Αριθμός 168/2018

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Β΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 14 Ιουνίου 2017, με την εξής σύνθεση: Ε. Σάρπ, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Β΄ Τμήματος, Σ. Βιτάλη, Α. Γαλενιανού-Χαλκιαδάκη, Σύμβουλοι, Αγ. Σδράκα, Κ. Λαζαράκη, Πάρεδροι. Γραμματέας η Κ. Κεχρολόγου.

Για να δικάσει την από 11 Μαρτίου 2015 αίτηση: του Προϊσταμένου Δ΄ Τελωνείου Επίβλεψης Συγκροτημάτων Πειραιώς, ο οποίος παρέστη με την Αναστασία Βασιλείου, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, κατά της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «BP HELLAS ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΩΝ», που μετονομά-σθηκε σε "ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΥΣΙΜΑ Α.Ε.Ε.", που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής (οδός Χειμάρας αρ. 8Α), η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Νικόλαο Σταθόπουλο (Α.Μ. 23114), που τον διόρισε με ειδικό πληρεξούσιο.

Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων Προϊστάμενος επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ' αριθμ. 588/2012 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς.

Οι πληρεξούσιοι των διαδίκων δήλωσαν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 21 του Κανονισμού Λειτουργίας του Δικαστηρίου, ότι δεν θα αγορεύσουν.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Συμβούλου Α. Γαλενιανού-Χαλκιαδάκη.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά τον Νόμο

1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, η οποία ασκήθηκε κατά νόμο χωρίς καταβολή παραβόλου, ζητείται η αναίρεση της 588/2012 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς, με την οποία απορρίφθηκε έφεση του Ελληνικού Δημοσίου κατά της 1334/2006 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιώς. Με την τελευταία αυτή απόφαση, κατΆ αποδοχήν προσφυγής της αναιρεσίβλητης εταιρείας, ακυρώθηκε η υπΆ αριθμ. 36/99/Γ/2001 καταλογιστική πράξη του Διευθυντή του Ζ΄ Τελωνείου Ελευθέρων Τελωνειακών Συγκροτημάτων (Τ.Ε.Τ.Σ.) Πειραιώς, κατά το μέρος αυτής με το οποίο η αναιρεσίβλητη εταιρεία (ΒΡ HELLAS Α.Ε.Ε.Π.) είχε κηρυχθεί αλληλεγγύως υπόχρεη, ως αστικώς συνυπεύθυνη, με τους κυρίως υπαίτιους λαθρεμπορικών παραβάσεων, για την καταβολή του συνόλου των πολλαπλών τελών που επιβλήθηκαν εις βάρος τους, ύψους 114.873.090 δραχμών (337.118,39?), και των διαφυγόντων δασμών και λοιπών φόρων, συνολικού ύψους 19.145.515 δραχμών (56.186,40?), που τους καταλογίσθηκαν.

2. Επειδή, υπό το καθεστώς του άρθρου 12 του ν. 3900/2010 (ΑΆ 213), στις ρυθμίσεις του οποίου υπάγεται, ως εκ του χρόνου ασκήσεώς της, η παρούσα αίτηση, αντικαταστάθηκαν οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 53 του π.δ. 18/1989 (ΑΆ 8), προκειμένου δε να ασκηθεί παραδεκτώς αίτηση αναιρέσεως, πρέπει σωρευτικώς, αφενός μεν το ποσό της διαφοράς να υπερβαίνει τις 40.000 ευρώ, αφετέρου δε με το εισαγωγικό δικόγραφο να προβάλλεται, με ειδικούς και συγκεκριμένους ισχυρισμούς, ότι τίθεται συγκεκριμένο νομικό ζήτημα, ήτοι ζήτημα ερμηνείας διατάξεως νόμου ή γενικής αρχής του ουσιαστικού ή δικονομικού δικαίου, η οποία είναι κρίσιμη για την επίλυση της διαφοράς που άγεται ενώπιον του Δικαστηρίου, και ότι ως προς το ζήτημα αυτό, μεταξύ άλλων, υπάρχει αντίθεση της προσβαλλομένης αποφάσεως προς τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ή άλλου ανωτάτου δικαστηρίου είτε προς ανέκκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου (ΣτΕ 1623/2016 7μ., 2598/2015 7μ., 3964/2014 7μ.). Περαιτέρω, αντίθεση νοείται κατ΄ αρχήν προς οριστική απόφαση του Δικαστηρίου ή και προς προδικαστική απόφαση, εφόσον στην τελευταία περιέχεται αντίθετη οριστική κρίση επί του εριζόμενου νομικού ζητήματος. Εξάλλου, βασίμως προβάλλεται ο λόγος περί αντίθεσης της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως προς προδικαστική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και στην περίπτωση που με την τελευταία αυτή απόφαση το εριζόμενο ζήτημα παραπέμφθηκε προς επίλυση σε μείζονα σύνθεση Τμήματος ή στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου και κρίθηκε οριστικώς κατά τρόπο αντίθετο προς την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση (ΣτΕ 444/2017).

3. Επειδή, από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και τα λοιπά διαδικαστικά έγγραφα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Η αλλοδαπή εταιρεία με την επωνυμία «ΒΡ GREECE Ltd», με αντικείμενο εργασιών την εμπορία πετρελαίου και έδρα στο Λονδίνο, διατηρούσε υποκατάστημα στην Ελλάδα, το οποίο είχε ιδρυθεί με την υπΆ αριθμ. 112848/1939 απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας (ΦΕΚ τ. ΑΕ-ΕΠΕ, 6 και 31/1939). Το εν λόγω υποκατάστημα μετατράπηκε, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2166/1993, σε ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΒΡ GREECE Ανώνυμη Εταιρεία Εμπορίας Πετρελαιοειδών» με εισφορά σε αυτήν του συνόλου της περιουσίας του υποκαταστήματος (6148/23.4.1997 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Αθηνών ..., το οποίο, μαζί με την υπΆ αριθμ. ΕΜ 2677/1997 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών περί άδειας συστάσεως και εγκρίσεως του καταστατικού της, δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ τ. ΑΕ και ΕΠΕ 1900/8.5.1997). Στη συνέχεια, η τελευταία αυτή εταιρεία εισέφερε το ενεργητικό και παθητικό του κλάδου πώλησης καυσίμων μέσω πρατηρίων στην ήδη αναιρεσίβλητη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΒΡ HELLAS Ανώνυμη Εταιρεία Εμπορίας Πετρελαιοειδών» (δημοσίευση της ανακοίνωσης περί καταχωρήσεως της ΕΜ 12604/4/30.12.1997 αποφάσεως του Νομάρχη Αθηνών, με την οποία εγκρίθηκε η εν λόγω εισφορά στο ΦΕΚ τ. ΑΕ και ΕΠΕ 89/8.1.1998). Τέλος, η «ΒΡ GREECE Α.Ε.Ε.Π.» συγχωνεύθηκε εξ ολοκλήρου με απορρόφηση από την αναιρεσίβλητη ανώνυμη εταιρεία «ΒΡ ΗΕLLAS Α.Ε.Ε.Π.» (δημοσίευση στο ΦΕΚ τ. ΑΕ και ΕΠΕ 107/5.1.2001 της ανακοίνωσης περί καταχωρήσεως στα μητρώα Α.Ε. της Νομαρχίας Αθηνών του 196/20.12.2000 συμβολαίου συγχωνεύσεως της Συμβολαιογράφου Αθηνών ... μαζί με την υπΆ αριθμ. ΕΜ 17435/2000 εγκριτική απόφαση περί της συγχωνεύσεως του Νομάρχη Αθηνών). Στις 11.5.2001 εκδόθηκε σε βάρος της αναιρεσίβλητης εταιρείας «ΒΡ HELLAS Α.Ε.Ε.Π.» η προαναφερόμενη 36/99/Γ/2001 καταλογιστική πράξη του Διευθυντή του Ζ' Τελωνείου Ελεύθερων Τελωνειακών Συγκροτημάτων Πειραιώς ως καθολικής διαδόχου της εταιρείας με την επωνυμία «ΒΡ GREECE Ltd», η οποία, όπως αναφέρεται στο σώμα της επίδικης καταλογιστικής πράξης, διαπιστώθηκε ότι συμμετείχε στην λαθρεμπορική παράβαση της διαθέσεως στην εσωτερική κατανάλωση καυσίμων, για τα οποία δεν είχαν καταβληθεί οι αναλογούντες δασμοί και φόροι.

Κατά της καταλογιστικής αυτής πράξεως η εταιρεία «ΒΡ HELLAS Α.Ε.Ε.Π.» άσκησε προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την 1334/2006 απόφαση του οποίου έγινε δεκτή η προσφυγή και ακυρώθηκε η καταλογιστική αυτή πράξη κατά το μέρος που αφορούσε την εν λόγω εταιρεία, με την αιτιολογία ότι αυτή δεν αποτελούσε καθολική ή ειδική διάδοχο της εταιρείας «ΒΡ GREECE Ltd». Έφεση του Ελληνικού Δημοσίου κατά της πρωτόδικης αποφάσεως απορρίφθηκε με την ήδη αναιρεσιβαλλομένη απόφαση. Με την τελευταία έγινε δεκτό ότι ο μετασχηματισμός του υποκαταστήματος της «ΒΡ GREECE Ltd.», ο οποίος έγινε κατ' επίκληση των διατάξεων του ν. 2166/1993, δεν συνιστά απορρόφηση επιχειρήσεως από υφιστάμενη ημεδαπή ανώνυμη εταιρεία, στην έννοια της οποίας περιλαμβάνεται και αυτοτελές μέρος αυτής, όπως το υποκατάστημα, ούτε πρόκειται για εισφορά από λειτουργούσα ανώνυμη εταιρεία. Και τούτο διότι οι μετασχηματισμοί αυτοί προϋποθέτουν απορρόφηση από λειτουργούσα ανώνυμη εταιρεία ή εισφορά σε λειτουργούσα ανώνυμη εταιρεία, κατά περίπτωση, ενώ στη συγκεκριμένη περίπτωση επρόκειτο περί νεοϊδρυόμενης ανώνυμης εταιρείας. Σύμφωνα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ο αρχικός μετασχηματισμός (μετατροπή υποκαταστήματος αλλοδαπής εταιρείας σε Α.Ε.) δεν αντιστοιχεί σε καμία από τις περιπτώσεις του άρθρου 1 του ν. 2166/1993 και, ως εκ τούτου, η ως άνω συσταθείσα ανώνυμη εταιρεία «ΒΡ HELLAS Ανώνυμη Εταιρεία Εμπορίας Πετρελαιοειδών» δεν συνεχίζει τη νομική προσωπικότητα της αλλοδαπής εταιρείας «BP GREECE LTD», ούτε αποτελεί οιονεί καθολική διάδοχο αυτής, εφόσον η μεταβίβαση της περιουσίας του εγκατεστημένου στην Ελλάδα υποκαταστήματος της αλλοδαπής εταιρείας δεν περιλαμβάνεται στις περιπτώσεις εκείνες, οι οποίες ρητώς εξομοιώνονται με καθολική ή οιονεί καθολική διαδοχή. Δέχθηκε περαιτέρω η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση ότι η ανώνυμη εταιρεία «BP GREECE A.E.E.Π.» ούτε ειδική διάδοχο της ανωτέρω αλλοδαπής εταιρείας αποτελεί, με την αιτιολογία ότι δεν νοείται ειδική διαδοχή στην έναντι του Δημοσίου ευθύνη της αλλοδαπής εταιρείας, εξαιτίας της εμπλοκής της σε λαθρεμπορική τελωνειακή παράβαση. Κρίθηκε έτσι ότι, εφόσον η ανώνυμη εταιρεία «BP GREECE A.E.E.Π.» δεν αποτελεί καθολική ή οιονεί καθολική ή ειδική διάδοχο της εταιρείας «BP GREECE LTD», ούτε η διάδικος εταιρεία «ΒΡ HELLAS Α.Ε.Ε.Π.», η οποία προέκυψε από τη συγχώνευση με απορρόφηση της «BP GREECE A.E.E.Π.», αποτελεί καθολική ή ειδική διάδοχο της αλλοδαπής ανώνυμης εταιρείας (BP GREECE LTD), μη νομίμως η εταιρεία «ΒΡ HELLAS Α.Ε.Ε.Π.» κηρύχθηκε με την επίδικη πράξη αλληλεγγύως υπόχρεη, ως αστικώς συνυπεύθυνη, για την καταβολή των καταλογισθέντων σε βάρος των κυρίων υπαιτίων διαφυγόντων δασμών και λοιπών φόρων.

4. Επειδή, εν προκειμένω, όπως προκύπτει από το σημείωμα της αρμόδιας φορολογικής αρχής, το ποσό της διαφοράς υπερβαίνει τις 40.000 ευρώ. Περαιτέρω, το αναιρεσείον Ελληνικό Δημόσιο, προς θεμελίωση του παραδεκτού της αιτήσεώς του, προβάλλει αντίθεση της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως προς τις αποφάσεις 2776, 2777 και 2778/2014 του Συμβουλίου της Επικρατείας, παραπεμπτικές στην 7μελή σύνθεση του Δικαστηρίου, με τις οποίες, όπως υποστηρίζει, κρίθηκε, σε αντίθεση προς τις παραδοχές της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι το εν Ελλάδι υποκατάστημα αλλοδαπής εταιρείας αποτελεί, κατά την έννοια των διατάξεων του ν. 2166/1993, “επιχείρηση”, η μετατροπή της οποίας σε ανώνυμη εταιρεία εμπίπτει στην πρώτη από τις περιπτώσεις μετασχηματισμού (άρθρο 1 παρ. 1 περιπτ. α) που προβλέπει και ρυθμίζει ο ν. 2166/1993, με συνέπεια η εκ της μετατροπής αυτής προκύψασα ανώνυμη εταιρεία, ως οιονεί καθολική διάδοχος της επιχειρήσεως του υποκαταστήματος που υπέπεσε σε παράβαση, να υπέχει τη σχετική με την παράβαση ευθύνη και οι πράξεις της μετατραπείσης επιχειρήσεως να είναι καταλογιστέες στην νεοϊδρυθείσα ανώνυμη εταιρεία. Προβάλλεται επίσης ανυπαρξία νομολογίας εκτός των προαναφερόμενων αποφάσεων. Υποστηρίζει περαιτέρω ότι κατΆ εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων 1, 2 παρ. 1, 2 και 6, 4 παρ. 3 και 5 του ν. 2166/1993 και των άρθρων 68 – 89 του κ.ν. 2190/1920, το δικάσαν δικαστήριο δέχθηκε ότι η αναιρεσίβλητη εταιρεία δεν αποτελεί καθολική ή οιονεί καθολική διάδοχο της αλλοδαπής εταιρείας «BP GREECE Ltd», η οποία μέσω του υποκαταστήματός της στην Ελλάδα συμμετείχε στη λαθρεμπορική παράβαση, για την οποία έγινε ο καταλογισμός των πολλαπλών τελών και διαφυγόντων δασμών και λοιπών φόρων, και ότι η αναιρεσίβλητη ευθύνεται ως διάδοχος της αλλοδαπής εταιρείας.

5. Επειδή, με τις επικαλούμενες από το αναιρεσείον 2776 – 2778/2014 αποφάσεις του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, που εκδόθηκαν επί αιτήσεων αναιρέσεως του Ελληνικού Δημοσίου κατά της και ήδη αναιρεσίβλητης ανώνυμης εταιρείας, κρίθηκε, σε αντίθεση προς τις παραδοχές της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, ότι το εν Ελλάδι υποκατάστημα αλλοδαπής εταιρείας αποτελεί, κατά την έννοια των διατάξεων του ν. 2166/1993, “επιχείρηση”, η μετατροπή της οποίας σε ανώνυμη εταιρεία εμπίπτει στην πρώτη από τις περιπτώσεις μετασχηματισμού (άρθρο 1 παρ. 1 περιπτ. α) που προβλέπει και ρυθμίζει ο ν. 2166/1993, με συνέπεια η εκ της μετατροπής αυτής προκύψασα ανώνυμη εταιρεία, ως οιονεί καθολική διάδοχος της επιχειρήσεως του υποκαταστήματος που υπέπεσε σε παράβαση, να υπέχει τη σχετική με την παράβαση ευθύνη και οι πράξεις της μετατραπείσης επιχειρήσεως να είναι καταλογιστέες στην νεοϊδρυθείσα ανώνυμη εταιρεία. Λόγω, όμως, της σπουδαιότητας των τιθεμένων ζητημάτων, με τις προμνησθείσες αποφάσεις οι αντίστοιχες υποθέσεις παραπέμφθηκαν στην επταμελή σύνθεση του Β΄ Τμήματος, επί των παραπομπών δε αυτών εκδόθηκαν οι 2145-2147/2015 αποφάσεις. Ειδικότερα, με τις τελευταίες αυτές αποφάσεις έγιναν δεκτά τα εξής: «Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων του ν. 2166/1993, ο κατΆ άρθρο 1 του νόμου αυτού μετασχηματισμός πραγματοποιείται, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του κ.ν. 2190/1920, με την μεταφορά των στοιχείων του ενεργητικού και παθητικού της μετασχηματιζομένης επιχειρήσεως, όπως αυτά εμφανίζονται στον συντασσόμενο ισολογισμό μετασχηματισμού, ως στοιχείων του ισολογισμού της “νέας εταιρείας”.

Η εκ της μετατροπής προκύπτουσα ανώνυμη εταιρεία, η “νέα εταιρεία”, υπεισέρχεται αυτοδικαίως, ως οιονεί καθολικός διάδοχος, στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της μετατρεπομένης (βλ. ΣτΕ 397/2013). Εξ άλλου, από τον συνδυασμό των ως άνω διατάξεων του ν. 2166/1993 περί μετασχηματισμού σε συνδυασμό με τις ... πάγιες διατάξεις του ν. 2190/1920 περί της κρατικής εποπτείας των ανωνύμων εταιρειών, οι οποίες είναι εφαρμοστέες και επί μετασχηματισμού επιχειρήσεων βάσει αναπτυξιακών νόμων, συνάγεται αφΆ ενός ότι τυχόν ακυρότητα της ανώνυμης εταιρείας κηρύσσεται με διαπλαστική απόφαση του αρμοδίου πολιτικού δικαστηρίου επιλαμβανομένου κατόπιν αγωγής του έχοντος έννομο συμφέρον, αφΆ ετέρου δε ότι οι διοικητικές πράξεις για την σύσταση της εταιρείας και την έγκριση του καταστατικού της, από την καταχώριση των οποίων στο Μητρώο Ανωνύμων Εταιρειών η εταιρεία αποκτά νομική προσωπικότητα, πράξεις εκτελεστές, ατομικές, εξοπλισμένες, σύμφωνα με την γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, με το τεκμήριο της νομιμότητας, υπόκεινται σε ευθύ ακυρωτικό έλεγχο ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. ΣτΕ 1544/1982 Ολομ., πρβλ. ΣτΕ 2783/2007).

Συνεπώς, ο δικαστικός έλεγχος της νομιμότητας μετασχηματισμού επιχειρήσεως κατά τις διατάξεις του ν. 2166/1993 διενεργείται είτε κατόπιν αγωγής κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 4α του ν. 2190/1920 είτε κατόπιν αιτήσεως ακυρώσεως κατά της διοικητικής εγκρίσεως συστάσεως της εκ μετατροπής προκύπτουσας ανώνυμης εταιρείας και δεν μπορεί να χωρήσει παρεμπιπτόντως, οποτεδήποτε». Επί τη βάσει των παραδοχών αυτών, το Δικαστήριο έκρινε, περαιτέρω, με τις προαναφερθείσες αποφάσεις του, ότι μη νομίμως το δικάσαν εφετείο έκρινε ότι ο αρχικός μετασχηματισμός (μετατροπή υποκαταστήματος αλλοδαπής εταιρείας σε Α.Ε.) δεν αντιστοιχεί σε καμία από τις περιπτώσεις του άρθρου 1 του ν. 2166/1993 και ότι, ως εκ τούτου, η ως άνω συσταθείσα ανώνυμη εταιρεία «ΒΡ GREECE ΑΕΕΠ» δεν αποτελεί οιονεί καθολική ή ειδική διάδοχο αυτής και, συνακόλουθα, ούτε η διάδικος εταιρεία «ΒΡ HELLAS A.E.E.Π.», η οποία, όπως δεν αμφισβητήθηκε από το δικάσαν δικαστήριο, προέκυψε από τη συγχώνευση με απορρόφηση της «ΒΡ GREECE A.E.E.Π.», αποτελεί καθολική ή ειδική διάδοχο της αλλοδαπής ανώνυμης εταιρείας και ότι, συνεπεία αυτών, η ως άνω ανώνυμη εταιρεία κηρύχθηκε, με τις επίδικες στις υποθέσεις εκείνες πράξεις, αλληλεγγύως υπόχρεη, ως αστικώς συνυπεύθυνη για την καταβολή των επιβληθέντων στους υπαίτιους της λαθρεμπορίας πολλαπλών τελών και των καταλογισθέντων εις βάρος τους διαφυγόντων δασμών και λοιπών φόρων. Στην κρίση του αυτή κατέληξε το Δικαστήριο, με την αιτιολογία ότι, «εφΆ όσον ... εχώρησε εισφορά του συνόλου της περιουσίας (ενεργητικού και παθητικού) του υποκαταστήματος και μετατροπή αυτού, κατΆ επίκληση των διατάξεων του ν. 2166/1993, σε ανώνυμη εταιρεία, η σύσταση της οποίας ενεκρίθη αρμοδίως και έλαβε την αναγκαία δημοσιότητα, οι συνέπειες από την -κατά τις ως άνω διατάξειςγενομένη μετατροπή συνάγονται και επέρχονται ευθέως από αυτόν τούτο το νόμο 2166/1993 και συνίστανται στην υπεισέλευση της νεοσυσταθείσης εταιρείας αυτοδικαίως στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του συγκεκριμένου υποκαταστήματος, ελλείψει δε δικαστικής αποφάσεως είτε κατόπιν αγωγής κατά το άρθρο 4α του κ.ν. 2190/1920, είτε κατόπιν αιτήσεως ακυρώσεως κατά της διοικητικής πράξεως περί εγκρίσεως της συστάσεώς της, το δικάσαν δικαστήριο δεν μπορούσε, κατά τα προεκτεθέντα, να εξετάσει παρεμπιπτόντως τη νομιμότητα της πραγματοποιηθείσης μετατροπής».

6. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η παρατεθείσα στη σκέψη 3 κρίση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως είναι διαφορετική από τις αντίστοιχες οριστικές κρίσεις των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις οποίες, επί διαφορών μεταξύ των αυτών, όπως και η κρινόμενη, διαδίκων, επιλύθηκε, κατά διαφορετικό τρόπο, το κρίσιμο νομικό ζήτημα που ανακύπτει στο πλαίσιο και της παρούσας υποθέσεως, ήτοι εάν η μετατροπή εγκατεστημένου στην Ελλάδα υποκαταστήματος αλλοδαπής εταιρείας, κατ' επίκληση των διατάξεων του ν. 2166/1993, σε ανώνυμη εταιρεία έχει ως συνέπεια την υπεισέλευση της νέας εταιρείας, ως οιονεί καθολικής διαδόχου, στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της επιχειρήσεως του μετασχηματισθέντος υποκαταστήματος. Συνεπώς, ο λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο πλήσσεται η ανωτέρω κρίση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, προβάλλεται παραδεκτώς, είναι δε και βάσιμος και τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με το από 14.6.2017 υπόμνημα της αναιρεσίβλητης εταιρείας είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.

7. Επειδή, κατΆ ακολουθίαν, πρέπει η κρινομένη αίτηση να γίνει δεκτή, να αναιρεθεί η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και η υπόθεση, η οποία χρήζει διευκρινίσεως ως προς το πραγματικό, να παραπεμφθεί στο δικάσαν δικαστήριο για νέα κρίση.

Δια ταύτα

Δέχεται την αίτηση αναιρέσεως.

Αναιρεί την 588/2012 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς, στο οποίο παραπέμπει την υπόθεση για νέα κρίση, κατά τα εκτιθέμενα στο σκεπτικό.

Επιβάλλει στην αναιρεσίβλητη τη δικαστική δαπάνη του αναιρεσείοντος Δημοσίου, ποσού εννιακοσίων είκοσι (920) ευρώ.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 21 Ιουνίου 2017.

Η Πρόεδρος του Β΄ Τμήματος Η Γραμματέας

Ε. Σάρπ Κ. Κεχρολόγου

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 24ης Ιανουαρίου 2018.

Η Πρόεδρος του Β´ Τμήματος Ο Γραμματέας του Β´

Τμήματος

Ε. Σάρπ Ι. Μητροτάσιος