Καλησπέρα σας,
 
Εταιρεία (ΙΚΕ) διαχείρισης ακινήτων (αγοροπωλησίες) αγοράζει ακίνητο και αλλοδαποί επενδυτές στέλνουν χρήματα στον λογαριασμό της εταιρείας προκειμένου να το ανακαινίσει και να πωληθεί σε τρίτο. Στη «σύμβαση επένδυσης» συμφωνούν ότι ο επενδυτής θα λάβει κατά την πώληση το κεφάλαιο που έχει εισφέρει πλέον ποσοστό απόδοσης της επένδυσης π.χ. 10%, 20%, 30%, 40%, ή 50%.

Η λύση το να πάρουν οι επενδυτές εταιρικά μερίδια δεν είναι δυνατή γιατί η εταιρεία θα έχει ταυτόχρονα περισσότερα από ένα (1) ακίνητα και διαφορετικούς επενδυτές.

Αν η «σύμβαση επένδυσης» θεωρηθεί ως δάνειο, το ποσοστό της απόδοσης της επένδυσης μπορεί να θεωρηθεί ως χρεωστικός τόκος και να εκπέσει από τα ακαθάριστα έσοδα της εταιρείας; Σύμφωνα με την περίπτωση α του άρθρου 23 του νόμου 4172/2013 «τόκοι από δάνεια που λαμβάνει η επιχείρηση από τρίτους, (…) κατά το μέτρο που υπερβαίνουν τους τόκους που θα προέκυπταν εάν το επιτόκιο ήταν ίσο με το επιτόκιο των δανείων αλληλόχρεων λογαριασμών προς μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις» δεν μπορεί να εκπέσει η «δαπάνη» της απόδοσης.

Ποια είναι η ορθότερη λογιστική και φορολογική αντιμετώπιση;

Μία λύση που σκέφτηκα είναι η ίδρυση εταιρειών ανά ακίνητο που θα αγοραστεί, ανακαινιστεί και πωληθεί αναλόγως με τα ποσοστά που θα συμφωνήσουν τα συμβαλλόμενα μέρη. Μετά την πώληση του ακινήτου τίθεται σε εκκαθάριση και λύεται. Είναι ορθότερη αντιμετώπιση αυτή για τις προαναφερθείσες συναλλαγές;    

Σας ευχαριστώ πολύ!