ΥΠΟΙΚ 1135851/6461/0016/ΠΟΛ.1301/9.12.1998 Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 36 (παρ. 6 και 7), 37 (παρ. 2), 38 (παρ. 5), 41 (παρ. 2), 28 (παρ. 4) και 29 του Ν.2648/1998

Σας κοινοποιούμε παρακάτω, όπως έχουν, τις διατάξεις των άρθρων 36, παρ. 6 και 7, 37, παρ. 2, 38, παρ. 5, 41, παρ. 2, 28, παρ. 4 και 29 του Ν.2648/1998 "Ρυθμίσεις δασμολογικού και φορολογικού περιεχομένου, τροποποίηση του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας και άλλες διατάξεις", που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 238/Α`/22.10.1998, οι οποίες αναφέρονται, κατά περίπτωση, στη μη λήψη μέτρων και στην αναστολή αυτών που έχουν ληφθεί, καθώς και στο χρόνο παραγραφής των χρεών που έχουν ρυθμιστεί βάσει των άρθρων 36, παρ. 1-4, 37, παρ. 2 και 38, παρ. 1-4 του παρόντος νόμου και στην τροποποίηση του άρθρου 30 του Ν.Δ.356/1974, με τη συμπλήρωση νέας παραγράφου σχετικά με τη δυνατότητα περιορισμού της κατάσχεσης στα χέρια τρίτων του άρθρου 22 του Ν.2523/1997, με την προσθήκη νέας παραγράφου που αναφέρεται στη διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου σε περίπτωση βεβαιωμένων χρεών και του άρθρου 29 που αναφέρεται στην τροποποίηση του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας και στην κατάργηση δικαστικού συμβιβασμού.

Σύμφωνα με το άρθρο 36, παρ. 6 του Ν.2648/1998, εφόσον ο οφειλέτης είναι συνεπής στη ρύθμιση, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 36, παρ. 1-4 του παρόντος νόμου και δεν υπάρχουν άλλες ληξιπρόθεσμες οφειλές, εκτός από το ευεργέτημα της χορήγησης σ` αυτόν αποδεικτικού ενημερότητας για τα χρέη προς το Δημόσιο, δεν λαμβάνονται σε βάρος του τα προβλεπόμενα μέτρα από τις διατάξεις του άρθρου 27 του Ν.1882/1990 (ΦΕΚ 43/Α`), το οποίο αφορά το μέτρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα εκπροσώπων Νομικών Προσώπων, των άρθρων 22 και 23 του Ν.2523/1997 (ΦΕΚ 179/Α`), τα οποία αφορούν το μέτρο της προσωποκράτησης και της ποινικής δίωξης για τη μη καταβολή χρεών, αντίστοιχα και του Ν.395/1976 (ΦΕΚ 199/Α`), ο οποίος αφορά την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα οφειλετών του Δημοσίου ένεκα χρεών προς το Δημόσιο, τα δε τυχόν ληφθέντα πιο πάνω μέτρα αναστέλλονται.

Επίσης, αναστέλλεται η εκτέλεση της απόφασης για προσωποκράτηση ή, αν αυτή έχει αρχίσει, διακόπτεται, καθώς και η ποινική δίωξη που προβλέπεται από το άρθρο 25 του Ν.1882/1990, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 23 του Ν.2523/1997 και αναβάλλεται η εκτέλεση της ποινής ή, αν αυτή έχει αρχίσει, διακόπτεται.

Ομοίως, αναστέλλεται η διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης των κινητών ή ακινήτων και με την προϋπόθεση ότι η εκτέλεση αφορά μόνο χρέη που ρυθμίζονται με τις διατάξεις αυτού του άρθρου.

Η αναστολή δεν ισχύει για κατασχέσεις που έχουν επιβληθεί στα χέρια τρίτων ή έχουν εκδοθεί οι σχετικές παραγγελίες, τα αποδιδόμενα όμως ποσά απ` αυτές λαμβάνονται υπόψη για την κάλυψη δόσης ή δόσεων της ρύθμισης, εφόσον δεν συμψηφίζονται με άλλες οφειλές που δεν έχουν ρυθμιστεί.

Στην περίπτωση που ο οφειλέτης απωλέσει το δικαίωμα της ρύθμισης αυτής, τα μέτρα που έχουν ανασταλεί συνεχίζονται κανονικά.

Η υπαγωγή του οφειλέτη στη ρύθμιση δεν εμποδίζει, προς διασφάλιση της οφειλής, την επιβολή κατάσχεσης ή τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων είσπραξης, όπως υποθήκη.

Στην παρ. 7 του ίδιου άρθρου αναφέρεται ότι η παραγραφή των χρεών που μπορούν να ρυθμιστούν και για τα οποία υποβάλλεται σχετική αίτηση υπαγωγής τους στη ρύθμιση, αναστέλλεται από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης και για ολόκληρο το χρονικό διάστημα που αφορά η ρύθμιση, ανεξάρτητα καταβολής οποιουδήποτε ποσού και δεν συμπληρώνεται πριν παρέλθει ένα έτος από την παύση αυτής.

Επίσης, σας γνωρίζουμε ότι οι διατάξεις του άρθρου 36, παρ. 6 και 7 του παρόντος, ισχύουν και για τις ρυθμίσεις των άρθρων 37, παρ. 2 και 38, παρ. 1-4, οι οποίες αναφέρονται, αντίστοιχα, σε ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο ειδικών περιπτώσεων και ρυθμίσεις χρεών οφειλετών του Δημοσίου που επλήγησαν από πράξεις βίας αναρχικών ατόμων στην Αθήνα, το διάστημα από 18.11.1985 έως 31.8.1998.

Με τη διάταξη του άρθρου 41, παρ. 2 του νόμου, συμπληρώνεται το άρθρο 30 του Ν.Δ.356/1974 (ΚΕΔΕ).

Σύμφωνα με την παράγραφο αυτή, η κατάσχεση στα χέρια τρίτων μπορεί να περιοριστεί σε μικρότερο ποσό ή ποσοστό, μετά από αιτιολογημένη απόφαση εκείνου που την επέβαλε.

Η διάταξη του άρθρου 28, παρ. 4, αναφέρεται στη διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου σε περίπτωση βεβαιωμένων χρεών, με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 14 του Ν.2523/1997, για τους οφειλέτες των οποίων τα μη ασφαλισμένα ληξιπρόθεσμα χρέη τους προς το Δημόσιο, από οποιαδήποτε αιτία, υπερβαίνουν το ποσό των 50.000.000 δρχ. (θ` ακολουθήσει σχετική εγκύκλιος).

Στο άρθρο 29 του νόμου αναφέρεται ότι σε έφεση υπόκεινται οι οριστικές αποφάσεις των Διοικητικών Πρωτοδικείων, αν το ποσό της διαφοράς υπερβαίνει το 1.000.000 δρχ., χωρίς στο ποσό αυτό να συνυπολογίζονται οι πρόσθετοι φόροι και λοιπές επιβαρύνσεις.

Επίσης, το άρθρο 1 του Ν.Δ.4600/1966 (ΦΕΚ 242/Α`) και το άρθρο 71 του Ν.2238/1994, όπως ισχύουν, καταργούνται.

Οι διατάξεις των άρθρων 36, 37, 38 και 41 του Ν.2648/1998 ισχύουν από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (22.10.1998), ενώ οι διατάξεις των άρθρων 28 και 29 ισχύουν από την πρώτη του μεθεπόμενου μήνα από τη δημοσίευση του νόμου αυτού στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δηλαδή από 1.12.1998.