Η εμμονή του υπουργού κ. Γεώργιου Κατρούγκαλου στην εφαρμογή του ασφαλιστικού αναδεικνύει την αδυναμία και την ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας να αντιληφτεί και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα στο ασφαλιστικό σύστημα . 

Ο κ. υπουργός  λειτουργεί με την λογική να επιβάλει ασφαλιστικές εισφορές που θα καλύπτουν  και φορολογικά έσοδα που δεν εισπρἀξει ή έστω βεβαιώσει το υπουργείο οικονομικών. 

Έχουμε ένα υπουργό Κοινωνικής Ασφάλιση  που θεωρεί : 

• Τον εαυτόν του υπεύθυνο να εισπράξει ότι απαιτούν οι δήθεν δανειστές της χώρας και λειτουργεί ως αναπληρωτής υπουργός οικονομικών. 
   
• Που αδιαφορεί αν καταβάλλουν προσπάθεια να επιβιώσουν εισοδηματικές τάξεις. 
   
• Που θεωρεί ανάξιο λόγου να συζητήσει μια εναλλακτική πρόταση με την οποία θα επιβιώνουν εισοδηματικές και κοινωνικές τάξεις. 
   
• Που θεωρεί φυσική εξέλιξη την διάλυση των ελεύθερων επαγγελματιών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την δημιουργία  κενού αγοράς για την ανεξέλεγκτη δράση  των μεγάλων ελληνικών και ξένων εταιρειών 
   
• Που πράττει με  μεθόδους των  ακραίων νεοφιλελεύθερων ενώ  δηλώνει αριστερός (και η αθλιότητα του εμπαιγμού πρέπει να έχει όρια) . 
   
• Που δρα σε βάρος των αυτό-απασχολούμενων αλλά δεν γνωρίζει ποιό είναι το αποτέλεσμα των μέτρων που λαμβάνει , γιατί αν με βεβαιότητα τα μετρά σώζουν το ασφαλιστικό σύστημα, ναι, να υποστούμε όλοι αυτήν την δοκιμασία , αλλά αφού αυτό δίνει μια μικρή παράταση πριν την καταστροφή γιατί να μην πάρουμε τις ποιο ορθολογικές  αποφάσεις παρά να καταστρέψουμε ότι έχει μείνει όρθιο ; 

Αδυνατεί να αντιληφτεί  ότι έχουμε πτωχεύσει από τις αντίστοιχες ενέργειες προηγούμενων δημόσιων λειτουργών σαν κ΄αυτόν  και οφείλει μια υπεύθυνη εξαγγελία έναντι των Ελλήνων ασφαλισμένων και φορολογούμενων που να πει : 

Έχουμε πτωχεύσει, δεν έχουμε χρήματα πλην αυτών που καταβάλουν οι ασφαλισμένοι εργαζόμενοι και επιχειρηματίες που παραμένουν ακόμα ζωντανοί. Οφείλουμε να προστατεύουμε αυτές τις επιχειρήσεις και αυτές τις θέσεις εργασίας  με την χρήση όλων των διαθεσίμων  εργαλείων, για να βάλουμε μπροστά ξανά την οικονομία. Η ανάπτυξη θα φέρει θέσεις εργασίας θα φέρει εισοδήματα θα φέρει εισφορές στα ταμεία θα επιτρέψει να μεγαλώσει η ασφαλιστική αγορά-πίτα που θα διανεμηθεί για την υποστήριξη και επιβίωση του ασφαλιστικού συστήματος, υγεία - συντάξεις.  

Ο κ.υπουργός οφείλει να παρέμβει επίσης στην περικοπή όποιων συντάξεων υπάρχουν στα λεγόμενα ρετιρέ και να εξαλειφτούν τα φαινόμενα όπου το κράτος με τις καταβολές του στηρίζει συντάξεις 2.000 ευρώ και άνω. Δεν μπορεί να έχουμε συνταξιούχους των 2.500 ευρώ και εργαζόμενους των 500 ευρώ. 

Αυτές τις δύσκολες αποφάσεις όφειλε να πάρει ο κ. Κατρουγκαλος και όχι να διώκει το επιχειρηματικότητα  προκειμένου να εξυπηρετήσει μια μερίδα συνταξιούχων και τις επιθυμίες των  ποιο ακραίων συντηρητικών κύκλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.  

Αν συνεχίσει αυτή την πολιτική του σε μικρό χρονικό διάστημα δεν θα μπορεί να ανταποκρίνεται ούτε στις ελάχιστες θεσμικές του υποχρεώσεις απέναντι στους ασφαλισμένους. 

Ο κ.υπουργός και η αλλοπρόσαλλη πολιτική του  είναι ένα κράμα νεοφιλελευθέρων επιλογών και ακραίων κρατικών παρεμβάσεων. Θεοποιεί την δημιουργία μεγάλων επιχειρήσεων αφού εξουθενώνει την μικρή και  μεσαία επιχείρηση και την οδηγεί στο κλείσιμο δημιουργώντας συνθήκες για να λειτουργήσουν μόνο μεγάλες και μονοπωλιακές επιχειρήσεις. 

Παράλληλα ασκεί πολιτική με λογική διανεμητική και προστατευτική σε μια μικρή μερίδα συνταξιούχων που θα την ζήλευε και ο ποιο ακραίος κρατιστής . Αδυνατούμε να κατανοήσουμε πως ένας αριστερός (;) πολιτεύετε με τα ποιο ακραία νεοφιλελεύθερα μέσα και δεν κατανοούμε γιατί οι νεοφιλελεύθεροι στον τόπο αυτό τον αντιστρατεύονται ; Αδυνατούμε να κατανοήσουμε πως μεριμνά με τόσο μεγάλη προστασία στα ρετιρέ των συντάξεων όταν υπάρχουν με εισφορά των διαθεσίμων του κράτους όταν υπάρχουν μισθοί και συντάξεις των 500 ευρώ η και ποιο μικρών ποσών 

Τι τελικά είναι ο κύριος υπουργός; 

• Διχασμένη πολιτική προσωπικότητα που δεν γνωρίζει τι πράττει  ; 
   
• Νέο – φιλελεύθερος -  αριστερός κατά των αυτοαπασχολούμενων και της μεσαίας τάξης ή πολιτικός σε  διαταραχή ένεκα συνθηκών διαχείρισης  ; 
   
• Ένας ακόμα χειαραγωγούμενος πολιτικός για εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας και έργου; 
   
• Πολιτικός με την αλαζονεία ότι γνωρίζει τα πάντα και αυτός θα μας σώσει η Καλαμοκαβαλαρης που έχει  πολλούς ο τόπος ; 

Τι άραγε είναι από όλα αυτά ; Ένα είναι σίγουρο ότι η ιστορία θα γράψει ότι ήταν ο υπουργός της αριστεράς που εξευτέλισε όσους πίστεψαν σε αξίες και που ολοκλήρωσε έργο που οι ποιο ακραίοι φιλελεύθεροι δεν τόλμησαν να κάνουν και για την «επιτυχία « του αυτή των αντιστρατεύονται και τον ζηλεύουν. 

Αλεβιζάκης Παναγιώτης 
Εκπρόσωπος 
Της Ανεξάρτητης  Κίνησης 
Οικονομολόγων Ελλάδας