Το «πολύ θετικό» αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για την Ελλάδα, η οποία έφυγε με έναν συνολικό εθνικό φάκελο άνω των 70 δισ. ευρώ, επισημαίνει ο ευρωβουλευτής του ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης, σε άρθρο του στην ιστοσελίδα iefimerida.

Θετική και πρωτοφανής είναι και η πρωτοβουλία της Ένωσης να δανειστεί για λογαριασμό των μελών της, προκειμένου να συστήσει το Ταμείο Ανάκαμψης, γεγονός που αποτελεί μια μορφή «αμοιβαιοποίησης χρέους» αναφέρει, υπογραμμίζοντας κυρίως το κομμάτι των επιχορηγήσεων οι οποίες δεν θα επιβαρύνουν τα ήδη επιβαρυμένα με υψηλά χρέη κράτη του Νότου.

Ωστόσο, προσθέτει ο κ. Ανδρουλάκης, η αύξηση των δανείων κατά 110 δισ.ευρώ έναντι των επιχορηγήσεων που από 500 δισ. κατέβηκαν στα 390 δισ. αν και δεν επηρέασε την αναλογία κατανομής στα κράτη επηρέασε σημαντικές ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες κάποιες από τις οποίες καταργούνται τελείως ή υποχρηματοδοτούνται. Χαρακτηριστικά αναφέρει την πλήρη κατάργηση του Μέσου Στήριξης Φερεγγυότητας 23 δισ., που μέσω μόχλευσης είχε στόχο είχε να κινητοποιήσει 300 δισ. ευρώ για την υποστήριξη των επιχειρήσεων και να μειώσει τις ανισότητες που έχουν δημιουργήσει η χαλάρωση των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις, αλλά και τη μείωση κατά 22 δισ. του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης που είναι βασικό εργαλείο για την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων της Ένωσης με έναν κοινωνικά δίκαιο τρόπο και ενδιαφέρει πολύ την Ελλάδα.

Διασώθηκε πάντως, κυρίως από τον φόβο ενός δεύτερου κύματος πανδημίας ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας - για τον οποίο ο κ. Ανδρουλάκης είναι εισηγητής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - και με ελάχιστες περικοπές παρέμεινε στα τρία δισ.

Μεγάλο χαμένο θεωρεί τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, ο οποίος μετά βίας ξεπερνά το 1% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. Διευκρινίζει δε, ότι καθώς το Ταμείο Ανάκαμψης θα έχει διάρκεια μόλις τρία+τρία χρόνια συνεπάγεται ότι οι δυνατότητες χρηματοδότησης της Ένωσης θα πέσουν απότομα κάτω από το μισό την περίοδο 2024-2027 με σημαντικές προτεραιότητες όπως είναι ο ψηφιακός μετασχηματισμός, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η ενίσχυση της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής να κινδυνεύουν.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, η μόνη δαπάνη που αντί να καταργηθεί όπως προβλεπόταν τελικά αυξάνεται, είναι οι επιστροφές που λαμβάνουν κάποιες χώρες, μεταξύ αυτών και η Ολλανδία, η Αυστρία, η Δανία και η Σουηδία. Μια «κακή» συνήθεια που ξεκίνησε από την Μεγάλη Βρετανία ως τρόπος εξαγοράς της συγκατάθεσής της σε κοινές ευρωπαϊκές πολιτικές.

Αναφερόμενος στον ρόλο του ΕΚ, λέει ότι για να μπορέσουμε να δώσουμε τη θετική μας ψήφο, όπως απαιτείται από τις Συνθήκες, πρέπει να υπάρξουν σημαντικές βελτιώσεις σε κάποια βασικά θέματα που αποτελούν κύριες προτεραιότητες του Κοινοβουλίου, όπως η ενίσχυση της αιρεσιμότητας του Κράτους Δικαίου, ώστε να μην επιτρέπουμε σε κυβερνήσεις που παραβιάζουν τις βασικές αξίες της Ένωσης να λαμβάνουν και να εκμεταλλεύονται τα χρήματα του Ευρωπαίου φορολογουμένου (Ουγγαρία, Πολωνία).

Θέλουμε, επίσης, να διασφαλίσουμε ότι η αποπληρωμή των επιχορηγήσεων δεν θα οδηγήσει σε περαιτέρω μειώσεις του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού και γι’ αυτό ζητάμε την άμεση δημιουργία νέων άμεσων πηγών, όπως είναι ένας φόρος στις χρηματοπιστωτικές  συναλλαγές, τις μεγάλες ψηφιακές εταιρείες, περιβαλλοντικούς δασμούς.

Τέλος, θέτει δύο σημαντικές προϋποθέσεις, όπως είναι η ενίσχυση των εξουσιών του Κοινοβουλίου στον έλεγχο των χρημάτων και η ανάγκη να υπάρξει μία ενδιάμεση αναθεώρηση του προϋπολογισμού το 2024 που θα επιτρέψει την επίλυση των όποιων προβλημάτων δημιουργήσει η ξαφνική μείωση των διαθέσιμων χρημάτων.

Συνοψίζοντας, τονίζει ότι το Κοινοβούλιο σκοπεύει κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων να διορθώσει τις στρεβλώσεις που επέβαλε η ανάγκη ομοφωνίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, επιτυγχάνοντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα όχι βάση των εθνικών συμφερόντων και ιδεοληψιών που επικρατούν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αλλά του κοινού καλού.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ