Υπουργείο Εργασίας
και Κοινωνικής Ασφάλισης

Αθήνα, 27 Μαρτίου 2024

Δελτίο Τύπου

Ομιλία Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Δόμνας Μιχαηλίδου, στην ολομέλεια της Βουλής

Συνέχιση της συζήτησης επί της προτάσεως δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης, που υπέβαλαν οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων «ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ» κ. Νικόλαος Ανδρουλάκης, «ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» κ. Σωκράτης Φάμελλος, «ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» κ. Αλέξανδρος [Αλέξης] Χαρίτσης, «ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου και οι Βουλευτές των Κοινοβουλευτικών τους Ομάδων σύμφωνα με τα άρθρα 84 του Συντάγματος και 142 του Κανονισμού της Βουλής.

Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. 

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές ένα χρόνο πριν το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών συγκλόνισε τη χώρα από άκρη σε άκρη. Δύο τρένα συγκρούστηκαν μετωπικά και ως αποτέλεσμα 57 συμπολίτες μας, κυρίως φοιτητές, κυρίως παιδιά, έχασαν τη ζωή τους. 

Το δυστύχημα των Τεμπών πλήγωσε την ελληνική κοινωνία. Κανένας πολίτης δεν μπορεί να μείνει παγερός απέναντι στον πόνο του γονιού που έχασε το παιδί του. 

Απέναντι στην φράση «πάρε με όταν φτάσεις σπίτι», την οποία οι περισσότεροι από εμάς την έχουμε ακούσει από τους γονείς μας, άλλοι τη λέμε οι ίδιοι στα παιδιά μας και η απάντηση στη φράση αυτή εκείνο το βράδυ ήταν η απόλυτη σιωπή. 

Και όταν λέω κανένας, εννοώ κανένας. Κανένας πολίτης, κανένας πολιτικός, είτε είναι μπλε, είτε είναι πράσινος, είτε είναι κίτρινος, είτε είναι κόκκινος. 

Μετά από αυτό μόνο δύο πράγματα έχουν σημασία. Η δικαίωση των θυμάτων και το «ποτέ ξανά». Η Κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μάλιστα από την πρώτη στιγμή στάθηκαν στο πλευρό των θυμάτων αποφασισμένοι να συμβάλουν με κάθε θεσμικό΄, με κάθε νόμιμο τρόπο ώστε να μάθουμε την αλήθεια και να αποδοθεί δικαιοσύνη. 

Σήμερα ένα χρόνο μετά, συζητούμε για πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσαν κόμματα της αντιπολίτευσης με κύρια κατηγορία την προσπάθεια συγκάλυψης των πραγματικών ενόχων, που οι προσυπογράφοντες βουλευτές φαίνεται ήδη να γνωρίζουν, παρόλο του ότι η δικαστική έρευνα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. 

Η πρόταση βέβαια και δυστυχώς αν θέλετε, γιατί βρίσκεται και σε μία σύγχυση, διανθίζεται και με μια σειρά από άλλους λόγους. Τις υποκλοπές, τα email της κυρίας Ασημακοπούλου, λίγο από την ακρίβεια, για να γίνει πιο πειστικό το συμπέρασμα, ότι η Κυβέρνηση λέει της Νέας Δημοκρατίας είναι μία επικίνδυνη Κυβέρνηση, μια επικίνδυνη Κυβέρνηση που πρέπει να πέσει. 

Όμως η αλήθεια είναι ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν κρύφτηκε και δεν κρύβεται ποτέ. Αναγνώρισε λάθη, αναγνώρισε αστοχίες. Πήρε και εξακολουθεί και σήμερα να παίρνει μέτρα για να τα αντιμετωπίσει. 

Δεν θα μιλήσω για όλα αυτά. Αυτά ήδη τα κάνουν και θα τα κάνουν οι αρμόδιοι Υπουργοί. Ήδη ο Υπουργός Μεταφορών μίλησε για το έργο του Υπουργείου του και για τα μέτρα που λαμβάνονται  για ασφαλείς μεταφορές, για ασφαλείς συγκοινωνίες. 

Θα ήθελα όμως να μιλήσω όχι τόσο ως Υπουργός της Κυβέρνησης αυτής, αλλά ως μέλος αυτού του Κοινοβουλίου για την υποτιθέμενη προσπάθεια συγκάλυψης της αλήθειας για το δυστύχημα των Τεμπών. 

Της αλήθειας που ακούστε αυτό, της αλήθειας που γνωρίζει η αντιπολίτευση, όχι όμως οι δικαστικές αρχές οι οποίες την αναζητούν. 

Για την αντιπολίτευση η σταγόνα, λέει, που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν οι νέες συγκλονιστικές αποκαλύψεις, που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες. Ποιες μέρες; Τις τελευταίες 365 μέρες. 

Δημοσίευμα γνωστής, σοβαρής εφημερίδας, αποκαλύπτει με πηχυαίους τίτλους ότι «λίγες μέρες μετά το δυστύχημα κυκλοφόρησε λέει μονταρισμένο ηχητικό, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης». Τίποτα πιο στρεβλό, τίποτα πιο αναληθές. 

Και ποιον λέτε να συνέφερε η παραποίηση της αλήθειας; Μα φυσικά την κυβέρνηση αυτή, που θέλει να απαλλαγεί από τις ευθύνες της. Τίποτα πιο στρεβλό, τίποτα πιο αναληθές και αν θέλετε τίποτα πιο παραπλανητικό. 

Δυστυχώς για το πολιτικό μας σύστημα κάποιοι βολεύονται οι ευθύνες να διοχετεύονται απρόσωπα σε μία ένοχη κυβέρνηση, από το να καταλογιστούν ευθύνες για συγκεκριμένες πράξεις, για συγκεκριμένες παραλείψεις, σε συγκεκριμένα πρόσωπα και δεν αναφέρομαι βέβαια μόνο στο σταθμάρχη. 

Τι γνωρίζουμε σήμερα ως σκληρό δεδομένο γι΄ αυτή την τραγική νύχτα; Εκείνη τη μοιραία νύχτα γνωρίζουμε ότι ο γενικός κανονισμός κινήσεως παραβιάστηκε εφτά φορές. Εφτά φορές κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Υπάρχει κάποιος αλήθεια στην αίθουσα αυτή που να απορρίπτει συλλήβδην αυτό το πράγμα; 

Αμφιβάλλει κανείς ότι η τραγωδία θα είχε αποφευχθεί αν εκείνη τη μέρα είχαν τηρηθεί οι κανόνες κίνησης των τρένων; Θέλω να πιστεύω πως όχι. Ένα όχι, που κάθε λογικός άνθρωπος δέχεται και δεν χρειάζεται καμία μονταζιέρα για να το δεχτεί. 

Παρόλα αυτά επιμένετε ότι η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από την παραποίηση αυτού του συγκεκριμένου ηχητικού. Ενός ηχητικού που δεν έδωσε η κυβέρνηση, ενός ηχητικού το οποίο είναι στα χέρια της δικαιοσύνης. 

Αγαπητοί συνάδελφοι ξέρετε πότε αυτό θα είχε νόημα και ουσία μια κατηγορία τέτοιου τύπου για παραποίηση στοιχείων; Αν η κυβέρνηση επιχειρούσε να παραπλανήσει ή να χειραγωγήσει τη δικαιοσύνη. 

Όμως όλοι γνωρίζετε ότι αυτό δεν έχει συμβεί, ολόκληρο το ηχητικό υλικό έχει δοθεί αυτούσιο και χωρίς καμία επεξεργασία στις δικαστικές αρχές, ώστε η δικαιοσύνη ως, το τονίζω, η δικαιοσύνη ως η μόνη αρμόδια να κάνει τη δουλειά της και να αποδώσει τις ευθύνες εκεί που η ίδια κρίνει. 

Σε αυτή τη διαδικασία κανείς και καμία δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο, όποιος και να είναι, σε όποια θέση κι αν βρίσκεται. Αλλά η κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι δικαιοσύνη. Οι ρόλοι των δύο είναι διακριτοί και ευτυχώς είναι διακριτοί και για αυτό το λόγο είμαστε κράτος δικαίου.  

Ρόλος δικός μας, της Κυβέρνησης, είναι να μην παρεμποδίζουμε και ακόμα περισσότερο να διευκολύνουμε το ρόλο της δικαιοσύνης εκεί που από την δική μας την πλευρά μπορούν τα στοιχεία να δοθούν με μεγαλύτερη ταχύτητα.

Και όχι, δεν υποστηρίζω ότι η Κυβέρνηση στην οποία έχω την τιμή να μετέχω τα κάνει και τα κάνουμε όλοι τέλεια. Είμαι η τελευταία που θα το ισχυριστώ.

Και όχι, δεν είμαστε περήφανοι για την κατάσταση στον ελληνικό σιδηρόδρομο. Όμως ακούστε με σε αυτό, θα τον παραδώσουμε σε καλύτερη κατάσταση από ότι τον παραλάβαμε.  Θα τον κάνουμε καλύτερο. Και θα τον  κάνουμε ασφαλέστερο. 

Ναι, πρέπει όμως να περιορίσουμε στο ελάχιστο δυνατό το ενδεχόμενο του ανθρώπινου λάθους.  Η τεχνολογία μας δίνει τη δυνατότητα να το πράξουμε και οφείλουμε να το πράξουμε.

Η ολοκλήρωση της σύμβασης 717 ναι θα συμβάλει στην κατεύθυνση αυτή. Όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ακόμα και αν αυτή είχε ολοκληρωθεί θα είχε αποτρέψει αυτό το δυστύχημα ή κάποιο άλλο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι εθνικές τραγωδίες πρέπει να μας ενώνουν. Αυτή η Κυβέρνηση ήταν, είναι και θα είναι ανοιχτή και στο διάλογο και στην κριτική.  

Έχουμε ανοιχτά μάτια και ανοιχτά αυτιά. Βλέπουμε και αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, το έχουμε επανειλημμένα αποδείξει. Το διορθώνουμε και προχωράμε μπροστά, πιο ενωμένοι, πιο δημιουργικοί, καλύτεροι.

Κάποτε και η αντιπολίτευση, ξέρετε, πρέπει να απορρίψει την τοξικότητα ως μέτρο άσκησης πολιτικής.  Και αυτό δεν το ζητάω για το καλό της Νέας Δημοκρατίας, όσο και να θέλουμε Κυβέρνηση για πάντα δεν θα είμαστε.

Το ζητάω και το ζητάμε για το καλό της δημοκρατίας.

Σας ευχαριστώ πολύ.