Αριθμός 3529/2010

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Β΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 24 Φεβρουαρίου 2010 με την εξής σύνθεση: Δ. Κωστόπουλος, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Ι. Γράβαρης, Β. Καλαντζή, Σύμβουλοι, Σ. Βιτάλη, Ειρ. Σταυρουλάκη, Πάρεδροι. Γραμματέας η Κ. Κεχρολόγου.

Για να δικάσει την από 19 Απριλίου 2002 αίτηση: της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "ΔΕΛΤΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ Α.Ε." (πρώην «ΔΕΛΤΑ ΠΡΟΤΥΠΟΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ Α.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «ΔΕΛΤΑ HOLDING Α.Ε.», η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Νικόλαο Παπαστεφανάκη (Α.Μ. 1937), που τον διόρισε με ειδικό πληρεξούσιο, κατά του Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με τον Αθανάσιο Τσιοκάνη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Με την αίτηση αυτή η αναιρεσείουσα εταιρεία επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ’ αριθ. 5734/2000 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Οι πληρεξούσιοι των διαδίκων δήλωσαν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 21 του Κανονισμού Λειτουργίας του Δικαστηρίου, ότι δεν θα αγορεύσουν.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση του συμπεράσματος της εκθέσεως της Εισηγήτριας, Παρέδρου Σ. Βιτάλη.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α

Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (υπ’ αριθμ. 548015/2002 ειδικό γραμμάτιο παραβόλου Α΄ σειράς).

2. Eπειδή, με την αίτηση αυτή, ζητείται παραδεκτώς, η αναίρεση της υπ’ αριθμ. 5734/2000 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία, κατά μερική αποδοχή εφέσεως του Δημοσίου, μεταρρυθμίστηκε η υπ’ αριθμ. 1041/1997 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών και προσδιορίστηκε η οφειλόμενη από την αναιρεσείουσα διαφορά α) τελών χαρτοσήμου που αναλογούν στις συμβάσεις δανείων και χρησιδανείων, κατά τα διαχειριστικά έτη 1991 και 1992, στο συνολικό ποσό των 64.976.342 δραχμών και β) εισφοράς υπέρ Ο.Γ.Α. στα ως άνω τέλη χαρτοσήμου των ίδιων χρήσεων, στο συνολικό ποσό των 12.995.268 δραχμών. Με την ίδια απόφαση περιορίστηκε το επιβληθέν εις βάρος της αναιρεσείουσας πρόστιμο, για τη μη καταβολή των παραπάνω τελών χαρτοσήμου, στο συνολικό ποσό των 129.952.684 δραχμών. Με την πρωτόδικη απόφαση είχε γίνει δεκτή προσφυγή της αναιρεσείουσας και είχε ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. 12/1994 πράξη καταλογισμού τελών χαρτοσήμου, διαχειριστικών ετών 1991 και 1992, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ Φορολογίας Ανώνυμων Βιομηχανικών Εταιρειών Αθηνών, με την οποία είχαν επιβληθεί σε βάρος της α) τέλη χαρτοσήμου 65.225.416 δραχμών, β) πρόστιμο, λόγω μη καταβολής των τελών αυτών , ανερχόμενο σε ποσοστό 200% επί των πιο πάνω τελών και γ) εισφορά υπέρ ΟΓΑ στα τέλη χαρτοσήμου 13.045.083 δραχμών.

3. Επειδή, νομίμως φέρεται προς ανασυζήτηση η υπόθεση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 34 παρ. 7 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), δεδομένου ότι μετά την πρώτη συζήτησή της ενώπιον του Τμήματος (14.5.2008) και πριν από τη λήψη αποφάσεως απεβίωσε ο Σύμβουλος Νικόλαος Σκλίας, ο οποίος είχε μετάσχει ως Πρόεδρος της συνθέσεως.

4. Επειδή, στην παρ. 1 εδ. α του άρθρου 15 του Κ.Ν.Τ.Χ. ορίζεται ότι υπόκειται στο τέλος χαρτοσήμου της παρ. 1 του άρθρου 14 του ίδιου κώδικα (αναλογικά τέλη επί εμπορικών εγγράφων). "Πάσα σύμβασις, οιουδήποτε αντικειμένου, συναπτομένη είτε απ' ευθείας, είτε δια δημοσίου συναγωνισμού μεταξύ εμπόρων, μεταξύ εμπόρου και εμπορικής εταιρείας πάσης φύσεως, μεταξύ εμπορικών εταιρειών πάσης φύσεως, αφορώσα αποκλειστικώς εις την ασκουμένην υπ’ αυτών εμπορίαν και μεταξύ τρίτου εν γένει και ανωνύμου εταιρείας ή πάσα εξόφλησις συμβάσεως ή σχετική προς την σύμβασιν απόδειξις, εφ' όσον καταρτίζονται εγγράφως και δή είτε δια δημοσίου είτε δι' ιδιωτικού καθ' οιονδήποτε τρόπον συντεταγμένου εγγράφου". Εξ άλλου, κατά το άρθρο 12 του ν.δ. 3717/1957, "η αληθής έννοια των διατάξεων της περί τελών χαρτοσήμου νομοθεσίας, καθ' όσον αφορά εις την υπαγωγήν των εν αυτή αναφερομένων συμβάσεων, πράξεων κλπ. εις τέλη χαρτοσήμου, είναι ότι ως έγγραφον αποδεικνύον την σύμβασιν, πράξιν κλπ. λογίζεται και πάσα σχετική εγγραφή εις τα βιβλία των επιτηδευματιών, ήτις και υποβάλλεται εις το οικείον δια την ούτως αποδεικνυομένην δικαιοπραξίαν τέλος χαρτοσήμου". Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, για την επιβολή τέλους χαρτοσήμου για σύμβαση δανείου η εγγραφή στα βιβλία, ως αναπληρώνουσα το σχετικό έγγραφο περί δανείου, πρέπει να περιέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία της συμβάσεως του δανείου, ώστε από την εγγραφή αυτή και μόνο να προκύπτει η συνομολόγηση της συμβάσεως αυτής. Απαραίτητα δε στοιχεία της συμβάσεως δανείου είναι, κατά το άρθρο 806 του Α.Κ., η δόση ορισμένου ποσού χρημάτων ή άλλων αντικαταστατών πραγμάτων με τη συμφωνία αποδόσεώς τους και, συνεπώς, και η συμφωνία αυτή πρέπει να προκύπτει από την εγγραφή στα βιβλία (ΣτΕ 6172/1995, 4287/1995 κ.α.).

5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως δέχεται η προσβαλλομένη απόφαση, «σε βάρος της εφεσίβλητης (και ήδη αναιρεσείουσας) ανώνυμης εταιρείας, που έχει ως αντικείμενο εργασιών την επεξεργασία και εμπορία γάλακτος και όλων των παραγώγων του, τηρώντας για την παρακολούθηση των εργασιών της βιβλία και στοιχεία Γ΄ κατηγορίας του ΚΦΣ (Π.Δ. 99/1977), με τη 12/1994 πράξη του Προϊσταμένου της ΔΟΥ ΦΑΒΕ Αθηνών, για τα διαχειριστικά έτη 1991 και 1992, καταλογίστηκαν τέλη χαρτοσήμου εκ δραχμών 47.533.155 και 17.692.261, αντίστοιχα, που αναλύονται σε δύο εν προκειμένω κατηγορίες. Ειδικότερα, καταλογίστηκαν Α) τέλη χαρτοσήμου ποσού 831.940 και 1.380.100 δραχμών, κατ’ άρθρο 15 παρ. 1α Κ., γιατί κατά τις ελεγχόμενες χρήσεις 1991 και 1992 η εφεσίβλητη χορήγησε δάνεια στους υπαλλήλους της δραχμών 41.597.000 και 69.004.987, αντίστοιχα, για τα οποία δεν αποδόθηκε το οφειλόμενο τέλος 2% και Β) τέλη χαρτοσήμου ποσού 46.598.797 και 16.228.125 δραχμών, κατ’ άρθρο 15 παρ. 1α Κ., που αναλογούν με συντελεστή 2% στο ποσοστό 8/10 της εκ δραχμών 2.912.424.836 και 1.014.257.822 αξίας κτήσεως ψυγείων συντηρήσεως προϊόντων της εφεσίβλητης κατά τα διαχειριστικά έτη 1991 και 1992, αντίστοιχα. Στην από 15.3.1994 οικεία έκθεση ελέγχου αναφέρεται επί πλέον, ως προς το δεύτερο κεφάλαιο, ότι «κατά τις ελεγχόμενες διαχειριστικές περιόδους η εφεσίβλητη παραχώρησε τη χρήση ψυγείων συντήρησης προϊόντων (παγωτών κλπ.) σε πελάτες της (εκμεταλλευτές περιπτέρων, ζαχαροπλαστείων, αρτοποιείων κλπ.) χωρίς αντάλλαγμα. Τα ψυγεία αποστέλλονται στους πελάτες με θεωρημένα δελτία αποστολής που εκδίδονται από την εταιρεία. Η δωρεάν παραχώρηση είναι αόριστης διάρκειας, δεδομένου ότι γίνεται για όσο χρονικό διάστημα θα αγοράζουν οι πελάτες προϊόντα της εταιρείας. Η πράξη αυτή αποτελεί σύμβαση χρησιδανείου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 810 ΑΚ, που υπόκειται σε τέλη χαρτοσήμου 2%, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 15 παρ. 1α Κ. Για τον προσδιορισμό της αξίας που υπόκειται σε τέλος χαρτοσήμου λαμβάνονται υπόψη τα 8/10 της αξίας κτήσεως των παραπάνω συντηρητών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 15 του Ν.Δ. 118/1973, δεδομένου ότι η δωρεάν παραχώρηση αυτών είναι αόριστης διάρκειας». Η παραπάνω καταλογιστική πράξη ακυρώθηκε, ως ερειδομένη σ’ αναιτιολόγητη έκθεση ελέγχου, με την πρωτόδικη απόφαση, κατόπιν παραδοχής της, κατά της πράξης αυτής, ασκηθείσας προσφυγής από την αναιρεσείουσα. Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, το οποίο επιλήφθηκε στη συνέχεια της ένδικης υπόθεσης, ύστερα από την άσκηση κατά της πρωτόδικης απόφασης εφέσεως του Προϊσταμένου της ΔΟΥ ΦΑΒΕ Αθηνών, με την 655/1999 απόφασή του, ανέβαλε τη λήψη οριστικής απόφασης για την αμφισβητούμενη φορολογική διαφορά και διέταξε τη συμπλήρωση των αποδείξεων. Προς τούτο υποχρέωσε τον ανωτέρω Προϊστάμενο να καταθέσει στη Γραμματεία του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών έκθεση επανελέγχου, από την οποία να προκύπτουν αναλυτικά (ονόματα συμβαλλομένων, ημερομηνία συντάξεως εγγράφου ή εγγραφής, ληφθέντα ποσά από τους δανειολήπτες κ.λ.π.) τα πραγματικά στοιχεία που συγκροτούν κατά νόμο την έννοια των υποκειμένων σε τέλη χαρτοσήμου συμβάσεων δανείων και χρησιδανείων, που φέρεται ότι είχε συνάψει η εφεσίβλητη ανώνυμη εταιρεία κατά τα διαχειριστικά έτη 1991 και 1992 με τους υπαλλήλους και πελάτες της, αντίστοιχα, και περαιτέρω αν διαπιστώθηκε η έκδοση συγκεκριμένων εγγράφων συνάψεως των ανωτέρω συμβάσεων ή εγγραφές στα βιβλία της εφεσίβλητης που περιέχουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία από τα οποία προκύπτουν οι συνομολογήσεις των πιο πάνω συμβάσεων. Σε περίπτωση δε ύπαρξης σχετικών εγγράφων ή εγγραφών, ο Προϊστάμενος υποχρεώθηκε να αναφέρει τα στοιχεία με βάση τα οποία η αξία κτήσεως των ψυγείων προσδιορίστηκε σε 2.912.424.836 και 1.014.257.822 δραχμές, κατά τα κρίσιμα διαχειριστικά έτη 1991 και 1992, αντίστοιχα. Σ’ εκτέλεση της ανωτέρω προδικαστικής απόφασης, ο Προϊστάμενος της ΔΟΥ ΦΑΒΕ Αθηνών κατέθεσε στην προλεχθείσα Γραμματεία α) την από 27.12.1999 έκθεση επανελέγχου, β) δέκα (10) καρτέλες από το «ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ», με αριθμούς λογαριασμών 331 100 003, 331 100 010, 331 300 003, 331 310 003 και 331 320 003, που φορούν εγγραφές δανείων που χορήγησε η εφεσίβλητη ανώνυμη εταιρεία στο «προσωπικό» της και στο «προσωπικό της διοίκησης», κατά το διαχειριστικό έτος 1991, γ) δεκαέξι (16) καρτέλες από το «ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ», με αριθμούς λογαριασμών 33 02 00 0000, 33 02 00 0001, 33 02 01 0000, 33 02 02 0000, 33 02 11 0000, 33 02 12 0000, 33 02 13 0000, 33 02 14 0000, 33 02 16 0000, 33 02 18 0000 και 33 02 20 0000, που αφορούν εγγραφές δανείων που χορήγησε η φορολογούμενη εταιρεία στο «προσωπικό» της και στο «προσωπικό της διοίκησης», κατά το διαχειριστικό έτος 1992 και δ) κατάσταση με αριθμό 1/27.12.1999, στην οποία παρατίθεται η ανακεφαλαίωση των ληφθέντων από το ανωτέρω προσωπικό της εταιρείας δανείων κατά τα κρινόμενα οικονομικά έτη 1991 και 1992. Το διοικητικό εφετείο, αφού έλαβε υπ’ όψιν του ότι στις εγγραφές που έγιναν από την αναιρεσείουσα στις είκοσι έξι (26) συνολικά καρτέλες του «ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ», για τα κρινόμενα διαχειριστικά έτη 1991 και 1992, ρητά αναφέρεται ότι αυτές αφορούν «ΔΑΝΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ» και «ΔΑΝΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ» στις οποίες (εγγραφές) παρατίθενται τα ονοματεπώνυμα του προσωπικού της αναιρεσείουσας που έλαβε τα δάνεια, τα ποσά των δανείων, οι ημερομηνίες λήψης αυτών, και οι κωδικοί αριθμοί των λογαριασμών της εταιρείας που χρεώθηκαν τα δάνεια, έκρινε ότι συντρέχουν κατ’ άρθρο 15 παρ. 1α του Κ.Ν.Τ.Χ. όλα τα πραγματικά στοιχεία που συνιστούν την έννοια των δανειακών συμβάσεων, των οποίων τα σχετικά έγγραφα αναπληρώνονται από τις οικείες αντίστοιχες εγγραφές της εταιρείας στο ανωτέρω βιβλίο της, σχετικά με τα δάνεια που χορήγησε η αναιρεσείουσα στους υπαλλήλους της και στα μέλη της διοίκησής της. Επομένως, οι κατά τον πιο πάνω τρόπο καταρτισθείσες συμβάσεις δανείων, υπόκεινται σε αναλογικό τέλος χαρτοσήμου με συντελεστή 2%, κατ’ εφαρμογή της παραγράφου 1α του άρθρου 15 του Κ. Τ. ύψος δε των χορηγηθέντων δανείων, κατά τα έτη 1991 και 1992, ανέρχεται, έπειτα από το διενεργηθέντα φορολογικό επανέλεγχο, στα συνολικά ποσά των 41.206.000 και 66.264.987 δραχμών, αντίστοιχα. Συνακόλουθα, εκρίθη ότι «για τα κρίσιμα διαχειριστικά έτη 1991 και 1992, η από την αναιρεισείουσα ανώνυμη εταιρεία οφειλόμενη διαφορά α) για τέλη χαρτοσήμου με συντελεστή 2% επί των δανειακών συμβάσεων, σε συνάρτηση με την απ’ αυτήν χορήγηση δανείων στους υπαλλήλους της και τα μέλη της διοίκησής της, ανέρχεται, με βάση το άρθρο 15 παρ. 1α του Κ., σε 824.120 (41.206.000 Χ 2%) και 1.325.300 (66.264.987 Χ 2%) δραχμές, αντίστοιχα και β) για την υπέρ του ΟΓΑ εισφορά 20% στα παραπάνω τέλη χαρτοσήμου, ανέρχεται στις 164.824 (824.120 Χ 20%) και 265.060 (1.325.300 Χ 20%) δραχμές κατά την ίδια αντιστοιχία, κατά το μερικά βάσιμο γι’ αυτό σχετικό λόγο της έφεσης». Στη συνέχεια, αναφορικά με την επιβολή σε βάρος της αναιρεσείουσας τελών χαρτοσήμου με συντελεστή 2% στις συμβάσεις χρησιδανείων, η προσβαλλόμενη απόφαση, αφού έλαβε υπ’ όψιν της τα αρχικά και συμπληρωματικά στοιχεία της φορολογικής αρχής από τα οποία προέκυψε ότι «η αποστολή των ψυγείων συντήρησης προϊόντων στους πελάτες της επιχείρησης έγινε με θεωρημένα δελτία αποστολής, ότι στα συνοδευτικά αυτά φορολογικά στοιχεία παρατίθενται τα ονοματεπώνυμα των πελατών της εταιρείας και αναγράφεται ότι σκοπός της παραπάνω αποστολής των ψυγείων στους πελάτες, είναι η εναπόθεση σ’ αυτά προϊόντων που τους πουλήθηκαν από την εταιρεία, ότι η αξία των ψυγείων που διατέθηκαν από την επιχείρηση στους πελάτες, με βάση τα τιμολόγια πώλησης που έλαβε η εταιρεία όταν αγόρασε τα παραπάνω ψυγεία, ανέρχεται στα ποσά που προειπώθηκαν για τις χρήσεις 1991 και 1992», έκρινε ότι «εφόσον η εφεσίβλητη εταιρεία παραχώρησε τη χρήση ψυγείων συντήρησης προϊόντων σε πελάτες της χωρίς αντάλλαγμα και για αόριστη χρονική διάρκεια, μια και το χρονικό διάστημα της δωρεάν χρήσης διαρκεί, όσο οι πελάτες θ’ αγοράζουν προϊόντα της εταιρείας, συντρέχουν όλες εκείνες οι προϋποθέσεις που συγκροτούν την έννοια των συμβάσεων χρησιδανείων (άρθρο 810 Α.Κ.), τα σχετικά έγγραφα των οποίων αναπληρώνονται από τις οικείες αντίστοιχες εγγραφές της εταιρείας στα βιβλία της, που αφορούν την αγορά των ψυγείων συντήρησης και ακολούθως τη δωρεάν παραχώρηση της χρήσης αυτών στους πελάτες της επιχείρησης. Κατά συνέπεια, για τα κρίσιμα διαχειριστικά έτη 1991 και 1992, η από την εφεσίβλητη ανώνυμη εταιρεία οφειλόμενη διαφορά για τέλη χαρτοσήμου με συντελεστή 2% επί των συμβάσεων χρησιδανείων, σε συσχετισμό με την απ’ αυτήν χωρίς αντάλλαγμα επ’ αόριστο χρόνο παραχώρηση της χρήσης των ψυγείων της στους πελάτες της, ανέρχεται, βάσει του άρθρου 15 παρ. 1α του Κ., στα ποσά που αναγράφονται στην καταλογιστική πράξη και έχουν προπαρατεθεί. Επίσης, η από την εταιρεία οφειλόμενη εισφορά 20% υπέρ του ΟΓΑ στα ανωτέρω τέλη χαρτοσήμου, ανέρχεται στα ποσά της καταλογιστικής πράξης. Ήτοι σε 9.319.759 (46.598.797 Χ 20%) και 3.245.625 (16.228.125 Χ 20%) δραχμές, αντίστοιχα, για τις χρήσεις 1991 και 1992, κατά το βάσιμο σχετικό λόγο της έφεσης. Με την ίδια απόφαση, εκρίθη περαιτέρω, ότι «τα τέλη χαρτοσήμου που οφείλει η εφεσίβλητη ανώνυμη εταιρεία και αναλογούν στις προπαρατεθείσες συμβάσεις δανείων και χρησιδανείων, πρέπει να καθοριστούν, για τις χρήσεις 1991 και 1992, στο συνολικό ποσό των 64.976.342 (824.120 + 1.325.300 + 46.598.797 + 16.228.125) δραχμών, η δε αναλογούσα υπέρ του ΟΓΑ εισφορά στα παραπάνω τέλη που οφείλει η εταιρεία πρέπει να καθοριστεί, για τις ίδιες χρήσεις, στο συνολικό ποσό των 12.995.268 (164.824 + 265.060 + 9.319.759 + 3.245.625) δραχμών».

6. Επειδή, στο άρθρο 40 παρ. 1 περίπτ. β΄ του Κ. ορίζεται ότι : «Τα έγγραφα, αι επί των οποίων παραβάσεις εξακριβούνται, χωρίς ταύτα να προσάγωνται οίκοθεν υπό των παραβατών εις τον Οικονομικόν Έφορον προς σήμανσιν, υποβάλλονται εις πληρωμήν του προσήκοντος τέλους και προστίμου από του ημίσεος μέχρι του διπλασίου του τέλους». Τέλος στο άρθρο 30 παρ. 1 του ν. 820/1978 (ΦΕΚ 174 Α΄) ορίζεται ότι : «Τα προβλεπόμενα υπό των ισχυουσών διατάξεων ποσοστά προσθέτων φόρων και προσαυξήσεων … επί μη καταβολής τελών χαρτοσήμου, προσαυξάνονται κατά πεντήκοντα επί τοις εκατόν (50%)».

7. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, εκρίθη με την προσβαλλομένη απόφαση ότι «έπειτα από τον κατά τα πιο πάνω καθορισμό των από την εφεσίβλητη οφειλομένων τελών χαρτοσήμου (64.976.342 δρχ.), το ύψος του προστίμου από ποσοστό 200% στα παραπάνω τέλη χαρτοσήμου που δεν καταβλήθηκαν κατά τις χρήσεις 1991 και 1992, ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 129.952.684 (64.976.342 Χ 200%) δραχμών».

8. Eπειδή, η κρίση αυτή της προσβαλλομένης αποφάσεως είναι, κατ’ αρχήν, νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη σύμφωνα με όσα εκτίθενται στη σκέψη 4, διότι, όλα τα πραγματικά στοιχεία που ρητά που μνημονεύονται ανωτέρω, συνιστούν τις έννοιες τόσο των δανειακών συμβάσεων (άρθρο 806 Α.Κ.) των οποίων τα σχετικά έγγραφα νομίμως αναπληρώνονται από τις οικείες εγγραφές της αναιρεσείουσας στα βιβλία της στις οποίες ρητά αναφέρονται τα ονοματεπώνυμα του προσωπικού (υπαλλήλων και μελών της διοίκησης) που έλαβαν το δάνειο, τα ποσά των δανείων, οι ημερομηνίες λήψης και οι κωδικοί αριθμοί των λογαριασμών της εταιρείας που χρεώθηκαν τα δάνεια, όσο και των συμβάσεων χρησιδανείου (άρθρο 810 Α.Κ.) δεδομένου ότι τα σχετικά έγγραφα νομίμως αναπληρώνονται από τις οικείες εγγραφές της αναιρεσείουσας στα βιβλία της που αφορούσαν την αγορά ψυγείων συντήρησης και ακολούθως την δωρεάν παραχώρηση της χρήσης αυτών στου πελάτες της, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα περί «ανεπαρκούς αιτιολογίας και κακής εκτιμήσεως των προσαχθεισών αποδείξεων και των διαδικαστικών και αποδεικτικών εγγράφων και δη της εκθέσεως ελέγχου και επανελέγχου» είναι απορριπτέα ως αβάσιμα κατά δε το μέρος δε που πλήσσουν την ανέλεγκτη αναιρετικά ορθότητα της εκτιμήσεως των αποδείξεων από το δικαστήριο της ουσίας είναι απορριπτέα ως απαράδεκτα.

9. Επειδή, τέλος προβάλλεται ότι «μη νομίμως η προσβαλλομένη απόφαση προσδιόρισε το πρόστιμο στο ίδιο ακριβώς ύψος (200%) στο οποίο το είχε καταλογίσει και η καταλογιστική πράξη της φορολογικής αρχής». Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος πρωτίστως ως αόριστος διότι δεν προβάλλεται σε τι συνίσταται η παρανομία του υπολογισμού του προστίμου, το οποίο προσδιορίστηκε στο ως άνω ύψους κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 40 παρ. 1 περίπτ. γ΄ του Κ., και 30 παρ. 1 του ν. 820/1978 που παρατίθενται στη σκέψη 6.

10. Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί.

Δια ταύτα

Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση.

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.

Επιβάλλει στην αιτούσα τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου , που ανέρχεται σε τετρακόσια εξήντα (460) ευρώ.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 19 Απριλίου 2010 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 27ης Οκτωβρίου 2010.

Ο Προεδρεύων Σύμβουλος

Δ. Κωστόπουλος

Η Γραμματέας

Κ. Κεχρολόγου