Θέμα: Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 53,55,56 και 57 του ν. 4389/2016 (ΦΕΚ Α΄94) «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις» και του άρθρου 113 του ν. 4387/2016 (ΦΕΚ Α΄85) ««Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας- Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού –συνταξιοδοτικού συστήματος- Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις» και παροχή σχετικών οδηγιών.

Κοινοποιούμε τις αναφερόμενες στο θέμα διατάξεις και παρέχουμε οδηγίες για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή τους:

Άρθρο 53

Με τις κοινοποιούμενες διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 53 του ν. 4389/2016, επιβάλλεται φόρος υπέρ του Δημοσίου, με την ονομασία «Φόρος Διαμονής». Ο εν λόγω φόρος επιβάλλεται ανά ημερήσια χρήση του δωματίου, σουίτας, διαμερίσματος ή ενιαίας κατοικίας σε κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα και ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια-διαμερίσματα ως εξής:

Για τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα :

1-2 αστέρων 0,50€
3 αστέρων 1,50€
4 αστέρων 3,00€
5 αστέρων 4,00€

Για τα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια-διαμερίσματα:

1-2 κλειδιών 0,25€
3 κλειδιών 0,50€
4 κλειδιών 1,00€

Με τις διατάξεις της παρ. 2 του ίδιου άρθρου , ορίζεται ότι ο φόρος επιβάλλεται από τις επιχειρήσεις της προηγούμενης παραγράφου κατά την έκδοση του φορολογικού στοιχείου και αποδίδεται στη Φορολογική Διοίκηση με μηνιαίες δηλώσεις , οι οποίες υποβάλλονται μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του επόμενου μήνα από αυτόν της έκδοσης κάθε φορολογικού στοιχείου. Ο εν λόγω φόρος δεν επιβάλλεται στις περιπτώσεις δωρεάν παροχής υπηρεσιών διαμονής από τις ως άνω επιχειρήσεις.

Με τις διατάξεις της παρ. 3 του ιδίου άρθρου προστίθεται, στο παράρτημα του ν. 4174/2013 (Α΄170), όπως ισχύει, η φράση «Φόρος Διαμονής» και συνεπώς η διαδικασία προσδιορισμού, βεβαίωσης και είσπραξης του φόρου καθώς και η επιβολή κυρώσεων, σε περίπτωση εκπρόθεσμης ή ανακριβούς δήλωσης ή μη υποβολής αυτής καθώς και εκπρόθεσμης καταβολής του φόρου, διέπονται από τις διατάξεις του ν. 4174/2013 (170 Α΄).

Με τις διατάξεις της παρ. 4 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων καθορίζεται ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης του φόρου, ο χρόνος και η διαδικασία επιβολής και απόδοσής του και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.

Τέλος με τις διατάξεις της παρ. 5, ορίζεται ότι η ισχύς των ρυθμίσεων των προηγούμενων παραγράφων αρχίζει από 1.1.2018, για φορολογικά στοιχεία που εκδίδονται από την ημερομηνία αυτή και μετά.

Άρθρο 55

Με τις κοινοποιούμενες διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 55 του ν. 4389/2016, επιβάλλεται τέλος υπέρ του Δημοσίου, με την ονομασία «τέλος συνδρομητών σταθερής τηλεφωνίας», το οποίο βαρύνει τους συνδρομητές των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών σταθερής τηλεφωνίας.

Το τέλος αυτό επιβάλλεται επι κάθε μηνιαίου λογαριασμού κάθε σύνδεσης σταθερής τηλεφωνίας με πρόσβαση σε υπηρεσίες φωνής ή/ και ευρυζωνικής πρόσβασης και υπολογίζεται ως ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%) επί του συνολικού μηνιαίου λογαριασμού, περιλαμβανομένου και του παγίου τέλους που εισπράττεται υπέρ της επιχείρησης, προ του φόρου προστιθέμενης αξίας.

Με τις ίδιες διατάξεις ορίζεται ότι το τέλος εισπράττεται από τις επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών σταθερής τηλεφωνίας από τους συνδρομητές και αποδίδεται στη Φορολογική Διοίκηση με μηνιαίες δηλώσεις που υποβάλλονται μέχρι το τέλος του μεθεπόμενου μήνα από την έκδοση κάθε λογαριασμού, ανεξαρτήτως του χρόνου της εξόφλησής του.

Με τις διατάξεις της παρ. 2 του ίδιου άρθρου , ορίζεται ότι απαλλαγές από φόρους και τέλη που προβλέπονται από τις ισχύουσες διατάξεις υπέρ ορισμένων προσώπων δεν καταλαμβάνουν το τέλος στη σταθερή τηλεφωνία.

Με τις διατάξεις της παρ. 3 του ιδίου άρθρου προστίθεται, στο παράρτημα του ν. 4174/2013 (Α΄170), όπως ισχύει, η φράση «τέλος συνδρομητών σταθερής τηλεφωνίας» και συνεπώς η διαδικασία προσδιορισμού, βεβαίωσης και είσπραξης του τέλους καθώς και η επιβολή κυρώσεων, σε περίπτωση εκπρόθεσμης ή ανακριβούς δήλωσης ή μη υποβολής αυτής καθώς και εκπρόθεσμης καταβολής του τέλους, διέπονται από τις διατάξεις του ν. 4174/2013 (170Α΄).

Με τις διατάξεις της παρ. 4 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων καθορίζεται ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης του τέλους, ο χρόνος και η διαδικασία επιβολής και απόδοσής του και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.

Τέλος με τις διατάξεις της παρ. 5, ορίζεται ότι η ισχύς των ρυθμίσεων των προηγούμενων παραγράφων αρχίζει από 1.1.2017 και καταλαμβάνουν λογαριασμούς που εκδίδονται από την ημερομηνία αυτή και μετά.

Άρθρο 56

Με τις κοινοποιούμενες διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 56 του ν. 4389/2016, ορίζεται ότι για όλα τα τυχερά παίγνια, η συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου στα έσοδα καθορίζεται σε τριάντα πέντε τοις εκατό (35%) επι του μικτού κέρδους που αφορά τα ποσά τα οποία προέρχονται από την εκμετάλλευση της δραστηριότητας του κατόχου της άδειας.

Τα εν λόγω έσοδα αποδίδονται στο Δημόσιο εντός δεκαέξι (16) ημερών από το τέλος του ημερολογιακού μήνα που αφορούν.

Η ισχύς της παραγράφου αυτής ισχύει από 1 Ιανουαρίου 2016. Για έσοδα που έχουν πραγματοποιηθεί από 1.1.2016 έως και το τέλος του προηγούμενου μήνα από το μήνα δημοσίευσης του εν λόγω νόμου (30-4-2016), η καταβολή πραγματοποιείται εμπρόθεσμα εντός δέκα έξι (16) ημερών από το τέλος του ημερολογιακού μήνα δημοσίευσης του νόμου. Με την Απόφαση Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών ΠΟΛ 1077/2016 (Β΄1746) τροποποιήθηκε το αρ. 3 της Απόφασης Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών ΠΟΛ 1248/2011 (Β΄2854) ως προς το χρόνο απόδοσης και ως προς το περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης που αφορά στο ποσοστό συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου στα μικτά κέρδη.

Άρθρο 57

Με τις διατάξεις του εν λόγω άρθρου καταργείται ο φόρος επί του ζύθου, όπως οριζόταν από τις διατάξεις του άρθρου 39 του β.δ. της 24/9-20/10/1958 (Α΄171) και της περ. 14 της Υποπαραγράφου Δ.12 του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 (Α΄94).

Άρθρο 113 του ν. 4387/2016

Με τις διατάξεις του άρθρου 113 του ν.4387/2016 (85 Α΄), καταργείται το ειδικό τέλος πέντε (0,05) λεπτών του ευρώ, ανά στήλη, σε κάθε παίγνιο της ΟΠΑΠ ΑΕ, από τότε που άρχισε να ισχύει, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 του ν.4346/2016 (152 Α΄), ήτοι από 1.1.2016.