ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ

Αθήνα, 05/06/2015

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΟ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ Δ.Ο.Υ. ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΩΝΕΙΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΓΙΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΑΥΤΩΝ

Με αφορμή το περιστατικό που συνέβη σήμερα, 05-06-2015 και ώρα 10η πρωινή στην Α΄ Δ.Ο.Υ. Αθηνών, κατά το οποίο δικαστικός επιμελητής με βάση τίτλο εκτελεστό κατά του Δημοσίου επιχείρησε να κατασχέσει τις εισπράξεις της ανωτέρω υπηρεσίας καθώς και τον εξοπλισμό αυτής, επισημαίνεται ότι, η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Κατερίνα Σαββαϊδου, μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός και με σκοπό τη διασφάλιση των δημοσίων εσόδων και την εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας, επικοινώνησε με την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ., με την Αστυνομία, με τον Εισαγγελέα Υπηρεσίας και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, έδωσε οδηγίες στην Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. και ζήτησε να σταματήσει αμέσως η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, κάτι που έγινε τελικά.

Η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων επεσήμανε ότι η διαδικασία αυτή είναι αντίθετη με τις κείμενες διατάξεις καθώς:

α) Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 81 του ν. 4270/2014 περί Δημοσίου Λογιστικού «οι εισπράξεις δημοσίων εσόδων που πραγματοποιούνται από τους διαχειριστές ή τους ταμίες των Δ.Ο.Υ., τους ειδικούς ταμίες ή τα πρόσωπα (φυσικά ή νομικά) στα οποία έχει ανατεθεί η είσπραξη καθώς και το περιεχόμενο των χρηματοκιβωτίων των Δ.Ο.Υ. είναι ακατάσχετα».

β) Σύμφωνα με το άρθρο 966 του Αστικού Κώδικα, όπως αυτό έχει ερμηνευτεί από τη θεωρία και κριθεί από την νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων εξαιρούνται της κατάσχεσης ως πράγματα εκτός συναλλαγής, τα πράγματα που εξυπηρετούν δημόσιους σκοπούς, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται τα μέσα στέγασης και λειτουργίας των Δημόσιων Υπηρεσιών (μηχανήματα, έπιπλα κ.α. που χρειάζονται οι δημόσιες υπηρεσίες για τη διεξαγωγή του έργου τους), και ως εκ τούτου είναι ακατάσχετα.

Οι διατάξεις αυτές έχουν τεθεί προκειμένου να μην παρακωλύεται η λειτουργία των Δ.Ο.Υ. ενώ η παραβίασή τους ενέχει σύμφωνα με το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα, τον κίνδυνο διάπραξης ποινικού αδικήματος το οποίο διώκεται αυτεπαγγέλτως.