Αριθμός 2632/1996  

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ  

ΤΜΗΜΑ Β'  

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 21 Οκτωβρίου 1992 με την εξής  σύνθεση : Γ. Κουτνατζής, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση  του Προέδρου του Τμήματος που είχε κώλυμα, Φ. Στεργιόπουλος, Ε. Γαλανού,  Σύμβουλοι, Ν. Σκλίας, Ε. Αντωνόπουλος, Πάρεδροι. Γραμματέας η Π. Στεργιοπούλου. 

Για να δικάσει την από 10ης Μαίου 1990 αίτηση:  

Του Οικονομικού Εφόρου Φ.Α.Β.Ε. Αθηνών, ο οποίος παρέστη με τον Γρ. Κρόμπα,  Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,  κ α τ ά της Α.Ε. με την επωνυμία "Ανώνυμος Βιοτεχνική Εμπορική Εταιρεία -  Αδελφοί Α. Ηλιόπουλοι - ΚΑΔΕΝΑ", που εδρεύει στην Αθήνα (οδός Χ. αρ. 5), η  οποία παρέστη με τον δικηγόρο Κων. Καρλή (Α.Μ. 10418), που τον διόρισε με  ειδικό πληρεξούσιο,  

Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων Ο. Ά. επιδιώκει να αναιρεθεί η 4263/1989  απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.  

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή, Παρέδρου Ν. Σκλία.  Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον αντιπρόσωπο του αναιρεσείοντος Οικονομικού  Εφόρου, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως  και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον πληρεξούσιο της αναιρεσίβλητης  εταιρείας, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.  

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του  Δικαστηρίου και,  

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα  

Σκέφθηκε κατά το νόμο  

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης δεν απαιτείται κατά νόμο  καταβολή τελών και παραβόλου.  

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται, παραδεκτώς, η αναίρεση της απόφασης  4263/1989 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Με την απόφαση αυτή έγινε δεκτή  έφεση της αναιρεσίβλητης εταιρείας (μετ' απόρριψη της εφέσεως του Ελληνικού  Δημοσίου) και εξαφανίστηκε η υπ' αριθμ. 11849/1987 απόφαση του Τριμελούς  Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο είχε δεχθεί ενμέρει την προσφυγή της  αναιρεσίβλητης εταιρείας και είχε μεταρρυθμίσει το υπ' αριθμ. 827α/8.3.1985  συμπληρωματικό φύλλο ελέγχου φόρου εισοδήματος, οικονομικού έτους 1980, του  Οικονομικού Εφόρου Φ.Α.Β.Ε. Αθηνών. Ακολούθως, το διοικητικό εφετείο δέχθηκε  την προσφυγή και ακύρωσε το προαναφερόμενο συμπληρωματικό φύλλο ελέγχου.  

3. Επειδή, το άρθρο 51 παρ. 2 του ν.δ. 3323/1955, όπως αντικαταστάθηκε με το  άρθρο 6 παρ. 1 του ν.δ. 328/1974 ορίζει ότι

"Φύλλον ελέγχου και αν έτι κατέστη  οριστικόν δεν αποκλείει την έκδοσιν και κοινοποίησιν συμπληρωματικού τοιούτου  εάν : 

α) εκ περιελθόντων καθ' οιονδήποτε τρόπον εις τον οικονομικόν έφορον  συμπληρωματικών στοιχείων, εξακριβούται ότι το εισόδημα του εις φόρον υποχρέου  είναι ανώτερον του περιληφθέντος εν τω προηγουμένω φύλλω ελέγχου ή 

β) η  υποβαλλομένη δήλωσις ή τα συνοδεύοντα ταύτην ειδικά έντυπα ή καταστάσεις  αποδεικνύονται ως ανακριβή . . .".

Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών,  επιτρέπεται η έκδοση και κοινοποίηση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου και μετά  την οριστικοποίηση ακόμη του αρχικού φύλλου ελέγχου όταν από συμπληρωματικά  στοιχεία, που περιέρχονται στον Οικονομικό ΆΕφορο με οπιοδήποτε τρόπο,  αποδεικνύεται ότι το εισόδημα του φορολογουμένου είναι μεγαλύτερο από εκείνο  που περιλήφθηκε στο αρχικό φύλλο ελέγχου. Τέτοια συμπληρωματικά στοιχεία δεν  αποκλείεται να είναι επίσημα ή ανεπίσημα βιβλία ή στοιχεία που τηρούν τρίτες  επιχειρήσεις ή και άλλα έγγραφα από τα οποία αποδεικνύεται, κατά την κρίση της  φορολογικής αρχής ή των διοικητικών δικαστηρίων, τόσο η ανακρίβεια των βιβλίων  και στοιχείων που τηρούσε ο φορολογούμενος όσο και η απόκρυψη από αυτόν  εισοδήματος.  

4. Επειδή, εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, η  αναιρεσίβλητη εταιρεία διατηρεί εργοστάσιο χρυσοχοίας και γραφεία στην Αθήνα.  Κατά την ένδικη περίοδο (1979) υπέβαλε στον Οικονομικό ΆΕφορο Φ.Α.Β.Ε. Αθήνας  την υπ' αριθμ. 1200/1980 δήλωση φορολογίας εισοδήματος, με την οποία δήλωσε  φορολογητέο εισόδημα 2.035.355 δρχ., το οποίο καθορίστηκε τελικά, μετά από  συμβιβασμό, σε 2.934.581 δρχ. (σχετ. 506/1981 πράξη συμβιβασμού της Οικονομικής  Εφορίας Φ.Α.Β.Ε. Αθήνας) και περαιώθηκε έτσι οριστικά η υπόθεση για το  κρινόμενο οικονομικό έτος. Μετά την κατά τα ανωτέρω οριστικοποίηση της  φορολογικής εγγραφής, ο ίδιος οικονομικός έφορος εξέδωσε το υπ' αριθμ.  897α/8.3.1985 συμπληρωματικό φύλλο ελέγχου φορολογίας εισοδήματος για το ίδιο  οικονομικό έτος 19890, με το οποίο, αφού απέρριψε τα τηρούμενα από την  αναιρεσίβλητη βιβλία και στοιχεία (ΔΆ κατηγορίας π.δ. 99/1977) ως ανεπαρκή και  ανακριβή, προσδιόρισε εξωλογιστικά τα ακαθάριστα έσοδα και καθαρά κέρδη της σε  230.000.000 και 36.834.000 αντίστοιχα.

Τα συμπληρωματικά στοιχεία, στα οποία  στηρίχθηκε η φορολογική αρχή για την έκδοση του ένδικου συμπληρωματικού φύλλου  ελέγχου, είναι, μεταξύ άλλων, τα εξής : 

α) το υπ' αριθμ. 9393/1983 έγγραφο της  ΥΠΕΔΑ προς την Οικονομική Εφορία Φ.Α.Β.Ε. Αθήνας, στο οποίο αναφέρεται ότι  αποστέλλεται έκθεση παραβάσεως του Κ.Φ.Σ. (υπ' αριθμ. 5218/12.9.1983), 

β) η από  12.9.1983 έκθεση ελέγχου της ΥΠΕΔΑ που αναφέρεται στις φορολογικές περιόδους  1979-1982 και συνετάγη κατόπιν ελέγχου που διενεργήθηκε στις 10.12.1982 στην  οποία εκτίθεται, όπως δέχθηκε το Εφετείο, ότι κατά τον έλεγχο των βιβλίων και  στοιχείων της αναιρεσίβλητης εταιρείας διαπιστώθηκε ότι αυτή έστειλε, με δελτία  αποστολής, σε πελάτες της διάφορες ποσότητες χρυσών κοσμημάτων, χωρίς να  εκδώσει στη συνέχειαε τιμολόγια πωλήσεως και χωρίς να εξειδικεύονται σε αυτά τα  είδη, και ότι κατά την κρινόμενη χρήση 1979, η ίδια εταιρεία εξέδωσε ανακριβώς  και ελλιπώς διάφορα δελτία αποστολής από τα οποία προέκυπτε απόκρυψη χρυσού  (σχετικές καταστάσεις Νο 1) και 

γ) υπεύθυνες δηλώσεις της υπεύθυνης του  λογιστηρίου της φορολογουμένης ότι η αναιρεσίβλητη εταιρεία δεν τηρούσε ούτε  εξέδιδε εκκαθαρίσεις πωλήσεων για λογαριασμό τρίτων και τιμολόγια παροχής  υπηρεσιών.

Το διοικητικό εφετείο, εκτιμώντας τα προαναφερθέντα στοιχεία, έκρινε  ότι αυτά δεν αποτελούν συμπληρωματικά στοιχεία, κατά την έννοια των  προαναφερόμενων διατάξεων, γιατί δεν περιήλθαν στον οικονομικό έφορο μετά την  έκδοση του αρχικού φύλλου ελέγχου, αφού, σύμφωνα με την από 12.9.1983 έκθεση  ελέγχου προέκυψαν από τον έλεγχο των επίσημων βιβλίων και στοιχείων της  φορολογούμενης εταιρείας, τα οποία είχαν ελεγχθεί και εκτιμηθεί κατά την έκδοση  του αρχικού φύλλου ελέγχου. Για την ανωτέρω υπεύθυνη δήλωση της υπεύθυνης του  λογιστηρίου της αναιρεσίβλητης, το διοικητικό εφετείο δέχθηκε ότι και αν ακόμη  η δήλωση αυτή αναφέρεται και στην κρινόμενη χρήση, πάντως δεν μπορεί να ληφθεί  υπόψη ως αόριστη, διότι δεν αποδεικνύεται, βάσει αυτής, η στοιχειοθέτηση των  παραβάσεων. Τέλος, το διοικητικό εφετείο, αφού δέχθηκε ότι και τα λοιπά  στοιχεία, που επικαλέστηκε η φορολογική αρχή ως συμπληρωματικά, είτε ήσαν  αόριστα είτε δεν αφορούσαν την κρινόμενη χρήση, και για τα οποία δεν  διατυπώνεται παράπονο με την κρινόμενη αίτηση, έκρινε ότι το επίδικο  συμπληρωματικό φύλλο ελέγχου δεν εκδόθηκε νόμιμα και, για το λόγο αυτό, προέβη  στην ακύρωσή του, μετ' εξαφάνιση της πρωτοδίκου αποφάσεως και κατά παραδοχή της  προσφυγής της αναιρεσίβλητης.  

5. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και  πλημμελή εφαρμογή του νόμου η προσβαλλόμενη απόφαση δέχθηκε ότι η από 12.9.1983  έκθεση ελέγχου της ΥΠΕΔΑ δεν αποτελεί συμπληρωματικό στοιχείο και ότι οι  παραβάσεις και τα στοιχεία που αναφέρονται στην έκθεση επανελέγχου δεν είναι  συμπληρωματικά. Ειδικότερα προβάλλεται ότι κατά το μέρος που οι παραβάσεις  αυτές αφορούν την ανακριβή έκδοση δελτίων αποστολής, ως συμπληρωματικό στοιχείο  εμφανίζεται πλέον η ανακρίβεια ή η εικονικότητα των ενλόγω στοιχείων, που  περιήλθε σε γνώση της φορολογικής αρχής με το υπ' αριθμ. 9383/1983 έγγραφο της  ΥΠΕΔΑ, με το οποίο διαβιβάστηκε η από 12.9.1983 έκθεση ελέγχου αυτής. Ο λόγος  όμως αυτός αναίρεσης, όπως διατυπώνεται, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, γιατί  ούτε η παραπάνω έκθεση ελέγχου της ΥΠΕΔΑ ούτε και η διαπιστωθείσα κατά τον  επανέλεγχο ανακρίβεια εκδοθέντων από την αναιρεσίβλητη δελτίων αποστολής  αποτελούν, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, συμπληρωματικά στοιχεία, αφού  τόσο οι διαλαμβανόμενες στην έκθεση ελέγχου της ΥΠΕΔΑ παραβάσεις όσο και η  διαπιστωθείσα κατά τον επανέλεγχο ανακρίβεια εκδοθέντων δελτίων αποστολής δεν  προέκυψαν από συμπληρωματικά στοιχεία αλλά, κατά τα ανελέγκτως γενόμενα δεκτά,  με την προσβαλλόμενη απόφαση, έπειτα από έλεγχο και εκτίμηση των αυτών βιβλίων  και στοιχείων της αναιρεσίβλητης, τα οποία όμως είχαν ληφθεί υπόψη και είχαν  εκτιμηθεί από τη φορολογική αρχή κατά τον αρχικό έλεγχο@στον οποίο στηρίχθηκε η  αρχική φορολογική εγγραφή.  

6. Επειδή, προβάλλεται περαιτέρω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιρετέα  γιατί, κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και πλημμελή εφαρμογή του νόμου, δέχθηκε ότι η  δήλωση της υπεύθυνης του λογιστηρίου ήταν αόριστη και, ως τέτοια, δεν μπορούσε  να στηρίξει τη στοιχειοθέτηση των παραβάσεων, ενώ, κατ' ορθή ερμηνεία του  νόμου, έπρεπε να δεχθεί ότι, για την έκδοση συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου,  αρκεί η ύπαρξη συμπληρωματικού στοιχείου και δεν απαιτείται αυτό να είναι και  βάσιμο. Και ο λόγος αυτός αναίρεσης είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, γιατί, κατά  την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, για την έκδοση και κοινοποίηση  συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου δεν αρκεί η επίκληση οποιουδήποτε  συμπληρωματικού στοιχείου, αλλά πρέπει από το στοιχείο αυτό να αποδεικνύεται  κατά την κρίση της φορολογικής αρχής ή των διοικητικών δικαστηρίων, η  ανακρίβεια των βιβλίων και στοιχείων του φορολογουμένου και η απόκρυψη από  αυτόν εισοδήματος.  

Διά ταύτα  

Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση.  

Επιβάλλει στο Ελληνικό Δημόσιο τη δικαστική δαπάνη της αναιρεσίβλητης,  ανερχόμενη σε δέκα τέσσερις χιλιάδες (14.000) δραχμές.  

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 22 Ιουνίου 1995  

Ο Προεδρεύων Σύμβουλος Η Γραμματέας  

Γ. Κουτνατζής  

Δ. Μουζάκη  

Και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 29ης Μαίου 1996.  Ο Προεδρεύων Σύμβουλος Η Γραμματέας  

Η. Παπαγεωργίου Π. Στεργιοπούλου