαιοειδών, της κατοχής συγκεκριμένου όγκου ιδιόκτητων ή και μισθωμένων αποθηκευτικών χώρων βλ. Γνωμ. ΝΣΚ 217, 428, 521, 706/1992).

Από το σύνολο των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει σαφώς ότι, ειδικώς για τις εταιρίες εμπορίας πετρελαιοειδών και για την εφαρμογή της περ. στ` του άρθρου 1 του Ν.1892/1990, ως αποθηκευτικοί χώροι νοούνται αποκλειστικώς οι από την ειδική περί αυτών νομοθεσία προβλεπόμενοι και βάσει αυτής λειτουργούντες ιδιόκτητοι ή μισθωμένοι χώροι τους, εντός των οποίων οι εταιρίες αποθηκεύουν τα προς διάθεση υπ` αυτών στους πελάτες των (πρατήρια - εργοστάσια) προϊόντα που ανήκουν στην κυριότητά τους.

Κατά συνέπεια, οι αντλίες και οι δεξαμενές που εγκαθιστούν βάσει χρησιδανείου οι εταιρίες στα πρατήρια βενζίνης και στα εργοστάσια τρίτων πελατών τους (αυτοτελών και ανεξαρτήτων επιχειρήσεων) προς διευκόλυνση των εμπλεκομένων στη διάθεση των προϊόντων τους, ως χώροι μη ανήκοντες κατά δικαίωμα είτε πλήρους κυριότητας, είτε χρήσεως και κατοχής (μισθωμένοι) στις εταιρίες, δεν μπορεί να θεωρηθούν αποθηκευτικοί χώροι αυτών, πολλώ δε μάλλον αφού το εντός αυτών ή μέσω αυτών (αντλιών) διοχετευόμενο προϊόν από της παραδόσεώς του στους πελάτες τους (πρατήριο ή εργοστάσιο) ανήκει πλέον σε τρίτο και όχι στην εταιρία.

Εξάλλου, τόσο οι αντλίες, όσο και οι δεξαμενές των πρατηρίων δεν είναι νοητό να θεωρηθούν αποθηκευτικοί χώροι των εταιριών εμπορίας πετρελαιοειδών, διότι αυτές αποτελούν τα κατά νόμο αναγκαία και ουσιώδη στοιχεία λειτουργίας των πρατηρίων υγρών καυσίμων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 10, 11 και 12 του Π.Δ.1224/1981 "περί όρων και προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας πρατηρίων υγρών καυσίμων..." (Δ` 303) και δεν μπορεί ο κατά νόμο βασικός εξοπλισμός της λειτουργίας μιας ανεξάρτητης επιχειρήσεως να είναι βάσει των διατάξεων του ΚΦΣ συγχρόνως αποθήκη άλλης.

Κατόπιν των ανωτέρω που αφορούν και την εταιρία ......, επί του τιθεμένου ερωτήματος αρμόζει αρνητική απάντηση. --------