ΤΕΕ

10 Ιανουαρίου 2022

Δελτίο Τύπου

Τα επόµενα χρόνια ο τεχνικός κλάδος θα τρέχει «µε χίλια»

Στην αφετηρία µίας έντονα δηµιουργικής αλλά και γεµάτης προκλήσεις περιόδου βρίσκονται χιλιάδες πολιτικοί µηχανικοί και οι εργοληπτικές εταιρείες στη χώρα µας.

Η υλοποίηση µίας σειράς µεγάλων έργων που είτε συσχετίζονται µε την αντιµετώπισητης κλιµατικής αλλαγής βάσει των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε αφορούν σηµαντικά νοµοθετήµατα της κυβέρνησης όπως το Πρόγραµµα «Εξοικονοµώ», ο κλιµατικός νόµος και η λειτουργία του Εθνικού Μητρώου Υποδοµών µαζί µε τον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη και την Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου, αναµένεται ότι αφενός θα συµβάλλουν στη διόρθωση χρόνιων παθογενειών στην ανθεκτικότητα και την καταγραφή των υποδοµών στη χώρα µας, αφετέρου θα δηµιουργήσουν προοπτικές ανάπτυξης στον τεχνικό κλάδο και το σύνολο της οικονοµίας.

Ο Πρόεδρος του Τεχνικού Επιµελητηρίου Ελλάδος κ. Γιώργος Στασινός ανοίγει στο Epsilon7 τη βεντάλια όλων των µεγάλων θεµάτων στα οποία όπως λέει ο ρόλος του τεχνικού κόσµου θα είναι πρωταγωνιστικός τα επόµενα χρόνια. Με δεδοµένη τη χρηµατοδοτική ροή των κονδυλίων του Ε.Σ.Π.Α. και του Ταµείου Ανάκαµψης δηλώνει αισιόδοξος ότι «είναι τόσες πολλές οι δουλειές που θα έχουν οι µηχανικοί αλλά και ολόκληρος ο τεχνικός κόσµος τα επόµενα χρόνια που θα τρέχουµε µε χίλια». Παράλληλα όµως δεν παραλείπει να εφιστήσει στην Πολιτεία την προσοχή για τον κίνδυνο καθυστερήσεων στην υλοποίηση των έργων καθώς «στους πόρους του Ταµείου Ανάκαµψης πρέπει να ολοκληρωθούν τα έργα µέσα σε 5-6 χρόνια, σήµερα 6 χρόνια είναι το κάτω όριο για σοβαρούς διαγωνισµούς έργων… Δεν θα προλάβουµε…»

Ο Πρόεδρος του Τ.Ε.Ε. χαρακτηρίζει σηµαντική τη θεσµοθέτηση της υποχρέωσης του κράτους για εκτίµηση των κλιµατικών επιπτώσεων και ζητά προσαρµογή του κλιµατικού νόµου στις προβλέψεις του Fit for 55 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χαρακτηρίζει ως «επανάσταση» την εφαρµογή των τεχνολογιών της 4ης βιοµηχανικής επανάστασης στο σύνολο της οικονοµίας και µιλά για «τη χρήση του Building Information Model, µε καλύτερα νέα υλικά, που µας δίνει η νανοτεχνολογία, µε καλύτερα δεδοµένα, που µας τροφοδοτούν οι αισθητήρες και το διαδίκτυο των πραγµάτων».

Για την αναστροφή του brain drain σε brain gain στον τεχνικό κλάδο επισηµαίνει την ανάγκη αύξησης των µισθών στην Ελλάδα στέλνοντας µήνυµα προς όλους πως «για να βγάλεις λεφτά, πρέπει να βάλεις λεφτά».

Πρόσφατα ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος ο νέος κλιµατικός νόµος. Συµφωνεί το Τ.Ε.Ε. µε τους στόχους που τέθηκαν, αφενός γενικά για τη µείωση του ενεργειακού αποτυπώµατος της χώρας, αφετέρου για τα υπάρχοντα και τα νέα κτίρια; Είναι συµβατές οι προβλέψεις του νόµου µε το νέο Πρόγραµµα «Εξοικονοµώ»;;

Ο κλιµατικός νόµος, που η χώρα για πρώτη φορά θα αποκτήσει, είναι ένα σηµαντικό θεσµικό βήµα. Οφείλουµε όλοι να συµβάλλουµε στο να µπορέσει η χώρα να προσαρµοστεί µια ώρα αρχύτερα στις προκλήσεις που δηµιουργεί η κλιµατική αλλαγή.

Ωστόσο, όπως έχω τονίσει πολλές φορές, η κλιµατική αλλαγή δεν είναι γραµµική και δεν επηρεάζει µόνο τους τοµείς που εύκολα καταναλώνονται από την επικαιρότητα… Και ο µετριασµός των επιπτώσεών της δεν αφορά µόνο τη µείωση των ρύπων, αφορά και την κυκλική οικονοµία και τη συνολική αλλαγή του παραγωγικού µοντέλου. Αλλά αυτοί είναι στόχοι για αυτά που θα γίνουν στο µέλλον. Διότι την αντιµετώπιση της κλιµατικής αλλαγής πρέπει να την κάνουµε και στο παρόν και στο άµεσο µέλλον, όχι σε βάθος χρόνου µόνο. Αυτό σηµαίνει ότι πρέπει να επενδύσουµε στην Ανθεκτικότητα. Αντιλαµβάνοµαι γιατί τον ονοµάζουµε κλιµατικό νόµο, όµως χρειάζεται να προστεθεί ο άξονας της θωράκισης των υπαρχόντων υποδοµών, κτιρίων, επιχειρήσεων, φορέων από τις επιπτώσεις της κλιµατικής αλλαγής και από γενικότερες φυσικές καταστροφές. Αυτή είναι η έννοια της Ανθεκτικότητας και πρέπει πολύ σοβαρά να ασχοληθούµε άµεσα.

Αυτό που ίσως δεν έχουν αντιληφθεί πολλοί – και βοηθά ότι το ΥΠ.ΕΝ. αποφάσισε εντέλει να παρατείνει τη διαβούλευση επί του νοµοσχεδίου – είναι ότι ο συγκεκριµένος νόµος, όπως έχει παρουσιαστεί, προσοµοιάζει περισσότερο σε στρατηγικό κείµενο.  Και καλά κάνει. Φυσικά περιλαµβάνει κατευθύνσεις και µέτρα. Σηµαντικά. Θα έλεγα περισσότερο για άλλους τοµείς παρά για τον κτιριακό τοµέα που ήδη έχει ειδική νοµοθεσία και θα έρθει σύντοµα και άλλη. Θα χρειαστούν όµως εξειδικεύσεις, αλλαγές σε άλλες νόµους, εφαρµοστικές αποφάσεις, διευκρινίσεις και τόσα άλλα. Ίσως πιο σηµαντική από τα σηµεία που αναφέρετε να είναι η πρόβλεψη για την εκτίµηση των κλιµατικών επιπτώσεων ως υποχρέωση του κράτους και της διοίκησης. Θέλουµε να δούµε πως θα υλοποιηθεί αυτό και το Τ.Ε.Ε. θα συµβάλει. Προσθέτει σοβαρό βάρος στη διαδικασία θεσµοθέτησης, νοµοθέτησης κ.λπ. αλλά είναι κρίσιµο. Ελπίζω να µην µπει στο περιθώριο λόγω του χρόνου που θα απαιτείται για να γίνει σοβαρή εκτίµηση….

Τώρα, όσον αφορά τον κτιριακό τοµέα και επιµέρους στόχους που µπαίνουν γενικότερα…. Πράγµατι, ο  νόµος ετοιµάστηκε πριν παρουσιαστούν οι τελευταίες προτάσεις της Κοµισιόν για το πακέτο Fit For 55 που έχει πολύ πιο φιλόδοξους στόχους. Πιστεύω ότι και από την κυβέρνηση µετά τη διαβούλευση και στη Βουλή θα γίνουν οι κατάλληλες προσαρµογές. Άλλωστε τα κύρια κόµµατα της Βουλής συµφωνούν στην αναγκαιότητα ενός κλιµατικού νόµου, προφανώς µε διαφορές στο περιεχόµενο. Θα συµβάλλουµε και εµείς µε προτάσεις.

Από εκεί και πέρα, ο κλιµατικός νόµος θα είναι, στο µέλλον, ένα στρατηγικό κείµενο. Η χώρα όµως ήδη έχει στρατηγικά κείµενα ειδικά για τα κτίρια και το δοµηµένο περιβάλλον. Είναι το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίµα (που και ο νόµος αναγνωρίζει ως θεµελιώδες κείµενο), τον εθνικό σχεδιασµό ανακαίνισης κτιρίων, το Εθνικό Σχέδιο Υποδοµών και πολλά επιµέρους: για την ηλεκτροκίνηση, για τις µεταφορές, για τη βιοποικιλότητα, για τα απόβλητα κ.λπ.. Τα στρατηγικά κείµενα αυτά πρέπει να συµβαδίζουν. Όταν αλλάζει, λόγω εξελίξεων ή επιλογών, το ένα, επηρεάζεται το άλλο. Δεν είναι απλή άσκηση. Στην πραγµατικότητα είναι ένας συνεχής αγώνας που δεν βλέπει εύκολα το φως της δηµοσιότητας. Αλλά είναι σηµαντικός.

Για να έρθω στο Εξοικονοµώ που ρωτάτε, θέλω να είµαι κατηγορηµατικός: η Ελλάδα βιάζεται. Είναι τόσο παλιό το κτιριακό απόθεµα της χώρας, τόσο µεγάλες οι ανάγκες ανακαίνισης κτιρίων που δεν µπορούµε να περιµένουµε νέους νόµους ή νέες οδηγίες για να προχωρήσουµε. Ακόµη και αν υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, κέρδος θα είναι αν µέχρι να ψηφιστεί και εφαρµοστεί ο νέος νόµος τρέξει και ολοκληρωθεί ένας κύκλος του Εξοικονοµώ. Και αυτό το Εξοικονοµώ, µε τη συµβολή του Τ.Ε.Ε., θα είναι πιστεύω πιο δίκαιο, πιο οργανωµένο, πιο ευέλικτο, πιο ουσιαστικό από κάθε άλλο.

Η λεγόµενη πράσινη µετάβαση µαζί µε τον ψηφιακό µετασχηµατισµό είναι το µεγάλο διπλό στοίχηµα της οικονοµίας, τόσο στον δηµόσιο όσο και στον ιδιωτικό τοµέα. Στον τοµέα των υποδοµών της χώρας, θεωρείτε ότι έχουν αναληφθεί οι κατάλληλες κυβερνητικές πρωτοβουλίες; Τι προσδοκά ο τεχνικός κόσµος από το Ταµείο Ανάκαµψης και το νέο Ε.Σ.Π.Α. σε αυτές τις δύο κατευθύνσεις;

Ο τεχνικός κόσµος συµβαδίζει στη χώρα µας µε την ανάπτυξη. Είναι αλληλένδετοι, ο ένας δεν µπορεί να υπάρξει χωρίς τον άλλο και όταν ο ένας χωλαίνει, κουτσαίνει και ο άλλος. Το βιώσαµε και νοµίζω το έµαθαν όλοι µε την υπερδεκαετή κρίση. Οι προκλήσεις (για τη χώρα µας και οικονοµικές) της πράσινης µετάβασης και του ψηφιακού µετασχηµατισµού ήταν µπροστά µας εδώ και χρόνια. Η πανδηµία όµως βοήθησε την πολιτική να αντιληφθεί την ανάγκη για άµεσης απόδοσης δηµόσιες επενδύσεις και χρηµατοδοτήσεις µε έµφαση στον ιδιωτικό τοµέα και τις υποδοµές. Έτσι φτάσαµε στο Ταµείο Ανάκαµψης και Ανθεκτικότητας – µη ξεχνάµε το δεύτερο συνθετικό – και τη σύνδεσή του µε το λεγόµενο στη χώρα µας Ε.Σ.Π.Α.. Προφανώς και περιµένουµε πολλά. Δουλεύουµε όµως για αυτά. Και ήδη παράγουµε αποτελέσµατα. Ελπίζω ειλικρινά να µπορέσει η χώρα να απορροφήσει µε έργα και επενδύσεις αυτό το µοναδικό χρηµατοδοτικό πλαίσιο γιατί τέτοια ευκαιρία στο µέλλον είναι δύσκολο να ξαναϋπάρξει…

Εστιάζοντας περισσότερο στις τεχνολογίες της 4ης βιοµηχανικής επανάστασης του τεχνικού κλάδου, ποια έργα και πρωτοβουλίες πιστεύετε ότι δείχνουν πως βρισκόµαστε σε διαδικασία εφαρµογής τους στη χώρα µας;

Ο ψηφιακός µετασχηµατισµός στον τεχνικό τοµέα και στη βιοµηχανία είναι µια υπαρκτή κατάσταση, πραγµατικότητα εδώ και χρόνια. Τώρα αλλάζουµε επίπεδο µε καλύτερη οργάνωση, όπως µε τη χρήση του Building Information Model, µε καλύτερα νέα υλικά, που µας δίνει η νανοτεχνολογία, µε καλύτερα δεδοµένα, που µας τροφοδοτούν οι αισθητήρες και το διαδίκτυο των πραγµάτων. Τις επόµενες δύο δεκαετίες όµως, θα έχουµε µπροστά µας µια επανάσταση. Σας καλώ να διαβάσετε µια άσκηση που κάναµε στο Τ.Ε.Ε., µια τεχνολογική προοπτική διερεύνηση για το µέλλον του επαγγέλµατος και του κλάδου, στα πλαίσια της εθνικής προσπάθειας που συντονίζει το Γραφείο του Πρωθυπουργού µε τη συµβολή της Επιτροπής για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Έχουµε τόσα να µάθουµε, να σχεδιάσουµε, να κάνουµε: από τη βιοτεχνολογία και τη ροµποτική στην ιατρική µέχρι µια πλήρη αλλαγή στις µετακινήσεις και ένα νέο µέλλον στις πόλεις. Οι προκλήσεις είναι µεγάλες και σιγουριά και βεβαιότητες δεν χωρούν….

Επισηµάνατε πρόσφατα στη Βουλή ότι «τα έργα πρέπει πλέον να γίνονται άµεσα», από τη στιγµή που ανατίθενται. Γιατί, παρά τα βήµατα καταπολέµησης της γραφειοκρατίας της χώρας, δεν έχει γίνει αυτό ακόµη εφικτό;

Διότι, επιτρέψτε µου την επιθετικότητα, χαρακτηριζόµαστε από δικοµανία. Η λύση για κάθε πρόβληµα είναι, υποτίθεται, δικαιοσύνη. Και αυτό είναι πράγµατι ένα συνταγµατικό κατοχυρωµένο δικαίωµα. Αλλά η τακτική δικαιοσύνη δεν είναι πανάκεια, υπάρχουν και άλλοι τρόποι, πιο σύγχρονοι και γρήγοροι, όπως η διαµεσολάβηση. Οι προδικαστικές και δικαστικές προσφυγές δεν είναι ανούσιες αλλά έχουµε ξεχειλώσει τους χρόνους και τα σηµεία που γίνονται. Στο πεδίο των έργων και των διαγωνισµών του δηµοσίου γενικότερα γίνεται κατάχρηση. Αυτό είναι το πρώτο και βασικό σηµείο που πρέπει να βελτιωθεί η νοµοθεσία. Χωρίς σύντµηση των χρόνων, µε λιγότερα στάδια διαδικασιών, µε λιγότερες δυνατότητες προσφυγών, µε προθεσµίες για εκδίκαση και απόφαση, δεν πρόκειται να προλάβουµε να υλοποιηθούν τα έργα που προγραµµατίζονται τα επόµενα χρόνια. Έχω δώσει και άλλες φορές παραδείγµατα: στους πόρους του Ταµείου Ανάκαµψης πρέπει να ολοκληρωθούν τα έργα µέσα σε 5-6 χρόνια, σήµερα 6 χρόνια είναι το κάτω όριο για σοβαρούς διαγωνισµούς έργων… Δεν θα προλάβουµε…

Και κάτι ακόµη: πρέπει να υπάρξει ευελιξία, προσαρµοστικότητα, µε διαφάνεια πάντα, στον τρόπο που προϋπολογίζονται τα έργα – σε συνδυασµό και µε τις εκπτώσεις που δίνουν οι ανάδοχοι. Αν τα έργα «δεν βγαίνουν», δεν τελειώνουν κιόλας….

Σας έχει απασχολήσει συχνά το brain drain, καθώς πολλοί µηχανικοί έχουν επιλέξει εδώ και πολλά χρόνια να εργάζονται στο εξωτερικό. Ποιο νοµοθετικό, φορολογικό, εργασιακό πλαίσιο θα ήταν ικανό να τους προσελκύσει ξανά πίσω στην Ελλάδα;

Δύσκολη συζήτηση, αλλά επίκαιρη. Επιτρέψτε µου να σας πω, όπως έχω πει και δηµόσια εδώ και καιρό, ότι µας λείπουν ήδη πολλοί µηχανικοί. Δεν επαρκούν για τις ανάγκες που προκύπτουν. Σήµερα, αν θέλουµε να είµαστε ειλικρινείς, ένας στοιχειωδώς καλός µηχανικός που θέλει να δουλέψει θα βρει δουλειά σε λίγες ηµέρες ή εβδοµάδες το πολύ. Κυρίως αν έχει κάποια εµπειρία – αλλά πλέον και χωρίς αυτή…. Μας λείπουν επίσης πολλοί τεχνίτες σε εξειδικευµένα τεχνικά επαγγέλµατα και µας λείπουν µάστορες και τεχνικό προσωπικό και ανειδίκευτοι εργάτες. Ήδη προσπαθούµε µε τα συναρµόδια υπουργεία να δηµιουργήσουµε ευκαιρίες και να δώσουµε λύσεις, αλλά το πρόβληµα είναι µεγάλο. Η επιστροφή όσων έφυγαν τα τελευταία 10-12 χρόνια θα ήταν λύση. Είµαι σίγουρος ότι όσοι µπορούν – και τους συµφέρει – θα επιστρέψουν σύντοµα. Αλλά για να είµαστε ειλικρινείς πρέπει να µπορούµε να τους υποδεχθούµε, να τους παρέχουµε και εµείς στη χώρα µας συνθήκες κοντινές σε αυτές τις καλύτερες που έχουν µάθει στο εξωτερικό. Αν οι συνθήκες δεν είναι καλές εκεί που βρίσκονται, θα επιστρέψουν. Αλλά αυτή φοβάµαι ότι δεν είναι η πλειοψηφία. Και τα κίνητρα για επιστροφή κοστίζουν. Γίνεται προσπάθεια, κάποια βήµατα ήδη, µε ειδικά καθεστώτα. Αλλά και µε την προσπάθεια εκσυγχρονισµού του κράτους, που, πιστέψτε µε, αποτελεί βασική προϋπόθεση και όλοι οι φίλοι µας στο εξωτερικό παρακολουθούν και ετοιµάζονται…. Αλλά το κύριο πρόβληµα είναι αφενός το επίπεδο των µισθών και αφετέρου οι ευκαιρίες: εξέλιξης, µόρφωσης, κοινωνικές κ.λπ.. Έχουµε δουλειά να κάνουµε και σε αυτό είναι κρίσιµος ο ρόλος του ιδιωτικού τοµέα. Πρέπει όλοι να θυµηθούµε τα βασικά: για να βγάλεις λεφτά, πρέπει να βάλεις λεφτά. Και οι ποιοτικοί και καταρτισµένοι εργαζόµενοι κοστίζουν – αλλά σου δίνουν πολλά περισσότερα. Είναι ώρα ευθύνης για όλους…

Συνήθως µετά από µία φυσική καταστροφή στην Ελλάδα ερευνούµε και καταγγέλλουµε ζητήµατα «γερασµένων» κτιρίων, γεφυρών κ.λπ..  Υπάρχει ένα εθνικό σύστηµα εντοπισµού και καταγραφής προβληµατικών υποδοµών και ένα σχέδιο αποκατάστασης ή αντικατάστασής τους; Τι προτείνει το Τεχνικό Επιµελητήριο Ελλάδος;

Μέχρι σήµερα όχι, δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει καν µια ενιαία καταγραφή για τις υποδοµές – όχι µόνο για τις προβληµατικές…. Το Τεχνικό Επιµελητήριο και εγώ προσωπικά δώσαµε µάχη επί χρόνια για να θεσµοθετηθεί και να υπάρξει ένα Εθνικό Μητρώο Υποδοµών, που θα περιλαµβάνει όλες τις υποδοµές, τις αρµοδιότητες, τα δεδοµένα και τους χρόνους συντήρησης, τις απειλές και τους κινδύνους κ.λπ. Ευτυχώς η παρούσα κυβέρνηση αντιλήφθηκε άµεσα τόσο τη σηµασία όσο και το επείγον του προβλήµατος, ιδίως ενόψει των φυσικών καταστροφών. Το πρώτο βήµα λοιπόν έγινε, θεσµοθετήθηκε το Εθνικό Μητρώο Υποδοµών. Και το Τ.Ε.Ε. ανέλαβε να κάνει το πιο ουσιαστικό βήµα: να το υλοποιήσει. Και ήδη αυτές τις ηµέρες, µετά την ολοκλήρωση του διαγωνισµού, το έργο της δηµιουργίας του ξεκίνησε. Ευελπιστώ ότι σε 2-3 χρόνια θα λειτουργεί. Και θα έχουµε εικόνα έγκυρη και έγκαιρη. Μαζί προχωρά ο Ενιαίος Ψηφιακός Χάρτης, η απαραίτητη υποδοµή σχεδιασµού για κάθε τι που αφορά το δοµηµένο περιβάλλον και τις υποδοµές και ξεκίνησε ήδη και η Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου. Αυτά τα 3 συστήµατα µαζί, πιστέψτε µε, αλλάζουν τη χώρα. Αλλάζουν τη λειτουργία της αγοράς και εν τέλει τη ζωή των πολιτών. Αφού ξεκινήσαµε, µετά από πάλη ετών, θα τα καταφέρουµε.

Παρά την επιµονή και την ένταση του 4ου κύµατος της πανδηµίας, οι ενδείξεις για την πορεία της οικονοµίας είναι θετικές. Πόσο έπληξε τους συναδέλφους σας πολιτικούς µηχανικούς η διπλή, υγειονοµική και οικονοµική κρίση και τι προσδοκάτε για την επόµενη χρονιά;

10 χρόνια κρίσης είναι πολλά, 12 ακόµη περισσότερο. Με πρωτόγνωρες προκλήσεις. Όλοι προσαρµοζόµαστε. Οι επιπτώσεις είναι πολλές. Και άµεσες και µακροπρόθεσµες. Θα θέλαµε ώρες να τις αναλύσουµε. Θέλω να εστιάσω στις άµεσες προκλήσεις, µε µια νότα αισιοδοξίας: είναι τόσες πολλές οι δουλειές που θα έχουν οι µηχανικοί αλλά και ολόκληρος ο τεχνικός κόσµος τα επόµενα χρόνια που θα τρέχουµε µε χίλια….

Το ζήτηµα της χρηµατοδότησης απασχολεί έντονα τις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελµατίες της χώρας. Στις αρχές Οκτωβρίου χαιρετίσατε την έναρξη λειτουργίας του νέου Ταµείου Εγγυοδοσίας Ε.Α.Τ. – Τ.Μ.Ε.Δ.Ε. για µηχανικούς, κατασκευαστές και µελετητές. Τι λύσεις αναµένεται ότι θα προσφέρει στον κλάδο;

Κοιτάξτε, καλοί οι δείκτες, καλά τα προγράµµατα αλλά πολλές φορές οι κανόνες χρηµατοδοτήσεων είναι αυστηροί – οι τράπεζες για παράδειγµα είχαν και έχουν κλειστή τη στρόφιγγα – και οι ανάγκες ρευστότητας µεγάλες. Η εγγυοδοσία από µη τραπεζικούς φορείς είναι ένας από τους τρόπους να ξεπεράσουν οι εταιρείες αυτό το πρόβληµα όταν θέλουν να κατέβουν σε διαγωνισµούς ή όταν αναλαµβάνουν να υλοποιήσουν έργα. Το Τ.Μ.Ε.Δ.Ε., το ταµείο εγγυοδοσίας των µηχανικών και των εργοληπτών, έχει δεκαετίες εµπειρίας σε αυτό. Προσπαθήσαµε όλοι µαζί και φτιάξαµε ένα εργαλείο, σε συνεργασία Ε.Α.Τ.-Τ.Μ.Ε.Δ.Ε., για κεφάλαιο κίνησης. Ο πρώτος κύκλος έτρεξε ήδη και ευελπιστώ ότι θα γίνουµε σοφότεροι και θα τρέξει σύντοµα και νέο πρόγραµµα. Και να τονίσω ακόµη τη χρησιµότητα ενός νέου εργαλείου στην ελληνική πραγµατικότητα: των µικροπιστώσεων. Και εδώ έχουµε κάνει δουλειά υποδοµής, Τ.Ε.Ε. και Τ.Μ.Ε.Δ.Ε., υπό το νέο θεσµικό πλαίσιο που συντονίζει η Τράπεζα της Ελλάδας και θα έχουµε πιστεύω σύντοµα καλά νέα για τους συναδέλφους, ανοίγοντας το δρόµο για αντίστοιχες κινήσεις σε άλλους κλάδους και τοµείς….

Υποστηρίξατε µε δηµόσια δήλωσή σας την ανάγκη να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί επιτυχώς η γενική απογραφή κτιρίων και πληθυσµού της ΕΛ.ΣΤΑΤ.. Τι είναι αυτό που κατά τη γνώµη σας έχει συµβάλλει στη χώραςµας ώστε οι «αρνητές της επιστήµης και της προόδου», όπως τους ονοµάσατε, να έχουν επιρροή σε τµήµατα της κοινωνίας; Πώς µπορεί να αποκατασταθεί µια σχέση εµπιστοσύνης Πολιτείας – πολιτών, όπου αυτονόητες δράσεις δεν θα γίνονται αφορµές αδιανόητων αντιδράσεων;

Η αναγκαιότητα της απογραφής είναι και επιστηµονικά και τεχνοκρατικά και µε βάση την απλή λογική τόσο εµφανής που εγώ απόρησα αρχικά µε τις αντιδράσεις. Έγκαιρα, πριν δηµιουργηθούν προβλήµατα, ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω τον τεχνικό κόσµο και να ζητήσω από την κοινωνία να µην ακούει κάθε τυχάρπαστο που θέλει να κάνει θόρυβο ή είναι τόσο εγωπαθής που θέλει απλά να φαίνεται, αδιαφορώντας για το κόστος όσων λέει και όσων κάνει. Για την απογραφή τα επιχειρήµατα είναι αυτονόητα: χρειαζόµαστε αντικειµενικά συνολικά στοιχεία. Για να έχουµε σωστές υποδοµές, σωστές τηλεπικοινωνίες και τόσα άλλα. Για να µπορούν οι επιστήµονες να κάνουν τη δουλειά τους. Αυτονόητα πράγµατα. Όλες οι ανεπτυγµένες χώρες κάνουν περιοδικές απογραφές, ορισµένες µάλιστα το προβλέπουν και στο Σύνταγµά τους! Εδώ, λυπάµαι που το λέω, βλέπω να δηµιουργείται ένα µέτωπο ανορθολογισµού που βρίσκει ποικίλα πεδία να εκφράζεται.

Κάποιοι µίλαγαν παλιά για ψεκασµένους, βλέπουµε πολλούς γραφικούς τύπου Σώρρα και θεµατοφυλάκων, αλλά το πιο µεγάλο πρόβληµα ήταν και είναι οι αρνητές του εµβολιασµού. Πέρα από τις γραφικές µορφές στο περιθώριο της κοινωνίας που πάντα υπήρχαν και είναι λογικό να αυξήθηκαν µε την υπερδεκαετή κρίση, εδώ συµβαίνει κάτι πιο σοβαρό: συγκροτείται φοβάµαι ένα µέτωπο κατά της επιστήµης, της τεχνολογίας, της προόδου. Που συνασπίζει όχι µόνο παράλογους αρνητές αλλά και φοβισµένους. Η τεχνοφοβία, ξέρετε, δεν είναι καινούργια και έχει τροφοδοτήσει ιστορικά πολλά λάθη και παραλογισµούς.

Όλοι ελπίζαµε ότι µε την πρόοδο των επικοινωνιών και το ανέβασµα του βιοτικού και µορφωτικού επιπέδου θα αφήναµε πίσω τέτοιες περιπτώσεις. Όµως δε συνέβη. Ίσως µάλιστα να αυξήθηκαν κιόλας – ή έστω κάνουν περισσότερο θόρυβο τώρα. Για αυτό είναι σηµαντικό να προσπαθούµε να µεταδίδουµε τις γνώσεις µας, τα διδάγµατα της επιστήµης, της τέχνης, της τεχνικής, της τεχνολογίας, στον κύκλο µας. Είπαµε και νωρίτερα: δεν υπάρχουν βεβαιότητες, άρα υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες. Πρέπει να επιχειρηµατολογούµε µε ουσία και µε πράξεις για τα αυτονόητα. Και όσοι έχουµε θεσµικό ρόλο και λόγο οφείλουµε, έχουµε ευθύνη, να το κάνουµε ακόµη περισσότερο. Ως Πρόεδρος του Τ.Ε.Ε. έχω ευθύνη να µιλώ για τα κακώς κείµενα, ως Γιώργος Στασινός νιώθω την ανάγκη να συµβάλω προσωπικά για να πάµε µπροστά ως κοινωνία µια ώρα αρχύτερα.