Η Διοίκηση με το έγγ. 1050788/1504/25-6-2004 διατύπωσε την άποψη ότι στην περίπτωση που ο λογιστής διατηρεί γραφείο με τη μορφή οργανωμένης επιχείρησης, δηλαδή με την απασχόληση έμμισθου ειδικευμένου ,η πέραν του αναγκαίου βοηθητικού προσωπικού, το εισόδημα αυτό αποτελεί και φορολογείται ως εισόδημα από εμπορικές επιχειρήσεις (Δ κατηγορίας), καθόσον στην περίπτωση αυτή εκτός του κέρδους που προκύπτει από την εκμετάλλευση των ιδίων ειδικευμένων γνώσεών του αποκτά κέρδος στα πλαίσια της επαγγελματικής του δραστηριότητας και από τη χρήση του παραγωγικού συντελεστή εργασία μέσω της απασχόλησης προσωπικού και συνεπώς εδώ πρωτεύει το κερδοσκοπικό στοιχείο και όχι το πνευματικό, το οποίο αποτελεί το κυριότερο γνώρισμα του ελευθέριου επαγγέλματος.
   Τα παραπάνω βέβαια δεν αναιρούνται και δεν αλλοιώνεται ο χαρακτηρισμός του εισοδήματος από ελευθέρια επαγγέλματα (Ζ κατηγορίας) όταν χρησιμοποιείται το αναγκαίο και στοιχειώδες για τη διοικητική λειτουργία του γραφείου βοηθιτικό προσωπικό π.χ. μία γραμματέας ή καθαρίστρια κλπ.
   Σε συγκεκριμένο ερώτημα λογιστή που ασκεί το επάγγελμά του έχοντας βοηθητικό προσωπικό δύο φυσικά πρόσωπα με την ειδικότητα του βοηθού λογιστή και μία υπάλληλο ως γραμματέα η Διοίκηση με το έγγρ. 1111879/2057/Α0012/24-11-2005 αναφέρει ότι ο συγκεκριμένος λογιστής (λογιστικό γραφείο), αποκτά εισόδημα Ζ' πηγής (από ελευθέρια επαγγέλματα) ως μη οργανωμένη κερδοσκοπική επιχείρηση και παρακρατείται φόρος εισοδήματος με συντελεστή 20% στο ακαθάριστο ποσό των αμοιβών του, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 58 του ΚΦΕ.
   Από τα ανωτέρω προκύπτει - κατά την άποψή μου - ότι για τις περιπτώσεις α' και β' που περιγράφετε το εισόδημα προέρχεται από τη Δ πηγή (εισόδημα από εμπορικές επιχειρήσεις) ενώ για την περίπτωση γ' το εισόδημα προέρχεται από τη Ζ πηγή (εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα).