Εταιρεία Ο.Ε  έκανε έναρξη εργασιών τον Σεπτέμβριο του 2017 με δραστηριότητα ινστιτούτου καλλονής και τηρεί βιβλία Β΄ κατηγορίας. 

Τον Οκτώβριο του 2017 αγοράζει με τιμολόγιο αγοράς από ιδιώτη (ο οποίος είχε παλαιότερα ινστιτούτο ομορφιάς), πάγιο εξοπλισμό-μηχανήματα και εμπορεύματα, αξίας 15000,00€ πλέον χαρτοσήμου. Δεν έγινε σύναψη κάποιου ιδιωτικού συμφωνητικού. Τα τιμολόγια κόπηκαν επί πιστώσει. Τα δύο μέρη συμφώνησαν προφορικά  να βάζουν τμηματικά σε τραπεζικό λογαριασμό του πωλητή το  οφειλόμενο ποσό.

Στην πορεία οι εταίροι (αγοραστές) διαπίστωσαν ότι τα μηχανήματα δεν ανταποκρίνονταν στην αξία που τιμολογήθηκαν, καθώς και κάποια εμπορεύματα ήταν ακατάλληλα προς χρήση (αλλοιωμένα).

Σήμερα λοιπόν έχει εξοφληθεί το ποσό των 8.000,00€ και υπολείπονται άλλες 6.000,00€.
Κατόπιν συμφωνίας των μελών της εταιρείας με τον «πωλητή», θα κατατεθούν σε τραπεζικό λογαριασμό του πωλητή ακόμα 3.000,00€  και τα υπόλοιπα 3.000,00€ δεν θα απαιτηθούν από τον πωλητή, λόγω α) αδυναμίας πληρωμής από την μεριά της εταιρείας και β) υπερεκτιμημένης αξίας του πάγιου εξοπλισμού και των προϊόντων .
 
Λογιστικά αυτές τις 3.000,00€ πώς θα τις απεικονίσω;
Μπορεί να κοπεί ένα πιστωτικό έκπτωσης 2 χρόνια μετά, παρόλο που διαπιστώθηκε η πραγματική αξία των μηχανημάτων και των εμπορευμάτων σε προηγούμενη χρήση;

Είναι νόμιμο να κοπεί πιστωτικό τιμολόγιο έκπτωσης (του τιμολογίου αγοράς από ιδιώτη) και αν ναι με τι αιτιολογία.

Επίσης για την χρήση του 2017 και του 2018, υπολογίστηκαν αποσβέσεις βάσει του αξίας κτήσης των παγίων. Τώρα αν κοπεί το πιστωτικό πως θα χειριστώ το θέμα των αποσβέσεων;

Θεωρείτε απαραίτητο να συνταχθεί και ένα ιδιωτικό συμφωνητικό που να απεικονίζει τον διακανονισμό της εταιρείας  με τον ιδιώτη καθώς επίσης και την αναφορά στην έκδοση πιστωτικού τιμολογίου , με την οποία παύει να υπάρχει οποιαδήποτε άλλη οφειλή;