ΥΠΟΙΚ 1111850/6232/20/0016/ΠΟΛ.1230/30.11.1999 Κοινοποίηση διατάξεων του άρθρου 17 του Ν.2753/1999 (ΦΕΚ 249/Α`/17.11.1999)

1. Με τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 17 του κοινοποιούμενου νόμου, με την οποία αντικαθίσταται η παρ. 3 του άρθρου 14 του Ν.2648/1998 (ΦΕΚ 238/Α'), ως βασική οφειλή για τον προσδιορισμό του αρμοδίου οργάνου που θα εξετάσει αίτημα παροχής διευκόλυνσης τμηματικής καταβολής, θεωρείται το σύνολο των αρχικά βεβαιωμένων και δυναμένων να υπαχθούν σε διευκόλυνση τμηματικής καταβολής οφειλών, όπως αυτό διαμορφώνεται την ημέρα υποβολής της αίτησης διευκόλυνσης, μετά την πληρωμή ή νόμιμη διαγραφή, ανεξάρτητα από το ποσό που έχει καταστεί ληξιπρόθεσμο την ημέρα αυτή, χωρίς τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής.

2. Με τη διάταξη της παρ. 2 του ιδίου προαναφερθέντος άρθρου και νόμου, με την οποία αντικαθίσταται η περ. β' της παρ. 2 του άρθρου 15 του Ν.2648/1998, η αρμοδιότητα της Επιτροπής του άρθρου αυτού, σε ό,τι αφορά εξέταση αιτημάτων διαγραφής χρεών, κατά τις διατάξεις του άρθρου 82 του Ν.Δ.356/1974 (ΚΕΔΕ), περιορίζεται σε εκείνα με τα οποία ζητείται διαγραφή χρέους πάνω από 500.000 δρχ.

3. Με τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου αυτού, με την οποία αντικαθίσταται η παρ. 1 του άρθρου 18 του Ν.2648/1998, εισάγεται νέος δικαιότερος τρόπος υπολογισμού του ποσού του παραβόλου που ορίζεται από την ίδια διάταξη, προκειμένου να εξεταστεί αίτημα περί χορήγησης διευκόλυνσης τμηματικής καταβολής. Υπολογίζεται, δηλαδή, αυτό όχι στο ύψος της συνολικής βασικής οφειλής (όπως όριζε η αρχική διάταξη), αλλά στο ύψος της βασικής οφειλής που αντιμετωπίζει η διευκόλυνση τμηματικής καταβολής.

4. Η διάταξη, επίσης, της παρ. 4 του άρθρου αυτού, η οποία αντικατέστησε το πρώτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 6 του Ν.Δ.356/1974 (ΚΕΔΕ), όπως αυτό αναριθμήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 22 του Ν.2523/1997 και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 23 του Ν.2648/1998, επιτρέπει την όμοια εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 23 του Ν.2648/1998, όπως ισχύουν, και επί οφειλών υπέρ τρίτων.

5. Με τη διάταξη της παρ. 5 του ίδιου άρθρου, με την οποία αντικαταστάθηκε η περ. α' της παρ. 4 του άρθρου 6 του Ν.Δ.356/1974, όπως αυτό ισχύει, η αρμοδιότητα εξέτασης αιτημάτων περί απαλλαγής προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής του Προϊσταμένου της ΔΟΥ και υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στην αρχική διάταξη (περ. α', παρ. 4 του άρθρου 23 του Ν.2648/1998), επεκτείνεται και σε εκείνα με τα οποία ζητείται απαλλαγή προσαυξήσεων εκπροθέσμου καταβολής και πέραν των 100.000 δρχ., μέχρι δηλαδή του ποσού των 500.000 δρχ., καθώς και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, ανεξάρτητα από το ύψος του ποσού των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής, όταν η αίτηση υποβάλλεται μέσα σε δύο (2) μήνες από τη νόμιμη ημερομηνία λήξης της πληρωμής της πρώτης δόσης της οφειλής.

Κατά τα λοιπά, ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 23 του Ν.2648/1998, όπως αυτές σας κοινοποιήθηκαν με την ΠΟΛ.1002/1998.

6. Με τις διατάξεις της παρ. 6 του κοινοποιούμενου άρθρου, με τις οποίες αντικαθίστανται οι παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 82 του Ν.Δ.356/1974 (ΚΕΔΕ), όπως αυτές αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 24 του Ν.2648/1998, η αρμοδιότητα εξέτασης αιτημάτων με θέμα διαγραφή οφειλών προς το Δημόσιο ανατίθεται και στην Επιτροπή της περ. β' της παρ. 1 του άρθρου 14 του Ν.2648/1998.

Μπορεί, δηλαδή, η Επιτροπή αυτή να εξετάζει τα σχετικά αιτήματα, όταν το ποσό (συνολική βασική οφειλή) του οποίου ζητείται η διαγραφή φτάνει μέχρι τις 500.000 δρχ., ενώ για ποσά άνω των 500.000 δρχ. η αρμοδιότητα αυτή παραμένει στον Υπουργό Οικονομικών, ύστερα από Γνωμοδότηση της Επιτροπής παροχής διευκολύνσεων του άρθρου 15 του Ν.2648/1998. Σημειώνεται δε ότι όταν το σχετικό αίτημα (διαγραφής χρεών) απευθύνεται στην Επιτροπή του άρθρου 15 του Ν.2648/1998, καθίσταται απαραίτητη, εκτός των λοιπών δικαιολογητικών και η γνώμη του αρμόδιου Επιθεωρητή.

Κατά τα λοιπά, ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 24 του Ν.2648/1998, όπως αυτές σας κοινοποιήθηκαν με την ΠΟΛ.1002/1998.

7. Με τις διατάξεις της παρ. 7 του ίδιου άρθρου, με τις οποίες αντικαταστάθηκε το πρώτο εδάφιο της παρ. 14 του άρθρου 9 του Ν.2386/1996, η Επιτροπή της παρ. 14 του άρθρου 9 του Ν.2386/1996 δύναται να εξετάζει προσφυγές κατά αποφάσεων που εκδίδονται από τα εκάστοτε αρμόδια, κατά τις κείμενες διατάξεις, όργανα και αφορούν θέματα επιβολής προστίμων για ακάλυπτες επιταγές (άρθρο 5 του Α.Ν.1819/1951), απαλλαγής από προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής (άρθρο 6 του Ν.Δ.356/1974), καθώς και διαγραφής χρεών προς το Δημόσιο (άρθρο 82 του Ν.Δ.356/1974), όπως ισχύουν.

8. Με τη διάταξη της παρ. 9 του ίδιου άρθρου, αίρεται ο περιορισμός που επέβαλαν οι διατάξεις των περ. α' και β' της παρ. 3 του άρθρου 18 του Ν.2648/1998. Είναι, δηλαδή, πλέον δυνατό στις σχετικές διατάξεις περί διευκόλυνσης τμηματικής καταβολής να υπαχθούν και οι οφειλές που προέρχονται από μισθώματα, συμβάσεις εκτέλεσης έργων και προμηθειών, από την μη απόδοση στο Δημόσιο ΦΠΑ και λοιπών επιρριπτόμενων ή παρακρατούμενων φόρων, τελών ή εισφορών.

9. Με τη διάταξη της παρ. 10 του ίδιου άρθρου, επανέρχονται σε ισχύ οι διατάξεις του άρθρου 15 του Ν.1914/1990, του άρθρου 14 του Ν.1957/1991 και της παρ. 3 του Ν.2214/1994. Με αυτές μπορεί να χορηγείται, μετά από απόφαση του αρμοδίου οργάνου, στις επιχειρήσεις που ανήκουν στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, καθώς και στις επιχειρήσεις που έχουν συνάψει με τους πιστωτές τους τη συμφωνία του άρθρου 44 του Ν.1892/1990, Αποδεικτικό Φορολογικής Ενημερότητας χωρίς καταβολή.

Εάν το αποδεικτικό ενημερότητας πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για είσπραξη χρημάτων, αυτό χορηγείται με τον όρο της παρακράτησης μέρους της απαίτησης του δικαιούχου, που δεν μπορεί να είναι κατώτερη του 10% αυτής.

Από τον όρο αυτό εξαιρούνται οι τρεις (3) Πολεμικές Βιομηχανίες (ΠΥΡΚΑΛ, Ε.Β.Ο., Ε.Α.Β.), για τις οποίες μπορεί να μην γίνεται παρακράτηση.

Με την παρ. 11 του ίδιου άρθρου και νόμου, προσδιορίζεται το αρμόδιο όργανο για την εξέταση θεμάτων της προηγούμενης παραγράφου, που είναι ο Υπουργός Οικονομικών, ύστερα από Γνωμοδότηση της Επιτροπής Παροχής Διευκολύνσεων (άρθρο 15 του Ν.2648/1998).

10. Με τη διάταξη της παρ. 12 ιδίου επίσης άρθρου και νόμου, όσοι οφειλέτες υπέβαλαν εμπρόθεσμα αίτηση για ρύθμιση των χρεών τους σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 36 του Ν.2648/1998 και κατέβαλαν εμπρόθεσμα, μέχρι 30.12.1998, τουλάχιστον την πρώτη δόση της ρύθμισης και στη συνέχεια απώλεσαν το ευεργέτημα αυτής, μπορούν να υπαχθούν εκ νέου σε αυτή, αφού καταβάλουν, εντός δύο (2) μηνών από τη δημοσίευση του νόμου (δηλαδή μέχρι 17.1.2000), τις οφειλόμενες δόσεις με τις αναλογούσες σε αυτές προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής, 2% μηνιαίως, που υπολογίζεται στο σύνολο της κάθε δόσης.

Κατά τα λοιπά, ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 36 του Ν.2648/1998, που κοινοποιήθηκαν με την υπ` αριθ. 1113960/5668/0016/ΠΟΛ.1246/9.10.1998 εγκύκλιο διαταγή.