Κριτήριο για τον υπολογισμό της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης από δευτερεύουσα κατοικία αποτελεί το διάστημα μέσα στο χρόνο που η κατοικία αυτή βρίσκεται στην ιδιοκτησία του φορολογούμενου (ή το διάστημα για το οποίο τη μισθώνει).
Για τις ανάγκες υπολογισμού των τεκμηρίων δαπανών διαβίωσης, δεν εξετάζεται το διάστημα χρήσης της κατοικίας (δηλ. εάν πραγματικά χρησιμοποιείται για 2, 3 ή 6 μήνες). Από το οικονομικό έτος 2011, επιπρόσθετα, δεν ισχύει ο περιορισμός της ετήσιας δαπάνης διαβίωσης που προκύπτει από τις δευτερεούσες κατοικίες σε 3 μήνες το έτος. (Σχετική η Εγκ. ΠΟΛ. 1135/2010).
Συνάγεται από το παραπάνω ότι εφόσον ο φορολογούμενος έχει στην ιδιοκτησία του καθ' όλο το έτος μία δευτερεούσα κατοικία, η ετήσια αντικειμενική δαπάνη θα υπολογιστεί ορθά για ολόκληρο το έτος και ανεξάρτητα από τους μήνες που πραγματικά τη χρησιμοποιεί. Αυτό αφορά συγκεκριμένα τον υπολογισμό των τεκμηρίων  δαπανών διαβίωσης και δε συνδέεται με το ζήτημα προσδιορισμού της μόνιμης κατοικίας του φορολογούμενου.
Γενικότερα σημειώνεται ότι από 1.1.2011 και μετά, σύμφωνα με την περ. η’ του άρθρου 18 του Κ.Φ.Ε., τα τεκμήρια δαπανών διαβίωσης (άρθρο 16 Κ.Φ.Ε.) και δαπανών απόκτησης περιουσιακών στοιχείων (άρθρο 17 Κ.Φ.Ε.) δεν εφαρμόζονται "προκειμένου για φυσικό πρόσωπο που έχει τη φορολογική του κα­τοικία (κατοικία ή συνήθη διαμονή) στην αλλοδαπή, εφόσον δεν αποκτά εισόδημα στην Ελλάδα."