Αριθμός 2426/2002

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Β΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 30 Μαΐου 2001, με την εξής σύνθεση: Θ. Χατζηπαύλου, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος που είχε κώλυμα, Σ. Καραλής, Ε. Γαλανού, Σύμβουλοι, Κ. Βιολάρης, Ε. Αναγνωστοπούλου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Π. Στεργιοπούλου.

Για να δικάσει την από 28 Μαρτίου 2000 αίτηση: της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΕΣΩΡΟΥΧΩΝ SEX - FORM Α.Ε.", που εδρεύει στα Νέα Λιόσια Αττικής (Ασκληπιού 1 και Παροχθίου), η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Νικόλαο Κουρελή (Α.Μ. 8861), που τον διόρισε με πληρεξούσιο, κατά του Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος παρέστη με τον Κων. Κατσούλα, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Με την αίτηση αυτή η αναιρεσείουσα εταιρεία επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ' αριθμ. 2640/1999 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Παρέδρου Κ. Βιολάρη.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο της αναιρεσείουσας εταιρείας, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον αντιπρόσωπο του Υπουργού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά τον Νόμο

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως έχουν καταβληθεί τα νόμιμα τέλη και το παράβολο. (υπ' αριθμ. 2707305/2000 διπλότυπο εισπράξεως της Δ.Ο.Υ. Ενσήμων και Δικαστικών Εισπράξεων Αθηνών και υπ' αριθμ. 379189/2000 ειδικό έντυπο παραβόλου, Σειράς Α).

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται, παραδεκτώς, η αναίρεση της αποφάσεως 2640/1999 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε μετά την αναίρεση της αποφάσεως 1559/1993 του ιδίου διοικητικού εφετείου με την απόφαση 1021/1996 του Συμβουλίου της Επικρατείας, ύστερα από αίτηση της ήδη αναρεσείουσας εταιρείας. Με την ίδια προσβαλλόμενη απόφαση, κατ' αποδοχή εφέσεως του Δημοσίου, εξαφανίσθηκε η απόφαση 13990/1990 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών και απορρίφθηκε η προσφυγή της αναιρεσείουσας κατά το μέρος που εστρέφετο κατά του υπ' αριθμ. 290/18.4.1989 συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου φόρου κύκλου εργασιών, έτους 1982, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΦΑΒΕ Αθηνών ενώ η ίδια ως άνω προσφυγή έγινε εν μέρει δεκτή κατά το μέρος που εστρέφετο κατά της υπ' αριθμ. 284/1989 πράξεως επιβολής προστίμου του άρθρου 31 παρ. 2 του ν. 820/1978, και μεταρρυθμίστηκε, η πράξη αυτή.

3. Επειδή, στο άρθρο 51 παρ. 2 του ν.δ. 3323/1955, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 6 του ν.δ. 328/1974, ορίζεται ότι

"φύλλον ελέγχου και αν έτι κατέστη οριστικόν δεν αποκλείει την έκδοσιν και κοινοποίησιν συμπληρωματικού τοιούτου εάν :

α) εκ περιελθόντων καθ' οιονδήποτε τρόπον εις τον Οικονομικόν Έφορον συμπληρωματικών στοιχείων, εξακριβούται ότι το εισόδημα του εις φόρον υποχρέου είναι ανώτερον του περιληφθέντος εν τω προηγουμένω φύλλω ελέγχου ή

β) … Εις τας ως άνω περιπτώσεις, το νέον φύλλο ελέγχου εκδίδεται διά το άρθροισμα του εισοδήματος του προκύπτοντος εκ του προηγουμένου φύλλου ελέγχου και του εξακριβωθέντος τοιούτου εκ των ως άνω στοιχείων. Προκειμένης της εκδόσεως, κατά τ' ανωτέρω, φύλλου ελέγχου εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 53".

Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, που εφαρμόζονται και στη φορολογία εισοδήματος των ημεδαπών ανωνύμων εταιρειών κατά το άρθρο 16 του ν.δ. 3843/1958, και στη φορολογία κύκλου εργασιών κατά τα άρθρα 9 παρ. 1 του α.ν. 660/1937 και 78 παρ. 2 του ν.δ. 3323/1955, φύλλο ελέγχου, και αν κατέστη οριστικό, δεν αποκλείει την έκδοση και κοινοποίηση συμπληρωματικού φύλλου, αν από συμπληρωματικά στοιχεία, τα οποία περιήλθαν εκ των υστέρων στον οικονομικό έφορο και τα οποία ο τελευταίος δεν είχε υπόψη του κατά την έκδοση του αρχικού φύλλου ελέγχου, εξακριβώνεται ότι το εισόδημα και προκειμένου για φορολογία κύκλου εργασιών τα υποκείμενα στο φόρο αυτό έσοδα, του υπόχρεου είναι ανώτερα από αυτά που περιλήφθηκαν στο αρχικό φύλλο ελέγχου. Δεν απαιτείται δε πλέον, όπως υπό την ισχύ της προηγουμένης διατάξεως, να υπάρχουν "νέα" στοιχεία για την έκδοση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου, δηλαδή στοιχεία που δικαιολογημένα δεν είχε υπόψη της η φορολογική αρχή κατά την έκδοση του αρχικού φύλλου ελέγχου. Αποκλείεται, όμως, η έκδοση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου με βάση στοιχεία, τα οποία ήταν στη διάθεση του αρμόδιου εφόρου ήδη κατά την έκδοση του αρχικού φύλλου έστω και αν αυτά δεν είχαν ληφθεί υπόψη κατά την έκδοση του φύλλου αυτού.

4. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, τα βιβλία και στοιχεία της αναιρεσείουσας, η οποία κατά το ένδικο έτος είχε ως αντικείμενο εργασιών τη βιομηχανική παραγωγή, χονδρική πώληση και εξαγωγή γυναικείων εσωρούχων, κρίθηκαν ειλικρινή και με το υπ' αριθμ. 87/1984 αρχικό φύλλο ελέγχου φόρου κύκλου εργασιών του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΦΑΒΕ Αθηνών, τα ακαθάριστα έσοδά της προσδιορίστηκαν λογιστικώς στο ποσό των 303.857.086 δραχμών, βάσει των οποίων, μετά την αφαίρεση των εξαγωγών και την έκπτωση των πρώτων υλών, δεν προέκυψαν φορολογητέα έσοδα αλλά πιστωτικό υπόλοιπο 2.105.743 δραχμών. Μετά από αυτά, στις 2.12.1985, κατά τον έλεγχο που έγινε στην επιχείρηση της αναιρεσείουσας από όργανα της ΥΠΕΔΑ βρέθηκαν και κατασχέθηκαν διάφορα ανεπίσημα στοιχεία, από τα οποία διαπιστώθηκαν συναλλαγές της αναιρεσείουσας που δεν είχαν εμφανισθεί στα τηρούμενα επίσημα βιβλία του Κώδικα Φορολογικών Στοιχείων. Ύστερα από τις διαπιστώσεις αυτές εκδόθηκε το υπ' αριθμ. 290/18.4.1989 προμνημονευόμενο συμπληρωματικό φύλλο ελέγχου του ιδίου παραπάνω Προϊσταμένου, με το οποίο προσδιορίστηκαν εξωλογιστικά τα ακαθάριστα έσοδα της αναιρεσείουσας σε 360.000.000 δραχμές τα φορολογητέα ακαθάριστα έσοδα σε 178.427.048 δραχμές και ο αναλογών φόρος κύκλου εργασιών σε 17.153.977 δραχμές. Το συμπληρωματικό αυτό φύλλο ελέγχου ακυρώθηκε με την πρωτόδικη απόφαση με την αιτιολογία ότι τα παραπάνω κατασχεθέντα στοιχεία δεν αποτελούσαν συμπληρωματικά στοιχεία που δικαιολογούσαν την έκδοση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου, σύμφωνα με το νόμο.

5. Επειδή, όπως αναφέρεται στην προβαλλόμενη απόφαση, κατά την εκτίμηση του διοικητικού εφετείου που την εξέδωσε, "από την πληθώρα των ανεπίσημων στοιχείων που κατασχέθηκαν παρουσιάζουν φορολογικό ενδιαφέρον τα εξής :

α) τρεις φάκελοι με διάφορες καταστάσεις στις οποίες αναφέρονται κατά μήνα και αντιπρόσωπο οι πωλήσεις που ενεργήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.1976 έως 31.10.1985,

β) δύο φάκελοι με καταστάσεις στις οποίες αναφέρονται κατά μήνα και ημέρα η παραγωγή και οι πωλήσεις προϊόντων κατ' είδος, ποσότητα και αξία,

γ) δύο φάκελοι με καταστάσεις που αναφέρονται στην παραγωγή προϊόντων, την πώληση τούτων και το κόστος των υπολοίπων (STOK) κατ' είδος, ποσότητα και αξία και

δ) τέσσερα τετράδια στα οποία αναφέρονται ονόματα πελατών και το ύψος των πωλήσεων που ενεργήθηκαν σε καθένα από αυτούς κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.1975 έως 30.9.1985.

Από τη σύγκριση των δεδομένων που εμφανίζονται στα ανεπίσημα αυτά στοιχεία με τα εμφανιζόμενα δεδομένα στα τηρούμενα επίσημα βιβλία και στοιχεία του Κ.Φ.Σ. διαπιστώθηκε για το κρινόμενο έτος 1982, κατά την περαιτέρω κρίση του διοικητικού εφετείου :

1) απόκρυψη πωλήσεων 56.313.122 δραχμών,

2) ανακριβής απογραφή ετοίμων προϊόντων κατά 43.752.926 δραχμές και

3) μη έκδοση τουλάχιστον σε 132 περιπτώσεις τιμολογίων πωλήσεως συνολικής αξίας 52.981.630 δραχμών.

Με τα δεδομένα αυτά, το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι η ανεύρεση των παραπάνω ανεπισήμων στοιχείων, βάσει των οποίων διαπιστώθηκαν οι προαναφερόμενες πλημμέλειες στα επίσημα βιβλία της ήδη αναιρεσείουσας εταιρείας, δικαιολογούσαν την έκδοση συμπληρωματικού φύλλο ελέγχου, διότι τα στοιχεία αυτά βρέθηκαν και κατασχέθηκαν από άλλη φορολογική υπηρεσία (ΥΠΕΔΑ), διαβιβάστηκαν στη Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Β.Ε. Αθηνών μετά την οριστικοποίηση του αρχικού φύλλου ελέγχου, δεν είχαν τεθεί από την αναιρεσείουσα υπόψη του αρχικού ελέγχου και δεν ήταν δυνατό, κατά τον αρχικό έλεγχο, οι φορολογικοί ελεγκτές να ζητήσουν την επίδειξη των στοιχείων αυτών, εφόσον δεν επρόκειτο για επίσημα στοιχεία προβλεπόμενα από τον Κ.Φ.Σ. Με τις σκέψεις αυτές, το διοικητικό εφετείο έκρινε στη συνέχεια ότι νομίμως τα υποκείμενα στο φόρο κύκλου εργασιών ακαθάριστα έσοδα της αναιρεσείουσας προσδιορίστηκαν εξωλογιστικώς, προσδιόρισε δε και αυτό εξωλογιστικώς τα εν λόγω ακαθάριστα έσοδα στο ίδιο ύψος που τα είχε προσδιορίσει η φορολογική αρχή, όπως και τον αναλογούντα φόρο κύκλου εργασιών.

6. Επειδή, με τον πρώτο λόγο της κρινόμενης αιτήσεως προβάλλεται ότι μη νομίμως το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι τα παραπάνω κατασχεθέντα από την ΥΠΕΔΑ στοιχεία δικαιολογούσαν την έκδοση του ένδικου συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου, διότι τα στοιχεία αυτά ετηρούντο από τη σύνταξή τους μέχρι την κατάσχέση τους στο Λογιστήριο της αναιρεσείουσας και, επομένως, κατά το λόγο αυτό ήταν στη διάθεση της φορολογικής αρχής ήδη κατά τον αρχικό έλεγχο. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος, εν πάση περιπτώσει, διότι και αληθούς υποτιθεμένου του ισχυρισμού της αναιρεσείουσας ότι τα επίμαχα στοιχεία ευρίσκοντο στο Λογιστήριο της εταιρείας κατά τον αρχικό έλεγχο, δεν ήταν, πάντως, στη διάθεση των αρμόδιων φορολογικών οργάνων ώστε να στερηθούν τον χαρακτήρα τους ως συμπληρωματικών στοιχείων δικαιολογούντων την έκδοση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου, κατά την έννοια του άρθρου 51 παρ. 2 του ν.δ. 3323/1955, όπως αυτή εκτέθηκε παραπάνω στην τρίτη σκέψη, διότι επρόκειτο για ανεπίσημα στοιχεία, τα οποία δεν ετέθησαν υπόψη των φορολογικών οργάνων κατά τον αρχικό έλεγχο από την αναιρεσείουσα, όπως βεβαιώνεται στην προσβαλλόμενη απόφαση και δεν αμφισβητείται με την κρινόμενη αίτηση.

7. Επειδή, προβάλλεται περαιτέρω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιρετέα, διότι δεν έλαβε υπόψη το δεδικασμένο από προγενέστερη απόφαση του ιδίου δικαστηρίου (Διοικητικού Εφετείου Αθηνών), την υπ' αριθμ. 4640/1999, με την οποία κρίθηκε ότι δεν υπήρξε καμμιά περίπτωση πωλήσεως χωρίς έκδοση τιμολογίου κατά την κρινόμενη χρήση και ακυρώθηκε η σχετική απόφαση επιβολής προστίμου του Κ.Φ.Σ. Ο λόγος αυτός πρέπει ν' απορριφθεί, εν πάση περιπτώσει, ως απαράδεκτος, διότι δεν προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση ότι η ανωτέρω απόφαση (4640/1999), για την οποία δεν γίνεται καμμιά αναφορά στην προσβαλλόμενη απόφαση, είχε τεθεί υπόψη του δικάσαντος διοικητικού εφετείου ή ότι το δεδικασμένο από την απόφαση εκείνη προέκυπτε από το φάκελο της υποθέσεως ώστε να ληφθεί υπόψη αυτεπαγγέλτως κατ’ άρθρο 119 παρ. 2 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας, ανεξαρτήτως του ζητήματος αν η εν λόγω απόφαση (υπ' αριθμ. 4640/1999) είναι πράγματι προγενέστερη της προσβαλλόμενης αποφάσεως (υπ' αριθμ. 2640/1999), όπως ισχυρίζεται η αναιρεσείουσα.

8. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω και εφόσον δεν προβάλλεται άλλος λόγος αναιρέσεως η κρινόμενη αίτηση πρέπει ν' απορριφθεί στο σύνολό της.

Δια ταύτα

Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση.

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.

Επιβάλλει εις βάρος της αναιρεσείουσας εταιρείας τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου, που ανέρχεται σε τριακόσια ογδόντα (380) ευρώ.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου 2001

Ο Προεδρεύων Σύμβουλος Η Γραμματέας

Θ. Χατζηπαύλου Π. Στεργιοπούλου

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 18ης Σεπτεμβρίου 2002.

Ο Πρόεδρος του Β' Τμήματος Η Γραμματέας

Φ. Στεργιόπουλος Π. Στεργιοπούλου