Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται πια στους «αδύναμους κρίκους», αλλά σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, με εξαίρεση τη Γερμανία.

Ακόμη και το επιτόκιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ), όπου μετέχουν όλες οι χώρες της Ευρωζώνης, έχει πάρει την ανιούσα. Οι αγορές τεστάρουν τις αντοχές του συστήματος και, κυρίως, να δουν εάν υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει και, όσο αυτό συνεχίζεται, θα εντείνουν τις πιέσεις.

Πριν από λίγο καιρό, όλοι χαρακτήριζαν ιδανική λύση την εισαγωγή του ευρωομολόγου. Μάλιστα, η Επιτροπή θα επανέλθει την επόμενη εβδομάδα με διάφορες «ιδέες» πάνω σ' αυτό το θέμα. Ωστόσο, η πεισματική άρνηση της Γερμανίας, την οποία ακολούθησε και η Γαλλία, στην έκδοση ευρωομολόγου, επιδείνωσε δραματικά την κατάσταση, με αποτέλεσμα να εκφράζονται σήμερα σοβαρές αμφιβολίες για το αν θα μπορούσε μια τέτοια λύση να καθησυχάσει τις αγορές. Οι ίδιες πηγές έχουν πλέον στραμμένα τα βλέμματα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στο Βερολίνο.

Στην ΕΚΤ, γιατί μόνο αυτή μπορεί να δράσει αποτελεσματικά με διαφόρους τρόπους, και στο Βερολίνο, γιατί μόνο αυτό μπορεί να δώσει το «πράσινο φως» για την ενεργοποίησή της.

Προς το παρόν, η καγκελάριος Μέρκελ αρνείται κατηγορηματικά να επιτρέψει στην ΕΚΤ είτε να αγοράσει μαζικά κρατικά ομόλογα είτε να μετατρέψει σε τράπεζα το ΕΤΧΣ, ώστε να παρέμβει αυτό στις αγορές, είτε την έσχατη λύση, που είναι το τυπογραφείο, δηλαδή η έκδοση φρέσκου  χρήματος. Επικαλείται την αναρμοδιότητα της ΕΚΤ, αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Απλώς θεωρεί ότι, με την ενεργοποίηση της ΕΚΤ, επιχειρείται κοινή διαχείριση του δημόσιου χρέους στην Ευρωζώνη, δηλαδή ότι «φορτώνεται» η Γερμανία το πρόβλημα των άλλων.

Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, το Βερολίνο θα υποχρεωθεί σύντομα να επιλέξει μεταξύ της συνέχισης της απραξίας, που θα οδηγήσει σε διάλυση της Ευρωζώνης, ή της ενεργοποίησης της ΕΚΤ, η οποία θα έχει μεν πολιτικό κόστος για τη γερμανική κυβέρνηση, αλλά αποτελεί τη μόνη λύση για τη διάσωση του ευρώ. Φυσικά, η όλη κατάσταση δυσάρεστη για την Ελλάδα, όχι γιατί η χώρα μας δεν μπορεί να βγει στις αγορές δεκαετών ομολόγων -αυτό ούτως ή άλλως δεν το κάνει από το Μάιο του 2010, αλλά διότι, εάν τα επιτόκια συνεχίσουν να αυξάνονται, τότε η νέα στήριξη προς τη χώρα μας από τους εταίρους δεν θα μπορέσει να γίνει με χαμηλά επιτόκια (3,5%-4%), αλλά με πολύ ψηλότερα.

Η «έφοδος» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις αγορές ομολόγων -αγοράζοντας ιταλικά και ισπανικά ομόλογα- συνέβαλε σε πρόσκαιρη αποκλιμάκωση των αποδόσεων. Όμως οι ανησυχίες μήπως η κρίση βρεθεί εκτός ελέγχου κράτησαν και χθες στο «κόκκινο» τις διεθνείς αγορές, με τις μετοχές στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια να κλείνουν σε χαμηλά έξι εβδομάδων και με τις απώλειες σε Λονδίνο, Παρίσι, Φραγκφούρτη και Μιλάνο πάνω από 1%.

Οι πρόσφατες εξελίξεις στις αγορές χρέους δεν σχετίζονται με τα θεμελιώδη οικονομικά μεγέθη και είναι «αρκετά περίεργες», επισήμανε, χθες, ο Φιλίπ Μιλ, επικεφαλής της γαλλικής υπηρεσίας διαχείρισης δημοσίου χρέους.

Παρά το γεγονός ότι τα ισπανικά επιτόκια δανεισμού σημείωσαν νέο ιστορικό ρεκόρ, η Ισπανίδα υπουργός Οικονομίας, Ελενα Σαλγάδο, διαβεβαίωσε ότι η χώρα δεν διατρέχει απολύτως κανέναν κίνδυνο να χρειασθεί πακέτο διάσωσης, ενώ καταφέρθηκε εναντίον των κερδοσκόπων.

Πηγή: Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης – Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας