ΥΠΟΙΚ 1129823/632/Α0013/ΠΟΛ.1286/23.11.1998 Κοινοποίηση των διατάξεων των παρ. 2 και 3 του άρθρου 28, του άρθρου 29 και των παρ. 5, 6 και 7 του άρθρου 30, του άρθρου 32 και του άρθρου 48 του Ν.2648/1998 "Ρυθμίσεις δασμολογικού και φορολογικού περιεχομένου, τροποποίηση του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας και άλλες διατάξεις" και συμπλήρωση της υπ` αριθ. 1123705/613/Α0013/ΠΟΛ.1267/6.11.1998 εγκυκλίου διαταγής μας

Σας κοινοποιούμε τις διατάξεις του Ν.2648/1998 (ΦΕΚ 238/Α`/22.10.1998) που αφορούν θέματα φορολογίας κεφαλαίου, οι οποίες δεν επισυνάφθηκαν στην υπ` αριθ. 1123705/613/Α0013/ΠΟΛ.1267/6.11.1998 εγκύκλιό μας και συμπληρωματικά σας παρέχουμε τις ακόλουθες οδηγίες.

2. Αρθρο 32

Παράγραφος 5

Με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 24 του Ν.2523/1997 (ΦΕΚ 179/Α`/11.9.1997), ορίζεται, μεταξύ των άλλων, ότι δεν συντελείται διοικητικός ή δικαστικός συμβιβασμός αν κατά την υπογραφή του συμβιβασμού δεν καταβληθεί το 1/5 του κύριου και πρόσθετου φόρου ή προστίμου.

Ηδη, με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 32 του Κ.Ν.2648/1998, τροποποιείται η παρ. 2 του άρθρου 24 του Ν.2523/1997 και ορίζεται ότι οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται μόνο για διοικητικό συμβιβασμό (δεδομένου ότι ο δικαστικός συμβιβασμός καταργήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 29 του Ν.2648/1998), ενώ παράλληλα προστίθενται δύο εδάφια μετά το πρώτο εδάφιο της ίδιας παραγράφου (2), με τα οποία ορίζεται ότι, σε περίπτωση που επιτευχθεί συνολικός διοικητικός συμβιβασμός, το ποσό του φόρου ή προστίμου μπορεί να καταβληθεί και εντός των δύο επόμενων από της υπογραφής του συμβιβασμού εργασίμων, για τις ΔΟΥ, ημερών.

Για την υποχρέωση αυτή του υπόχρεου γίνεται σχετική μνεία στο έγγραφο συμβιβασμού. Σε περίπτωση που δεν καταβληθεί από τον υπόχρεο εμπρόθεσμα ο οικείος φόρος ή το πρόστιμο, ο επιτευχθείς συμβιβασμός θεωρείται ως μη γενόμενος.

3. Με την αναφερθείσα ανωτέρω εγκύκλιο διαταγή μας (υπ` αριθ. 1123705/613/Α0013/ΠΟΛ.1267/6.11.1998), με την οποία παρέχονται οδηγίες σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων του Ν.2648/1998 στη φορολογία κεφαλαίου, μεταξύ των άλλων, διευκρινίζουμε ότι με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 29 του πιο πάνω νόμου δικαίωμα άσκησης έφεσης με τα νέα δεδομένα, δηλαδή με όριο του εκκλητού το ποσό του 1.000.000 δρχ. ισχύει εφόσον αυτή ασκείται μετά την εφαρμογή του νόμου, δηλαδή από την πρώτη του μεθεπόμενου από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Κατά πάγια δικαστηριακή νομολογία, όπως μας γνώρισε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, κρίσιμος χρόνος για την κρίση περί του εκκλητού ή μη μιας πρωτόδικης απόφασης είναι ο χρόνος δημοσίευσής της και όχι ο χρόνος άσκησης της έφεσης.

Συνεπώς, με την παρούσα ανακαλούμε, ως προς το σημείο αυτό, την πιο πάνω εγκύκλιό μας και επισημαίνουμε ότι ο νέος Ν.2648/1998 καταλαμβάνει τις αποφάσεις που δημοσιεύονται μετά την 1.12.1998.