1086245/562/0015/25.9.2007

ΘΕΜΑ: Κλοπή ταμειακής μηχανής.

Απαντώντας στην από 9.9.2007 αίτησή σας με την οποία θέτετε ερώτημα σχετικά με την επιβολή προστίμου σε περίπτωση κλοπής ταμειακής μηχανής λαμβανομένου υπόψη ότι το γεγονός αυτό βεβαιώνεται με σχετικό έγγραφο της αστυνομίας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Με τις διατάξεις της περίπτωσης στ΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 10 του ν. 1809/1988, όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με την παράγραφο 19 του άρθρου 34 του ν. 3522/2006, στην περίπτωση απώλειας φορολογικού μηχανισμού ή συστήματος εφαρμόζεται η Βάση Υπολογισμού No 1 και ο συντελεστής βαρύτητας ορίζεται ανάλογα με το ποιο πρόσωπο είναι υπαίτιο, όπως ειδικότερα προβλέπεται στις υποπεριπτώσεις στ1 και στ2 της ίδιας ως άνω περίπτωσης.

2. Επίσης, με τις διατάξεις της περ. θ΄ της παρ. 8 του άρθρου 5 του ν. 2523/1997, όπως ισχύει, ορίζεται ότι θεωρείται αυτοτελής παράβαση η μη διαφύλαξη κάθε βιβλίου ή κατάστασης που υποκαθιστά βιβλίο ή ανά πενήντα (50) φύλλα φορολογικών στοιχείων ή άλλων δικαιολογητικών εγγράφων για όσο χρόνο ορίζεται από τις διατάξεις του Κ.Β.Σ., εκτός εάν η μη διαφύλαξη οφείλεται αποδεδειγμένα σε ανωτέρα βία.

3. Επειδή στη φορολογική μνήμη της ταμειακής μηχανής καθώς και στις χάρτινες ταινίες που περιέχονται στο σώμα αυτής από τις οποίες προέρχονται και τα ημερήσια δελτία αναφοράς, καταγράφονται- ενταμιεύονται οι ημερήσιες συναλλαγές των λιανικών πωλήσεων αγαθών και υπηρεσιών από το χρήστη επιτηδευματία, τα ανωτέρω εξομοιούνται με φορολογικά στοιχεία και πρέπει να φυλάσσονται ως τέτοια, για όσο χρόνο ορίζεται κάθε φορά από τις ισχύουσες διατάξεις του Κ.Β.Σ.

4. Περαιτέρω, από τη δικαστηριακή και διοικητική νομολογία έχει γίνει δεκτό ότι για να μην επιβληθεί πρόστιμο για απώλεια φορολογικών στοιχείων (συμπεριλαμβανομένης της φ.τ.μ.) που επήλθε συνεπεία ανωτέρας βίας, δηλαδή γεγονότος απρόβλεπτου που δεν μπορούσε να αποτραπεί με μέτρα άκρας επιμέλειας και σύνεσης (π.χ. κλοπή, πυρκαγιά, πλημμύρα κ.λ.π.), ο υπόχρεος πρέπει να έχει επιδείξει τη δέουσα επιμέλεια για τη διαφύλαξη αυτών. Πρέπει να προκύπτει δηλαδή ότι παρά τα μέτρα που έλαβε ο υπόχρεος, το γεγονός δεν μπόρεσε να αποτραπεί (έγγραφά μας 1038851/457/0015/21.4.2003, 1042878/274/15.5.2007 και ΣτΕ 1664/1971, 935/1977).

5. Τέλος, το πότε υπάρχει ανωτέρα βία είναι θέμα πραγματικό και κρίνεται από πραγματικά περιστατικά και τα αποδεικτικά στοιχεία που θα προσκομίσει ο φορολογούμενος (π.χ. εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης, εκθέσεις αστυνομικής αρχής κ.α.) στον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ., στον οποίο ανήκει και η αρμοδιότητα εξέτασης και εκτίμησης των πραγματικών αυτών περιστατικών.