Αριθμ. 4200/08/15
ΦΕΚ Β 92/20-1-2015

Καθορισμός των απαιτουμένων δικαιολογητικών, καθώς και των ειδικότερων τεχνικών και λεπτομερειακών κριτηρίων για τον χαρακτηρισμό επαγγελματικού ή ιδιωτικού πλοίου αναψυχής ως παραδοσιακού και κάθε άλλου σχετικού θέματος. 

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ 

ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ 

Έχοντας υπόψη: 

1. Τις διατάξεις : 

α. της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του Ν. 4256/2014 «Τουριστικά πλοία και άλλες διατάξεις» (Α΄ 92), όπως ισχύει, 

β. του Ν. 4150/2013 «Ανασυγκρότηση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και άλλες διατάξεις» (Α΄ 102), όπως ισχύει, 

γ. του άρθρου 5 του π.δ. 85/2012 «Ίδρυση και μετονομασία Υπουργείων, μεταφορά και κατάργηση υπηρεσιών» (Α΄ 141), όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του π.δ. 94/2012 (Α΄ 149) και το άρθρο 3 του π.δ. 98/2012 (Α΄ 160), 

δ. του π.δ. 119/2013 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α΄ 153), 

ε. του π.δ. 103/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου» (Α΄ 170), 

στ. του άρθρου 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα, όπως κωδικοποιήθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (Α΄ 98). 

2. Την «Χάρτα της Βαρκελώνης» της 28ης Σεπτεμβρίου 2002 για τη συντήρηση και αποκατάσταση των εν ενεργεία παραδοσιακών σκαφών. 

3. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, αποφασίζουμε: 

Άρθρο 1 

1. Τα κριτήρια για τον χαρακτηρισμό επαγγελματικού ή ιδιωτικού πλοίου αναψυχής ως παραδοσιακού καθορίζονται ως εξής: 

α. Να έχει ναυπηγηθεί, ανεξάρτητα από το χρόνο και τη μέθοδο κατασκευής του, σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά στοιχεία ενός από τους τεκμηριωμένους, στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία, τύπους ελληνικών και ευρωπαϊκών παραδοσιακών σκαφών. 

β. Να έχει κατασκευαστεί, ανεξάρτητα από το χρόνο και τη μέθοδο κατασκευής, κατά το μεγαλύτερο μέρος του και, ειδικότερα, η βασική κατασκευή του που συμπεριλαμβάνει τη γάστρα μετά των φρακτών και ενισχύσεών της, το κατάστρωμα, τις υπερκατασκευές και τους ιστούς, εφόσον υπάρχουν, με υλικά που χρησιμοποιούνται στην ελληνική και ευρωπαϊκή παραδοσιακή ναυπηγική, με εξαίρεση τα υλικά των εσωτερικών επενδύσεων και διαμορφώσεων που δεν αλλοιώνουν την όψη του σκάφους, τα οποία επιτρέπεται να είναι διαφορετικά. Σε κάθε περίπτωση επιτρέπεται να τοποθετούνται επί του σκάφους διατάξεις, συστήματα, υλικά και εξοπλισμός διαφορετικά από τα ανωτέρω, εφόσον επιβάλλεται από τις απαιτήσεις συμμόρφωσης του σκάφους με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις της νομοθεσίας περί ναυτικής ασφάλειας, ασφάλειας ναυσιπλοΐας, πρόληψης ρύπανσης και ενδιαίτησης. 

γ. Εφόσον φέρει ιστιοφορία, πρέπει να τεκμηριώνεται από την ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία ότι η ιστιοφορία που φέρει ανταποκρίνεται στα είδη ιστιοφορίας που έφερε ο συγκεκριμένος τύπος σκάφους σύμφωνα με την ελληνική και ευρωπαϊκή ναυπηγική παράδοση, ενώ το μέγεθος των υπερκατασκευών πρέπει να διατηρεί αναλογίες που δεν παρεμποδίζουν την λειτουργία της. 

δ. Το ολικό μήκος του σκάφους να μετριέται από το σημείο τομής της γραμμής του καταστρώματος, όπως αυτό ορίζεται από τους ισχύοντες κανονισμούς που αφορούν τα θέματα γραμμής φόρτωσης των πλοίων, ή της νοητής προέκτασής της με την εσωτερική όψη της στείρας (κόρακος) μέχρι το σημείο τομής της με την εσωτερική όψη του ποδοστήματος ή του καθρέπτη (παπαδιάς), παράλληλα προς την ίσαλο σχεδίασης. 

2. Λαμβανομένων υπόψη των κριτηρίων της παραγράφου 1, ως παραδοσιακά πλοία νοούνται, ιδίως, οι ακόλουθοι τύποι παραδοσιακών πλοίων: τρεχαντήρι, τσερνίκι, βαρκαλάς, υδραίικος βαρκαλάς, γαΐτα, κορίτα (μικρή γαΐτα), χανιώτικη γαΐτα, καραβόσκαρο, αιγυπτιακό καραβόσκαρο, πέραμα, περαματάκι Καλλονής, λίμπερτυ, λέμβος (σκάφη), συμιακή σκάφη, γα(ν)τζάο, μπότης (κούτουλο), μούλος, παπαδιά, τάκος, πριάρι, γούτσος, πλάβα, σκάφος δυτών (βουτηχτάδικο), πάσαρι, γυαλάδικο, πλάκα, φρεγάτα, φρεγαντίνι, μαρτήγος (μαρτηγάνα), μύστικο, σεμπέκ, ζάμπεκο, τσαμπέκο, γαλιότα, φούστα, καραβέλα, γαλιόνι, καράκα, γαλέρα, γαλεάσσα, κιρλαγίτσι, clipper, ταρτάνα, τραμπάκολο, μπαρκέτο, σκιεράτσα, σαχίνι, μαρσιλιάνα, πιελέγκο, πίγκος, ραγιάδο (ραζοβάσελο), σακτούρα (σαχτούρι), σαΐτα (σάικα), σλουπ (sloop), γαυλίς (μπρατσέρα), κέρκουρος (κότερο μπούμα), σακκολαίφη (σακολέβα, μπελλού α λα μαλτέζα), δρόμων (κορβέτο), νάβα, δρόμων ημιολικός (μπάρκο μπέστια), πολάκ(κ)α, βριγαντίνο, βρίκιον (μπρίκι, πάρων), βρικογόλετο, ημιολία (σκούνα), μυοπάρων (γολέτα), επιδρομίς (λόβερ), λιβυρνίς (μπομπάρδα), γαυλολιβυρνίς (μπομπάρδα σαμπατιέρα), γαβάρα (μυοδρόμων), λεύκα, γκαφ, λατίνι, πένα, ψάθα (διψίαθος). 

3. Σκάφος χαρακτηρισμένο ως νεότερο κινητό μνημείο από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού σύμφωνα με το Ν. 3028/2002 (Α΄ 153), λόγω του τεχνικού, εθνολογικού και λαογραφικού ενδιαφέροντός του ως δείγμα της νεότερης ξυλοναυπηγικής τέχνης του ελλαδικού χώρου, χαρακτηρίζεται «παραδοσιακό» εφόσον συμμορφώνεται με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 1. 

Άρθρο 2 

1. Επαγγελματικό ή ιδιωτικό πλοίο χαρακτηρίζεται με απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Μελετών και Κατασκευών Πλοίων (ΔΙΜΕΚΑΠ) του Κλάδου Ελέγχου Πλοίων του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου ως «Παραδοσιακό Κατηγορίας 1» εφόσον πληροί τα κριτήρια της παραγράφου 1 του άρθρου 1, και ως «Παραδοσιακό Κατηγορίας 2» εφόσον πέραν αυτών έχει κατασκευαστεί εξολοκλήρου με κατάλληλη παραδοσιακή μέθοδο ναυπήγησης, συμπεριλαμβανομένων και των εσωτερικών επενδύσεων και διαμορφώσεων, με υλικά ίδια με αυτά που χρησιμοποιούνταν στην παραδοσιακή ναυπηγική για την κατασκευή του συγκεκριμένου τύπου σκάφους. Επίσης, ως «Παραδοσιακό Κατηγορίας 2» χαρακτηρίζεται και κάθε επαγγελματικό ή ιδιωτικό πλοίο που εμπίπτει στις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 1. 

2. α. Για τον ως άνω χαρακτηρισμό διενεργείται επιτόπιος έλεγχος και εξέταση των στοιχείων τεκμηρίωσης τα οποία αναφέρονται στις υποπεριπτώσεις (ββ) και (γγ) της περίπτωσης γ και στην περίπτωση δ και εκδίδεται βεβαίωση χαρακτηρισμού του πλοίου ως παραδοσιακού, σύμφωνα με το υπόδειγμα βεβαίωσης που επισυνάπτεται ως Παράρτημα στην παρούσα απόφαση και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος αυτής. Η βεβαίωση ισχύει για πέντε (05) έτη και ανανεώνεται μετά από επιτόπιο έλεγχο, προκειμένου να διαπιστωθεί ότι δεν έχουν επέλθει, κατά παρέκκλιση των οριζομένων στην παρούσα, τροποποιήσεις στην κατασκευή του. 

β. Ο επιτόπιος έλεγχος διενεργείται από τριμελή ομάδα ελεγκτών η οποία ορίζεται από τον Προϊστάμενο της ΔΙΜΕΚΑΠ. Την ανωτέρω ομάδα ελεγκτών μπορεί να υποστηρίζει στο έργο της, με συμβουλευτικό ρόλο, εκπρόσωπος επισήμως αναγνωρισμένων συλλόγων ή συνδέσμων ή ενώσεων παραδοσιακών σκαφών, ναυτικών μουσείων ή λοιπών φορέων σχετικών με τα παραδοσιακά σκάφη και τη ναυτική παράδοση, ο οποίος ορίζεται με απόφαση του ως άνω Προϊσταμένου. 

γ. Για τον χαρακτηρισμό πλοίου ως «Παραδοσιακό Κατηγορίας 1» υποβάλλονται στη ΔΙΜΕΚΑΠ τα ακόλουθα: 

αα) Αίτηση του πλοιοκτήτη 

ββ) Φωτογραφίες όψεων του πλοίου και περιγραφή της κατασκευής του, σχέδια ή φωτογραφίες του συγκεκριμένου τύπου σκάφους και της ιστιοφορίας του –εφόσον φέρει−, όπως αυτά απαντώνται στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία καθώς και σχέδια γενικής διάταξης και κατασκευής του συγκεκριμένου σκάφους, υπογεγραμμένα, κατά τις κείμενες διατάξεις, από διπλωματούχο ή πτυχιούχο ναυπηγό ή εξουσιοδοτημένο Οργανισμό (νηογνώμονα). 

γγ) Ευκρινή αντίγραφα του πιστοποιητικού καταμέτρησης χωρητικότητας και του εγγράφου εθνικότητας του πλοίου ή της άδειας εκτέλεσης πλόων αντίστοιχα. 

δ. Για τον χαρακτηρισμό πλοίου ως «Παραδοσιακό Κατηγορίας 2» υποβάλλεται κατά περίπτωση στη ΔΙΜΕΚΑΠ, επιπλέον των δικαιολογητικών της περίπτωσης 

γ, είτε αντίγραφο της απόφασης με την οποία αυτό χαρακτηρίζεται ως νεότερο κινητό μνημείο είτε τεκμηριωμένη περιγραφή της παραδοσιακής μεθόδου ναυπήγησης του σκάφους, υπογεγραμμένη, κατά τις κείμενες διατάξεις, από διπλωματούχο ή πτυχιούχο, ναυπηγό ή εξουσιοδοτημένο Οργανισμό (νηογνώμονα). 

3. Ενστάσεις επί αποφάσεων περί μη αποδοχής χαρακτηρισμού πλοίων ως παραδοσιακών εξετάζονται από πενταμελή άμισθη επιτροπή που συγκροτείται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, στην οποία συμμετέχουν ο Προϊστάμενος του Κλάδου Ελέγχου Πλοίων του ΥΝΑ, ως πρόεδρος, ο Προϊστάμενος της ΔΙΜΕΚΑΠ, ένας εκπρόσωπος του Ναυτικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, ένας εκπρόσωπος του Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος και ένας εκπρόσωπος του Ινστιτούτου Ιστορίας της Εμπορικής Ναυτιλίας. 

Άρθρο 3 

Στοιχεία των σκαφών που έχουν χαρακτηριστεί ως «παραδοσιακά», καταχωρούνται σε Μητρώο που τηρείται από τη ΔΙΜΕΚΑΠ, σε μορφή ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων, η οποία αναρτάται στην επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου. Στα στοιχεία του Μητρώου περιλαμβάνονται υποχρεωτικά το όνομα του σκάφους και του πλοιοκτήτη, τα στοιχεία εγγραφής στο Νηολόγιο ή στο Βιβλίο Εγγραφής Μικρών Σκαφών αντίστοιχα, ο τύπος του σκάφους, το είδος της ιστιοφορίας (εφόσον φέρει), ο χαρακτηρισμός του («Παραδοσιακό Κατηγορίας 1» ή «Παραδοσιακό Κατηγορίας 2»), το ολικό μήκος του σκάφους, το έτος κατασκευής και τα στοιχεία (αριθμός πρωτοκόλλου, ημερομηνία κλπ.) της βεβαίωσης χαρακτηρισμού που έχει εκδοθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας απόφασης. 

Άρθρο 4 

1. Από την έναρξη ισχύος της παρούσας απόφασης καταργείται η αριθμ. 4113.203/01−09−2005 κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας (Β΄ 1281/13−9−2005). 

2. Πλοία τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως παραδοσιακά, σύμφωνα με την ανωτέρω απόφαση, διατηρούν το χαρακτηρισμό τους για χρονικό διάστημα όχι ανώτερο των πέντε (05) ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας. Μετά την παρέλευση της ανωτέρω προθεσμίας τα ως άνω πλοία εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται ως παραδοσιακά εφόσον είναι εφοδιασμένα με τη βεβαίωση του άρθρου 2. 

Άρθρο 5 

Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από την δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 

Πειραιάς, 14 Ιανουαρίου 2015 

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ 

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ