Δελτίο Τύπου

Ομιλία του Υπουργού Οικονομικών, Γκίκα Χαρδούβελη, στη Βουλή, στη συζήτηση επί του Κρατικού Προϋπολογισμού 2015

Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,

 Ο Προϋπολογισμός του έτους 2015, είναι ένας προϋπολογισμός που:

• Θα εκτελεστεί ομαλά και επιτυχημένα.
• Συνεχίζει μια σειρά από κρίσιμες διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία και το κράτος.
• Θωρακίζει και αυξάνει τη διεθνή αξιοπιστία μας.

Παράλληλα ο Προϋπολογισμός του 2015:

• Συνεχίζει την ελάφρυνση, έστω και μερικώς, των πιο επιβαρυμένων συμπολιτών μας.
• Προχωρά στη σταδιακή, και λελογισμένη, άρση φορολογικών βαρών.
• Συμβάλλει στη βελτίωση της αναπτυξιακής δυναμικής της ελληνικής οικονομίας, που έχει εμφανή θετική επίδραση στην απασχόληση.

Ως  αποτέλεσμα, τα βήματα μας από δω και πέρα μπορούν να είναι πολύ πιο σταθερά και πολύ πιο στοχευμένα.

Έχουμε αποδείξει ότι πετύχαμε μια εντυπωσιακή δημοσιονομική προσαρμογή τα τελευταία πέντε χρόνια και κανείς δεν  το αμφισβητεί.

Η χώρα έχει εξελιχθεί από ξεχωριστό παράδειγμα δημοσιονομικού εκτροχιασμού - όπως μας χαρακτήριζαν – δηλαδή από παράδειγμα αποφυγής, σε μοναδικό παράδειγμα δημοσιονομικής εξυγίανσης.

Βεβαίως, και το τονίζω, όλα αυτά έγιναν και με τεράστιο κόστος για τους ανθρώπους.  Η ανεργία είναι υψηλή και μακροχρόνια.  Πολύς κόσμος υποφέρει, και τα παιδιά μας χάνουν την ευκαιρία να ενταχθούν γρήγορα στην παραγωγή και να φτιάξουν τη ζωή τους.

Δεν έχουμε τελειώσει.  Δεν μπορούμε να επαναπαυθούμε.  Το ξέρουμε.  Έχουμε πολλά μπροστά μας.  Το βάρος της ευθύνης είναι μεγάλο. Χρειάζεται δύναμη, υπομονή και επιμονή.

Σταθεροποιήσαμε την οικονομία και τη  χώρα.  Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά.  Μπορεί να υπάρχουν  διαφωνίες, πολλές από αυτές εύλογες, για τον τρόπο της σταθεροποίησης, αλλά για την ανάγκη της κανείς δεν διαφωνεί. Αυτή η σταθεροποίηση ήταν μια αναγκαία συνθήκη προτού να έρθει η ομαλή, η βιώσιμη ανάπτυξη που θα στηρίζεται σε σταθερά θεμέλια.  

Ενώ η σταθεροποίηση είναι αναγκαία συνθήκη, δεν είναι συγχρόνως και ικανή συνθήκη για την ανάπτυξη. 

Ιδού λοιπόν το ερώτημα:  Μπορούμε να φέρουμε με την πολιτική μας και την ανάπτυξη στη χώρα μας, που με τη σειρά της θα φέρει και θέσεις εργασίας, και υψηλότερα εισοδήματα που θα ανακουφίσουν τους πολίτες; Νομίζω μπορούμε και το κάνουμε. 

• Αρκεί να μην δειλιάσουμε και λοξοδρομήσουμε στο τέλος της διαδρομής.
• Αρκεί να μην υποταχτούμε στη μιζέρια του χθες,  στις δυσκολίες και την απελπισία που έφερε η κρίση σε μας και στις οικογένειές μας και πάψουμε να βλέπουμε το αύριο, τις ευκαιρίες που μπορεί να προσφέρει και τις δυνατότητες μιας νέας αρχής για μας και τα παιδιά μας.  
• Αρκεί να επιμείνουμε στην ενάρετη και ορθολογική δημοσιονομική πολιτική και στη ριζοσπαστική μεταρρυθμιστική οικονομική πολιτική.
• Αρκεί να επικεντρωθούμε στη δημιουργικότητα του Έλληνα, στην αναδόμηση της οικονομίας, στο χτίσιμο των θεσμών, όπως η Δικαιοσύνη, η Εκπαίδευση, ή ο αποτελεσματικός και λειτουργικός  δημόσιος τομέας, μέσα από ένα σχέδιο που σταδιακά ξεδιπλώνει η Κυβέρνηση για την ολική επαναφορά της οικονομίας σε βιώσιμους ρυθμούς μεγέθυνσης. 

Η προσπάθεια για το χτίσιμο της νέας αναπτυξιακής πορείας της χώρας, όμως, έχει και κάποιες προϋποθέσεις.  Έχει και κάποια αυτονόητα, που τουλάχιστον στη Βουλή πρέπει να είναι ή να γίνουν αντιληπτά. 

Προσωπικά, θα προτιμούσα ως υπουργός των Οικονομικών να μπορώ να λειτουργώ και να διαπραγματεύομαι έχοντας ήδη εξασφαλίσει την αναγκαία κοινωνική και πολιτική συναίνεση, τουλάχιστον για αυτά τα αυτονόητα.

Και ποια είναι αυτά τα αυτονόητα;

• Ότι η χώρα μας είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απολαμβάνοντας όχι μόνον προνόμια, αλλά εφαρμόζοντας και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή την ιδιότητα.
• Ότι στοχεύουμε σε μια εξωστρεφή οικονομία, που αξιοποιεί τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, τόσο στα πλαίσια της Ευρωζώνης όσο και ευρύτερα στις διεθνείς αγορές.
• Ότι ενθαρρύνουμε, δεν εξοβελίζουμε, τις ιδιωτικές επενδύσεις γιατί αυτές κυρίως αποτελούν τον βιώσιμο δρόμο προς την ευημερία.
• Ότι η εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και ότι παραμένουν εκεί έξω ακόμη προς διόρθωση σημαντικές  παθογένειες και στρεβλώσεις στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, του δημοσίου τομέα και των θεσμών, γενικότερα.
• Ότι τα προβλήματα που έφερε η κρίση δεν αντιμετωπίζονται με ιδεολογικές εμμονές, αλλά με αντικειμενική ανάλυση της πραγματικότητας και με σαφείς προτάσεις για βελτίωση.
• Ότι τελικά είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα, δεμένοι με τη μοίρα του τόπου, και  πρέπει να δράσουμε συλλογικά, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς εντάσεις, αλλά με ωριμότητα και δημιουργική – όχι ψεύτικη - αντιπαράθεση μέσα σε αυτή την αίθουσα, με γνώμονα την επίλυση των προβλημάτων και τελικά το δημόσιο συμφέρον.

Πρέπει λοιπόν με παρρησία να πούμε την αλήθεια: Το κρίσιμο θέμα από εδώ και πέρα, το θέμα κλειδί για την ανάπτυξη και την τελική μείωση της ανεργίας,  είναι να  συνεχίσουμε με το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και μετά το τέλος του Μνημονίου.

Το νέο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα δεν μας το επιβάλλουν οι εταίροι. Αντίθετα, εμείς επιλέγουμε να το εφαρμόσουμε γιατί είναι ο μόνος δρόμος που θα μας εξασφαλίσει τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Το νέο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα είναι ο μόνος τρόπος για να ολοκληρώσουμε την προσπάθεια που έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής και να:

• Εμβαθύνουμε στην απελευθέρωση του ανταγωνισμού ώστε οι επιχειρήσεις να στρέφονται σε πιο ανταγωνιστικούς κλάδους και να μην επαναπαύονται, όπως πιθανόν συμβαίνει πολλές φορές,  στα κέρδη που τους εξασφαλίζει η κρατική προστασία.
• Ενισχύσουμε την αποτελεσματικότητα του Δημόσιου τομέα και της απονομής δικαιοσύνης όχι μόνο για να προσελκύσουμε νέες επενδύσεις αλλά και για να βελτιώσουμε τις υπηρεσίες που παρέχουμε στους πολίτες.
• Αναβαθμίσουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα ώστε να δημιουργήσουμε ακόμη καλύτερες βάσεις για τη μακροχρόνια ανάπτυξη.

Και όταν μιλάμε για μεταρρυθμίσεις εννοούμε εκείνες που:

• Πιθανώς να είναι επώδυνες για ορισμένες επαγγελματικές ομάδες, ή κάποιες συντεχνίες.
• Δεν μετακυλύουν τα προβλήματα στις μελλοντικές γενεές, αλλά τα αντιμετωπίζουν σε παρόντα χρόνο.
• Επιδιώκουν να προσαρμόσουν τις καλές πρακτικές του υπόλοιπου ανεπτυγμένου κόσμου και στη χώρα μας.

Σε κάθε περίπτωση, είναι αναγκαίο να σχεδιάζουμε τις μεταρρυθμίσεις προσεκτικά, να τις κοστολογούμε ρεαλιστικά και να τις εκτελούμε μεθοδικά και προγραμματισμένα.

Και, επιπλέον, να διασφαλίζουμε ότι από δω και μπρος οι μεταρρυθμίσεις θα έχουν κύκλους ζωής μεγαλύτερους από τους εκλογικούς κύκλους.  Ότι θα τις αγκαλιάζει σχεδόν σύσσωμο το πολιτικό σύστημα.

Μπορεί να δεσμευτεί σήμερα η Αντιπολίτευση για την ανάγκη συνέχισης των μεταρρυθμίσεων;   Μπορεί να δεσμευτεί σε ένα Εθνικό Πρόγραμμα πολιτικής που θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τις παθογένειες του οικονομικού μας συστήματος;  

Οι μεταρρυθμίσεις άλλωστε, είναι και θα είναι πάντα το ζητούμενο της ίδιας της Πολιτικής.  Ιδιαίτερα της Σύγχρονης Πολιτικής, για ένα κράτος που πρέπει να προσαρμόζεται και να εξελίσσεται σε ένα εξαιρετικά δυναμικό παγκοσμιοποιημένο οικονομικό και γεωπολιτικό περιβάλλον.

Μπορούν λοιπόν όλες οι πολιτικές δυνάμεις να συμβάλουν στην υιοθέτηση και την προώθηση μεταρρυθμίσεων;  Ή απλώς θα κρύβονται πίσω από την εύκολη λύση των παροχών;

Μπορούν να δεσμευτούν σε μια στροφή της οικονομικής πολιτικής προς τις  επενδύσεις και τις εξαγωγές;  Μια πολιτική που πραγματικά φέρνει εισοδήματα στη χώρα και θέσεις εργασίας;

Η συνταγή για έξοδο από την κρίση και ανάπτυξη δυστυχώς δεν έρχεται αποκλειστικά από τον τομέα των κρατικών παροχών και της κατανάλωσης .  Αυτή ήταν η συνταγή του παρελθόντος, που μας οδήγησε στο χείλος του γκρεμού. 

Το οικονομικό μοντέλο που βασίστηκε στην αύξηση της κατανάλωσης με ξέφρενο εσωτερικό και εξωτερικό δανεισμό δημοσίου και ιδιωτών, είναι ένα στρεβλό οικονομικό πρότυπο, που αν επαναληφθεί θα μας οδηγήσει – αυτή τη φορά – στην οριστική  καταστροφή.

Αντίθετα, σήμερα πρέπει να αυξήσουμε την παραγωγικότητά μας και την ικανότητα μας να πουλάμε στους ξένους αγαθά και υπηρεσίες που παράγουμε στον τόπο μας.  Ο στόχος αυτός υπηρετείται από τον εξορθολογισμό των δομών της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης, ακριβώς επειδή διευκολύνουν την εγχώρια παραγωγή. 

Με απλά λόγια, η ελληνική οικονομία έχει μακροχρόνιο πρόβλημα προσφοράς και όχι τόσο ζήτησης.

Αυτό σημαίνει ότι αν η παραγωγική δυναμικότητα της οικονομίας δεν βελτιωθεί, τότε η όποια αύξηση της ζήτησης θα μετατραπεί σε εισαγωγές και όχι σε ανάπτυξη.   Όποιος σήμερα προτείνει μέτρα τόνωσης της ζήτησης μέσω της αύξησης της κατανάλωσης και των δαπανών του δημοσίου, επί της ουσίας μας προτείνει να επαναλάβουμε τις πολιτικές που μας οδήγησαν στην κρίση.

Βέβαια, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους:  Κανείς δεν αρνείται ότι υπάρχει και θέμα ζήτησης.  Σε μια οικονομία σε κρίση, με τους πολίτες χωρίς δουλειές, τη νεολαία  να μη βρίσκει διέξοδο δημιουργικής απασχόλησης, με τα εισοδήματα πενιχρά, και με το καθημερινό βιοποριστικό άγχος στο ζενίθ, φυσικά και η κατανάλωση έχει μειωθεί. Φυσικά η συνολική ζήτηση στην οικονομία είναι μειωμένη σε σχέση με 5 χρόνια νωρίτερα.

Πώς, όμως, αναθερμαίνεται η συνολική ζήτηση στην οικονομία;  Πώς βρίσκει δουλειά και αποκτά εισόδημα ο πολίτης για να ξοδέψει;  Μήπως με τις παροχές του κράτους ή τη δημιουργία  κρατικών θέσεων εργασίας με λεφτά που δεν υπάρχουν και κανείς δεν μας δανείζει;  Όχι φυσικά.

Και στο κάτω-κάτω, αν είναι τόσο εύκολο να αναθερμανθεί μια οικονομία με μέτρα τόνωσης της συνολικής ζήτησης, τα οποία αποφασίζονται κεντρικά από την κυβέρνηση,  χωρίς κοστολόγηση και χωρίς χρηματοδότηση,  τότε όλες οι χώρες του κόσμου θα ήταν εύπορες.  Δεν θα υπήρχε φτώχεια πουθενά στον πλανήτη, αφού θα αρκούσε η πολιτική βούληση αναθέρμανσης της κάθε οικονομίας, μοιράζοντας θέσεις εργασίας, μοιράζοντας ευτυχία.

Δυστυχώς, η ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται με το μαγικό ραβδί.  Απαιτεί σκληρή δουλειά και προσπάθεια και, στη σημερινή Ελλάδα, μεγάλη υπομονή και επιμονή.  Οι ανισορροπίες δεκαετιών που απαξίωσαν την παραγωγική δομή της χώρας και που οδήγησαν στην κρίση των τελευταίων ετών δεν θεραπεύονται από τη μια μέρα στην άλλη.  

Και πρωταγωνιστής στην προσπάθεια μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας σε μια σύγχρονη, ανταγωνιστική οικονομία,  δεν μπορεί να είναι  πλέον το κράτος, αλλά ο ιδιωτικός τομέας.  Ένας ιδιωτικός τομέας, όμως, που δεν θα ακολουθεί μονοπωλιακές πρακτικές, θα ελέγχεται και θα σέβεται τις φορολογικές του υποχρεώσεις και τους εργαζόμενους.

Μπορούμε  να περιορίσουμε το ρόλο του κράτους στις κοινωνικές παροχές, στην εποπτεία και τον έλεγχο και, κυρίως, να μην τον επεκτείνουμε στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών, που αντικαθιστούν  τον ιδιωτικό τομέα;   Αυτό είναι το ζητούμενο.

Έτσι μόνο η Ελλάδα μπορεί να επουλώσει τη χαμένη παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών, την πλευρά της προσφοράς.  Έτσι μόνο τελικά θα δημιουργηθεί και ζήτηση στην οικονομία.  Η ανάπτυξη δεν διατάσσεται, ούτε δημιουργείται ξαφνικά με τόνωση της ζήτησης, ιδίως μέσω ακάλυπτων επιταγών.  Η ανάπτυξη χτίζεται μεθοδικά και με κόπο.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,  

Το «κλειδί» της ανάπτυξης του 2015  είναι οι ιδιωτικές επενδύσεις. Περιμένουμε αντιστροφή της αρνητικής τάσης των τελευταίων ετών και  ισχυρή ενίσχυση των επενδύσεων της τάξης του 11,7% και των εξαγωγών κατά 5,2%. 

Και η βασικότερη προϋπόθεση για την ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων είναι η σταθερότητα.  Όσο μια χώρα μειώνει την οικονομική και πολιτική αβεβαιότητα, τον αποκαλούμενο «συστημικό» κίνδυνο, τόσο οι επιχειρηματίες είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν το επιχειρηματικό ρίσκο μιας επένδυσης.

Όλα δείχνουν ότι αν η σταθερότητα παραμείνει, αν δεν εξοκείλουμε από τη θετική πορεία που τα τελευταία τρίμηνα έχει ήδη χαραχτεί, θα προσελκύσουμε  και σημαντικές άμεσες ξένες επενδύσεις.

Ας μην ξεχνάμε ότι ήδη οι άμεσες ξένες επενδύσεις έχουν προσεγγίσει και ξεπεράσει τα προ-κρίσης επίπεδα.

Σημαντικό ρόλο στην αναπτυξιακή πορεία κατέχει και η προσπάθεια για ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία.

• Μετά και την επιτυχή ολοκλήρωση των stress tests των τραπεζών, έχουν ήδη ξεκινήσει τα πρώτα βήματα από τον συγκεκριμένο κλάδο για την επανέναρξη της χρηματοδότησης της οικονομίας.  

• Είναι η ώρα για τις υγιείς επιχειρήσεις να αξιοποιήσουν τις χρηματοδοτικές ευκαιρίες, που δημιουργούνται για να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις και να επεκτείνουν τον κύκλο εργασιών τους.
• Δεν στηρίζουμε όμως την ανάκαμψη της ρευστότητας μόνο στην τραπεζική χρηματοδότηση.   Υλοποιούμε πλέον εμπροσθοβαρώς  το ΕΣΠΑ.
• Επίσης, ανταποκριθήκαμε στην ευρωπαϊκή πρωτοβουλία Juncker για πρόσθετες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις στην πραγματική οικονομία την επόμενη τριετία.  Καταθέσαμε προτάσεις στην Ομάδα δράσης για επενδυτικά έργα στη χώρα μας στους τομείς προτεραιότητας, όπως ψηφιακή οικονομία, ενέργεια, μεταφορές, κοινωνικές υποδομές και περιβάλλον.
• Θα χρησιμοποιήσουμε  τα  χρηματοδοτικά εργαλεία που παρέχονται και με τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τη στήριξη των εξαγωγών.
• Θα συνεχίσουμε και την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Μάλιστα αναμένουμε ότι η συγκεκριμένη διαδικασία θα επιταχυνθεί τους επόμενους μήνες.

Το 2015  η αναπτυξιακή δυναμική αλλά και η δημοσιονομική επίδοση της χώρας θα ωφεληθούν σημαντικά από την εκτέλεση του Προγράμματος Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου.

Μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου 2015, αναμένεται να ολοκληρωθούν 7 ακόμα μεγάλοι διαγωνισμοί.

Ενδεικτικά αναφέρω την εξαιρετικά επιτυχή ολοκλήρωση του διαγωνισμού παραχώρησης περιφερειακών αεροδρομίων. Το εφάπαξ τίμημα ανήλθε  €1,2 δισ. και το ετήσιο εγγυημένο μίσθωμα ανήλθε στα 23 εκατ. Ευρώ, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία στην αγορά.

Οι επενδύσεις που αναμένεται να υλοποιηθούν από τον ανάδοχο για τα τέσσερα πρώτα χρόνια της συγκεκριμένης επένδυσης ανέρχονται σε €330 εκατ. σε σύνολο αναμενόμενων επενδύσεων περίπου €1,4 δισ. για το σύνολο της περιόδου παραχώρησης.

Μέσα από την εκτέλεση αυτής της σύμβασης παραχώρησης θα αναβαθμίσουμε τις πύλες εισόδου των εκατομμυρίων τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα.

Αυτό εδραιώνει την επίτευξη των στόχων των αποκρατικοποιήσεων, αφού με την ολοκλήρωση της συναλλαγής που αναμένεται εντός του πρώτου τριμήνου του 2015, τα συνολικά έσοδα αποκρατικοποιήσεων θα έχουν ήδη υπερβεί τα €6,7 δισ.

Γενικότερα, όμως, δεν πρέπει να εστιάσουμε μόνο στα έσοδα του Προγράμματος.  Κάθε μία από αυτές τις διαδικασίες αξιοποίησης των έως τώρα αδρανών ή και ζημιογόνων περιουσιακών στοιχείων μπορούν  να  προσελκύσουν ιδιωτικά κεφάλαια που θα συμβάλουν:

• Στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
• Στην αναβάθμιση της χώρας μας στο παγκόσμιο οικονομικό χάρτη.

Παράλληλα, καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια στη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας.   Πριν λίγες μέρες προχωρήσαμε στην έναρξη λειτουργίας της Πρότυπης Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας.   Με αυτό τον τρόπο, δίνουμε τη δυνατότητα στον πολίτη να έχει πρόσβαση σε εφαρμογές που αφορούν:

• την ακίνητη περιουσία όλου του δημόσιου τομέα,
• τις κοινωφελείς περιουσίες,
• τον αιγιαλό που χαράσσεται για πρώτη φορά σε ολόκληρη την ακτογραμμή της χώρας μας,
• τις στεγάσεις των δημόσιων υπηρεσιών με όλα τα στοιχεία μισθώσεων και δαπανών.

Η επιστροφή της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης θα έχει και άμεση θετική δημοσιονομική επίπτωση.  Η Ελλάδα το 2015, για πρώτη φορά στη μεταπολεμική περίοδο, θα πετύχει  ισοσκελισμένο ισοζύγιο Γενικής Κυβέρνησης.

Με απλά λόγια, για πρώτη φορά τα δημόσια έσοδα αρκούν για να καλύψουμε όλες τις δημόσιες δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων και των τόκων του δημόσιου χρέους.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η χώρα θα πάψει να δανείζεται.  Θα δανείζεται, αλλά για να                  αποπληρώνει στη λήξη τους τα προηγούμενα δανεικά.   Το σύνολο του χρέους δεν θα αυξάνεται όσο οι προϋπολογισμοί παραμένουν ισοσκελισμένοι.

Η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης συνδέεται και με την πρόβλεψη για αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά €1,4 δισ. το 2015.

Αυτό θα γίνει χωρίς την καταφυγή σε πρόσθετες, πέραν των ήδη ψηφισμένων, φορολογικές επιβαρύνσεις των πολιτών.  Η  αύξηση των εσόδων του Δημοσίου,  προφανώς και προέρχεται από την προβλεπόμενη μεγέθυνση της οικονομίας, μεγαλώνει δηλαδή η πίτα, άρα μεγαλώνουν τα έσοδα. 

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Ο Προϋπολογισμός του 2015 είναι μια εικόνα της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια.  Δεν είναι απλά η απαρίθμηση των δημοσιονομικών μεγεθών του επόμενου έτους και οι παραδοχές στις οποίες  στηρίζονται οι στόχοι αυτοί.

Η ελληνική οικονομία έχει πλέον τη δυνατότητα στα επόμενα έτη να εξασφαλίζει ταυτόχρονα:

• Αξιοσημείωτη οικονομική ανάπτυξη με βελτίωση της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας.
• Σταδιακή μείωση της ανεργίας.
• Ελάφρυνση των βαρών που επωμίστηκαν οι Έλληνες πολίτες τα χρόνια της κρίσης.
• Ισορροπημένα δημοσιονομικά μεγέθη και μείωση του δημόσιου χρέους.
• Ισορροπημένα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών.

Ο Προϋπολογισμός του 2015 σηματοδοτεί την ολοκλήρωση μιας μεγάλης προσπάθειας που κατέβαλαν οι Έλληνες πολίτες.   Οι πολίτες αυτοί πόνεσαν και πονούν.  Νιώθουν ακόμα την κρίση στο πετσί τους.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θέλουν ειλικρινείς κουβέντες που δεν  εξωραΐζουν το παρόν.  Δεν θέλουν ακάλυπτες επιταγές, ούτε υποσχέσεις που δεν τεκμηριώνονται από τα πραγματικά στοιχεία.

Θέλουν  υπεύθυνες  πράξεις,  και πραγματικές τομές που θα αξιοποιήσουν την δική τους προσπάθεια για να ζήσουν τα παιδιά τους καλύτερα. 

Μόνο έτσι θα πειστούν, θα ξαναδείξουν εμπιστοσύνη και θα στηρίξουν την προσπάθεια που κάνουμε για ένα καλύτερο αύριο. Για να αποκαταστήσουμε τις απώλειες των τελευταίων χρόνων, να φέρουμε θέσεις εργασίας και να χαράξουμε μια νέα πορεία για τη χώρα.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Οι ημέρες συζήτησης και ψήφισης του προϋπολογισμού συμβαίνει να είναι ταυτόχρονα και οι ημέρες των πιο εντατικών διαβουλεύσεων με τους εταίρους μας.

Οι διαβουλεύσεις σχετίζονται με το κλείσιμο της τελευταίας αξιολόγησης του Μνημονίου. 

Κατά συνέπεια, οι διαβουλεύσεις είναι περισσότερο περίπλοκες από το παρελθόν.

Η διαδικασία περιπλέκεται περαιτέρω και από το γεγονός ότι το 2015 η Ελλάδα θα μπει σε μια νέα σχέση με τους Ευρωπαίους εταίρους μας και με το ΔΝΤ.  Η νέα αυτή – και πιο χαλαρή - σχέση απαιτεί σήμερα να προχωρήσουν πολλές νέες γραφειοκρατικές διαδικασίες, εγκρίσεις από τα Κοινοβούλια των χωρών, κλπ.

Θέλω να πιστεύω ότι όλες οι πλευρές έχουμε επίγνωση ότι σε μια διαπραγμάτευση, μετά τη θέση και την αντίθεση, έπεται η σύνθεση.

Και είμαι πεπεισμένος ότι αυτή η διαδικασία της τελικής αξιολόγησης σύντομα θα οδηγηθεί σε ένα θετικό αποτέλεσμα.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Σας καλώ όλους να εγκρίνετε σήμερα τον Προϋπολογισμό του έτους 2015.

Σας ευχαριστώ.