Στην πρώτη σημείωση, ως προς τη σελίδα 789  η λέξη που αναφέρεστε (παρασχέθηκε) είναι ορθή. Για να το καταλάβετε, σημειώνουμε ότι, όταν έχουμε υπηρεσία που διαρκεί, τότε η απόδειξη εκδίδεται όταν ένα μέρος της υπηρεσίας έχει ήδη παρασχεθεί και θεωρείται ότι έχει παρασχεθεί μόνο όταν το τίμημα καθίσταται απαιτητό. Το ίδιο νόημα θα παρήγαγε και η φράση "έχει εν μέρει ολοκληρωθεί" (όχι απλά ολοκληρωθεί), αλλά γεννά ερωτηματικά περισσότερα της χρησιμοποιούμενης  από εμάς έκφρασης, η οποία στο σύνολο της δεν επιδέχεται αμφισβητήσεων.
Στη δεύτερη σημείωση σας, σελ.795 παράδειγμα 5, σε σχέση με την παρ. 5 της σελ. 676: Κατά αρχήν ευχαριστούμε γαι την λεπτομερειακή ανάγνωση του βιβλίου. Και τα δύο είναι σωστά. Απλά το θεωρητικό μέρος που διαβάζετε στη σελ.676 καλύπτει το σύνολο των περιπτώσεων της συνεχιζόμενης υπηρεσίας. Το παράδειγμα, θέλει να δείξει στους τέως ελευθερους επαγγελματίες ότι δεν εκδίδουν αποδείξεις με την είσπραξη και ότι για υπηρεσίες που ένα μέρος τους ολοκληρώνεται και είναι απαιτητή η αμοιβή τους πρέπει να το εμφανίσουν στη χρήση που αναλογεί προς φορολογία, δεδομένων των γενικών αρχών που εφαρμόζονται στη φορολογία εισοδήματος και συγκεκριμένα, των αρχών του "δεδουλευμένου" και "της αυτοτέλειας των χρήσεων¨.
Τέλος αναφέρουμε ότι πράγματι προσπαθούμε να καλύπτουμε τη φορολογία συνδυαστικά, ιδιαιτέρως μάλιστα στα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα που είναι ένας νόμος πλαίσιο και δίνει μεγάλα περιθώρια στην οντότητα να οργανώσει με δικό της τρόπο τα λογιστικά της αρχεία, αλλά φέρει το βάρος της τεκμηρίωσης  και έχει την υποχρέωση της ορθής εμφάνισης των προς φορολογία εσόδων, δαπανών και εν τέλει αποτελεσμάτων.

κ. Σταματόπουλε
σας ευχαριστώ και για την αμεσότητα στην απάντησή σας αλλά και για τα καλά σας λόγια.
Άλλωστε, μετά από 20 χρόνια στο επάγγελμα, θεωρώ υποχρέωση μου να «ξεσκονίζω» τα έργα σας.

Καλό βράδυ.