1019621/1887/332/Β0014/15.11.2006

ΘΕΜΑ: Φορολογική μεταχείριση της δωρεάν παροχής γεύματος στο προσωπικό.

Σε απάντηση του ανωτέρω σχετικού σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

Ι. Δ/ΝΣΗ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Κώδικα Φ.Π.Α. (ν.2859/2000), αντικείμενο του φόρου είναι η παράδοση αγαθών και η παροχή υπηρεσιών, εφόσον πραγματοποιούνται από επαχθή αιτία στο εσωτερικό της χώρας από υποκείμενο στο φόρο που ενεργεί με αυτή την ιδιότητα.

2. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης γ’ του άρθρου 9 του ιδίου ως άνω Κώδικα Φ.Π.Α., θεωρείται ως παροχή υπηρεσιών που υπάγεται στο φόρο προστιθέμενης αξίας η από υποκείμενο στο φόρο χρησιμοποίηση δικών του υπηρεσιών για τις ανάγκες της επιχείρησής του, εφόσον πρόκειται για υπηρεσίες που προβλέπουν οι διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 30, για τις οποίες δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης του φόρου σε περίπτωση λήψης όμοιων υπηρεσιών από άλλον υποκείμενο.

3. Με τις διατάξεις της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 4 του άρθρου 30 του Κώδικα Φ.Π.Α. ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης του φόρου με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί οι δαπάνες στέγασης, τροφής, ποτών, μετακίνησης και ψυχαγωγίας για το προσωπικό ή τους εκπροσώπους της επιχείρησης.

4. Σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης γ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 19 του Κώδικα Φ.Π.Α., ως φορολογητέα αξία για την προβλεπόμενη από την περίπτωση γ’ του άρθρου 9 παροχή υπηρεσιών λαμβάνεται η κανονική αξία τους.

Ως κανονική αξία θεωρείται το ποσό που θα έπρεπε, κάτω από κανονικές συνθήκες λειτουργίας της αγοράς, να καταβάλλει οποιοσδήποτε λήπτης για να επιτύχει τη λήψη της υπηρεσίας από πρόσωπο που παρέχει ανεξάρτητα τις υπηρεσίες αυτές στο εσωτερικό της χώρας.

5. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η δωρεάν παροχή γευμάτων από εκμεταλλευτή εστιατορίου στο προσωπικό του, επειδή συνιστά υπηρεσία για την οποία δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης του φόρου σε περίπτωση λήψης όμοιας υπηρεσίας από άλλον υποκείμενο στο φόρο, σύμφωνα με την περίπτωση δ’ της παραγράφου 4 του άρθρου 30 του Κώδικα Φ.Π.Α., εμπίπτει στην περίπτωση γ' του άρθρου 9 του ιδίου Κώδικα. Συνεπώς, για την υπηρεσία αυτή υπάρχει υποχρέωση καταβολής Φ.Π.Α. στην κανονική της αξία.

ΙΙ. ΦOPOΛOΓlA ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της περιπτ. γ' της παραγρ. 1 του άρθρου 31 του ν.2238/1994, από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων που τηρούν επαρκή και ακριβή βιβλία και στοιχεία Β' και Γ κατηγορίας του Κ.Β.Σ., εκπίπτει η αξία των πρώτων και βοηθητικών υλών που χρησιμοποιήθηκαν, καθώς και των άλλων εμπορεύσιμων αγαθών, στην οποία περιλαμβάνονται και οι ειδικές δαπάνες επεξεργασίας, αποθήκευσης, μεταφοράς, ασφαλείας κ.λπ.

2. Επίσης, με την αρ. 1017618/10261/Β0012/ΠΟΛ 1028/17.2.2006 Α.Υ.Ο.Ο. η οποία εκδόθηκε κατ' εξουσιοδότηση της παρ.19 του ίδιου άρθρου και νόμου ορίζεται ότι, το κόστος της τροφής (ελαφρύ γεύμα, δείπνο) που χορηγείται κατά τη διάρκεια του ωραρίου εργασίας στους εργαζομένους και κατά ανώτατο όριο τα έξι (6) ευρώ ανά εργαζόμενο ημερησίως, εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων, χωρίς να αποτελεί για τους δικαιούχους εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες.

3. Από τα ανωτέρω συνάγεται, ότι στην περίπτωση που ομόρρυθμη εταιρεία με αντικείμενο εργασιών εστιατόριο χορηγεί στους εργαζομένους της, κατά τη διάρκεια του ωραρίου εργασίας τους τροφή (ελαφρύ γεύμα, δείπνο), η οποία προέρχεται από τα ημερήσια παραγόμενα γεύματα, το κόστος αυτής και μέχρι έξι (6) ευρώ ανά εργαζόμενο ημερησίως, εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα της ως αναλωθείσα πρώτη ύλη, σύμφωνα με τις διατάξεις της πιο πάνω Υπουργικής Απόφασης και της περιπτ. γ' της παραγρ. 1 του άρθρου 31 του ν.2238/1994, δηλαδή εκπίπτει μέσω του κόστους πωληθέντων.

ΙΙΙ. ΚΩΔΙΚΑΣ ΒΙΒΛΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 του π.δ.186/1992 (Κ.Β.Σ.) στις περιπτώσεις αυτοπαράδοσης αγαθών ή ιδιοχρησιμοποίησης υπηρεσιών που προβλέπονται από το ν.1642/1986 (ήδη ν.2859/2000) εκδίδεται απόδειξη αυτοπαράδοσης. Αντί της απόδειξης αυτής μπορεί να εκδίδεται άλλο στοιχείο αξίας του Κ.Β.Σ., εφόσον κατά την έκδοσή τους αναγράφεται η ένδειξη "απόδειξη αυτοπαράδοσης".

2. Περαιτέρω σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του Κ.Β.Σ. ο επιτηδευματίας της δεύτερης κατηγορίας για την άσκηση του επαγγέλματός του τηρεί βιβλίο εσόδων - εξόδων, σε ξεχωριστές στήλες του οποίου καταχωρεί:

α) Το είδος του δικαιολογητικού, τον αύξοντα αριθμό και τη χρονολογία έκδοσης ή λήψης του, καθώς και το ονοματεπώνυμο ή την επωνυμία του εκδότη των στοιχείων αγορών και εξόδων.

β) Τα ακαθάριστα έσοδα από την πώληση εμπορευμάτων, προϊόντων, πρώτων υλών, από την παροχή υπηρεσιών και από λοιπές πράξεις.

γ) Τις δαπάνες για αγορά αγαθών, διακεκριμένα και ανάλογα με τον προορισμό τους για μεταπώληση ή παραγωγή προϊόντων, τις δαπάνες λήψης υπηρεσιών, τα γενικά έξοδα και λοιπές πράξεις.

δ) Τις επιστροφές και τις εκπτώσεις που γίνονται με ιδιαίτερο στοιχείο επί των πιο πάνω πράξεων, οι οποίες μπορεί να καταχωρούνται αφαιρετικά από τις αντίστοιχες στήλες.

ε) Το Φ.Π.Α. που αντιστοιχεί στις πιο πάνω πράξεις.

3. Επίσης σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης β' της παραγράφου 4 του άρθρου 6 του Κ.Β.Σ. σε ιδιαίτερο χώρο του βιβλίου εσόδων - εξόδων καταχωρούνται διακεκριμένα οι αυτοπαραδόσεις αγαθών ή η ιδιοχρησιμοποίηση υπηρεσιών.

4. Με βάση τις διατάξεις που προαναφέρονται και όσα διαλαμβάνονται στα προηγούμενα κεφάλαια του παρόντος συνάγεται ότι ο εκμεταλλευτής εστιατορίου, για τα γεύματα που προσφέρει στο προσωπικό του δωρεάν, υποχρεούται να εκδίδει απόδειξη αυτοπαράδοσης και να καταχωρεί αυτή σε ιδιαίτερο χώρο του βιβλίου εσόδων - εξόδων που τηρεί. Επίσης προκύπτει ότι εφόσον το κόστος αυτών των γευμάτων εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδά του μέσω του κόστους πωληθέντων, δεν απαιτείται η διενέργεια άλλης εγγραφής στο εν λόγω βιβλίο, πέραν αυτής που πραγματοποιήθηκε κατά την αγορά των εν λόγω αγαθών.